Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Δεν είμαι ο Χριστός» του Μενέλαου Λουντέμη

Ο Μενέλαος Λουντέμης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Δημήτρη Βαλασιάδη) γεννήθηκε στις 14 του Γενάρη 1912 και έφυγε από τη ζωή στις 22 του Γενάρη 1977.

Ήρθε στην Ελλάδα μετά τη μικρασιατική καταστροφή. Μετά την πτώχευση της οικογένειας αναγκάζεται από μικρή ηλικία να βγει στη βιοπάλη, δουλεύοντας ως λαντζέρης, λούστρος, ψάλτης, δάσκαλος σε χωριά της Αλμωπίας.

Στην Κατοχή πήρε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ. Υπήρξε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων του ΕΑΜ.

Στα χρόνια του εμφυλίου συλλαμβάνεται, δικάζεται για εσχάτη προδοσία και καταδικάζεται σε θάνατο – ποινή που δεν εκτελέστηκε. Εξορίζεται στη Μακρόνησο και στον Αη Στράτη.

Το 1956 δικάστηκε για το βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες» στο οποίο περιγράφει τα βάσανα των εξόριστων.

Το 1958 κατέφυγε στη Ρουμανία απ’ όπου επέστρεψε μετά την πτώση της χούντας των συνταγματαρχών. Το 1968 του αφαιρέθηκε η ελληνική ιθαγένεια.

Τα βιβλία του διαβάστηκαν και διαβάζονται από όλες τις ηλικίες αναγνωστών. Η συλλογή διηγημάτων του «Τα πλοία δεν άραξαν» (1938) τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο πεζογραφίας. Από το πλούσιο έργο του ξεχωρίζουν τα μυθιστορήματα: «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα», «Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος», «Οδός Αβύσσου αριθμός 0», «Το ρολόι του κόσμου χτυπά μεσάνυχτα» κ.ά. Έγραψε επίσης ποίηση, θέατρο, ταξιδιωτικά και πολιτικά κείμενα.

Ο Μενέλαος Λουντέμης

Το ποίημα «Δεν είμαι ο Χριστός» εμπεριέχεται στη συλλογή  «Το σπαθί και το φιλί», στον τόμο «Μενέλαος Λουντέμης, Άπαντα τα ποιητικά» (εκδ. Πατάκη, 2010).

Δεν είμαι ο Χριστός

Ορκίζομαι στα καρφιά που με τρύπησαν
πως δεν είμαι ο Χριστός.
Όχι, δεν είμαι.
Ο Χριστός ήταν ένας άνθρωπος
που επέμενε να πεθάνει
για να μπορέσει ν’  αναστηθεί.
Εγώ, όχι. Εμένα…
Μου φτάνει η μ ι α ζωή.
Η μικρούλα αυτή ζωή.
Με τα πάθη της, με τα λάθη της.
Με τα σφάλματά της.
Που έχει έρωτα.
Που έχει ίλιγγο.
Που έχει δάκρυα – θαύματα – τραύματα.
Μα προπάντων
που έχει Θ ά ν α τ ο.
Θάνατο,
που μπορεί να τον καλέσεις όταν πρέπει.
Μα προπάντων,
που μπορείς να τον δεχθείς όταν δεν πρέπει
χωρίς να φοβηθείς.
Λοιπόν… Όπως βλέπετε
δεν είμαι ο Χριστός!

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.