Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Δον Κιχώτοι» του Λέοντα Κουκούλα

Από τις πιο σημαντικές μορφές των γραμμάτων μας, βαθύς μελετητής  και γνώστης του παγκόσμιου θεατρικού δραματολογίου, αριστοτέχνης μεταφραστής των έργων του Ίψεν, θεατρικός παράγοντας και κριτικός, σημαντικός ποιητής, ο Λέων Κουκούλας στάθηκε δίπλα στο λαό και συμμετείχε στους κοινωνικούς αγώνες.

Ο Λέων Κουκούλας γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου  το 1894 και έφυγε από τη ζωή στις 17 του Οκτώβρη 1967, μερικούς μήνες μετά την κήρυξη της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Πραγματοποίησε θεατρικές, φιλοσοφικές σπουδές, και σπουδές καλών τεχνών στα Πανεπιστήμια του Βερολίνου, της Λειψίας, του Μονάχου και του Παρισιού.

Στο χώρο των γραμμάτων πρωτοεμφανίστηκε από τις σελίδες του Νουμά. Το 1915 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή του «Της ζωής και του θανάτου» και το 1923 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων του «Ένας – ένας». Ακολούθησαν κι άλλες ποιητικές συλλογές του, γνωστός ωστόσο στο λογοτεχνικό χώρο έγινε κυρίως για το μεταφραστικό έργο του. Ασχολήθηκε κυρίως με το θέατρο και μετέφρασε σημαντικούς ξένους συγγραφείς (Ίψεν, Μολιέρος, Σίλερ, κ.α.).

Δημοσίευσε κριτικά δοκίμια και άρθρα σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και δίδαξε δραματολογία στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου, όπου διετέλεσε και καλλιτεχνικός διευθυντής την περίοδο 1937-1946, και άλλες δραματικές σχολές.

Ήταν συνεκδότης στο περιοδικό “Δρόμοι της Ειρήνης” και συνεργάστηκε με πολλές εφημερίδες και περιοδικά (Μούσα, Νουμάς, Νέα Εστία κ.α.). Υπήρξε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών από 1957 έως το 1959.

Ο Λέων Κουκούλας, στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής κατοχής οργανώθηκε στο ΕΑΜ. «Η Εθνική Αντίσταση, έλεγε, είναι μια από τις πιο λαμπρές και δοξασμένες σελίδες της ιστορίας μας. Και οι πνευματικοί άνθρωποι της Ελλάδας έχουν διπλό χρέος να διατηρήσουν αμείωτο το αδάμαστο αγωνιστικό πνεύμα που μας κληροδότησε η Εθνική Αντίσταση. Να το κρατήσουν σαν ασπίδα ενάντια σε κάθε απόπειρα στραγγαλισμού του δικαιώματος ζωής των ατόμων και των λαών, και σαν ομολογία πίστης για την ανάγκη της κατοχύρωσης της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας του ανθρώπου».

ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΟΙ

Καλότυχοι είστε σεις, που ξενυχτάτε
με την αξέγνιαστή σας πάντα νιότη
και για τρελά ταξίδια ξεκινάτε
με την αρματωσιά του Δον Κιχώτη.

Ποτέ μαράζι εντός σας δεν κρατάτε
κι ούτε έχετε μελλούμενη έγνια για ό,τι
μας θλίβει τη ζωή κι ούτε ρωτάτε
στερνοί όπου πάτε αν φτάσετε για πρώτοι.

Αχ, απ’ την πρόωρη φρόνηση, που δένει
τον πόθο μας σε βάρκα γερασμένη
κι ανήμπορη να ξανοιχτεί στα μάκρη,

σοφότερη είναι η τρέλα, που με πλάστρα
σας σπρώχνει ορμή σε δρόμους δίχως άκρη,
να πάρετε της χίμαιρας τα κάστρα.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.