Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Επαγγελματικός προσανατολισμός» του Άρη Κωνσταντίνου

Δεν προλαβαίνουν να τελειώσουν το σχολείο,
Και μια ανάσα για να πάρουν στη ζωή,
Έρχεται η πλύση εγκεφάλου στο ταμείο,
Για να σταδιοδρομήσουν αστυνομικοί,

Καραβανάδες ή στην Πυροσβεστική,
Κάπου να βγαίνει, έτσι γρήγορα ο μισθός.
Τι κι αν δεν έχουνε καμιά προοπτική,
Αυτός τώρα είναι ο «τοπ» προορισμός.

Για τα μυαλά που πρέπει να ‘ναι ελεγχόμενα,
Και να μην τρέχουνε δεξιά κι αριστερά.
Για όνειρα που πρέπει να ‘ναι κατεχόμενα,
Για να μη βγαίνουνε εκτός απ’ τα κλουβιά.

Η σύγχρονη παιδεία, δεν έχει σημασία,
Όταν όλοι σε σπρώχνουν, στολή για να φοράς,
Και όσο κι αν το βλέπεις, πως είναι ανοησία,
Σαν βλάχος του ’60 στην πιάτσα να γυρνάς.

Δε χαίρεσαι τη νιότη, σου τη σκοτώνουν πρώτη,
Για ένα σιγουράκι, έναν ψευτομισθό.
Πατάνε τα όνειρά σου, η μαμά και ο μπαμπάς σου,
Δεν είπες πως «θα κάνω αυτό που θέλω εγώ».

Δεν προλαβαίνεις να τελειώσεις το σχολείο,
Και σε τρελαίνουν, ένα-δυό, σημειωτόν,
Κι αν στο μυαλό σου είναι ο μέλλοντας του «λύω»,
Ή προσαρμόσου, ή σε παίρνουν σηκωτόν.

Δεν αστειεύονται ποτέ οι καραβανάδες,
Κι έτσι θα γίνεις κι εσύ ένας απ’ αυτούς.
Για λίγα όσπρια, λίγες μακαρονάδες,
Για όλα λίγα, στην καρδιά και στους μισθούς.

Και τα μυαλά τους είναι πλέον ελεγχόμενα,
Και δεν μπορούν να δουν πιο πέρα απ’ τη γωνία.
Μπορεί τα όνειρά τους να ‘ναι κατεχόμενα,
Μα επιβιώνουν και δεν έχει σημασία.

(Πολύ θα ήθελα να μείνουν στα αζήτητα οι στρατιωτικές σχολές και να γίνουν περιζήτητες η οινολογία, η λαϊκή και παραδοσιακή μουσική, η θεατρικών σπουδών, η δασολογία… Παιδιά, τα όνειρα να είναι δικά σας, όχι των γονιών σας!)

Άρης Κωνσταντίνου

 

Φωτογραφία: Menelaos Myrillas / SOOC

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.