Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι» του Ντύλαν Τόμας

Ο ποιητής και συγγραφέας, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, Ντύλαν Τόμας, γεννήθηκε στη πόλη Σουόνσι της Ουαλίας στις 27 του Οκτώβρη 1914 και έφυγε από τη ζωή στις 9 του Νοέμβρη 1953, στην Νέα Υόρκη.

Φοίτησε στην πόλη Σουόνσι στο σχολείο, όπου ο πατέρας του δίδασκε αγγλική λογοτεχνία. Από τα σχολικά του χρόνια έγραφε ποίηση. Στα δεκαέξι του, άφησε το σχολείο και εργάστηκε σαν δημοσιογράφος σε τοπική εφημερίδα.

Το 1932, τον Δεκέμβρη, εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο και επικεντρώθηκε στην ποίηση και στη συγγραφή.

Έζησε μποέμικη ζωή και παρασύρθηκε από το μεγάλο του πάθος, το αλκοόλ.

Ο Ντύλαν Τόμας σε ηλικία είκοσι ετών, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή “18 Ποιήματα”, με την οποία τράβηξε την προσοχή των λογοτεχνικών κύκλων και έγινε ένας από τους πιο διάσημους νέους ποιητές στην αγγλική γλώσσα.

Ακολούθησαν οι ποιητικές  συλλογές Είκοσι πέντε Ποιήματα, Θάνατοι και είσοδοι, Χάρτης της αγάπης, όπου περιελάμβανε και πεζογραφία.

Αλλά έργα του Ντύλαν Τόμας: Πορτρέτο του καλλιτέχνη ως νεαρού σκύλου, Ο γιατρός και οι διάβολοι, Κάτω από το Γαλακτόδασος, Παιδικά Χριστούγεννα στην Ουαλία, Σχολείο για μάγισσες, Σκοτεινά παραμύθια κ.ά.

Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι

Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι, περπατήσαμε μέσ’ απ’ τα δέντρα
Φοβισμένοι, αφήνοντας τις λέξεις μας να είναι τρυφερές
Από φόβο μήπως ξυπνήσουμε τις κουρούνες.
Από φόβο μήπως έρθουμε
Αθόρυβα μέσα σ’ έναν κόσμο φτερών και κραυγών.

Αν ήμασταν παιδιά, ίσως να σκαρφαλώναμε,
Θα πιάναμε τις κουρούνες να κοιμούνται, και δε θα σπάναμε ούτε κλαράκι,
Και, μετά το μαλακό ανέβασμα,
Θα τινάζαμε τα κεφάλια μας πιο πάνω απ’ τα κλαριά
Για να θαυμάσουμε την τελειότητα των άστρων.

Πέρα απ’ τη σύγχυση, όπως συμβαίνει συνήθως,
Και τον θαυμασμό για όσα ο άνθρωπος γνωρίζει,
Πέρα απ’ το χάος θα ‘ρχόταν η μακαριότητα.

Αυτό, τότε, είναι ομορφιά, είπαμε,
Παιδιά που με θαυμασμό κοιτάζουν τ’ αστέρια,
Είναι ο σκοπός και το τέλος.

Χωρίς να είμαστε τίποτ’ άλλο παρά μόνο άνθρωποι, περπατήσαμε μέσ’ απ’ τα δέντρα.

[Δεν αναφέρεται το όνομα μεταφραστή-μεταφράστριας. Από την “Ξένη ποίηση του 20ου αιώνα” – επιλογή της Μαρίας Λαϊνά, από ελληνικές μεταφράσεις – εκδ. Ρώμη – 2021]

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.