Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Φοβάμαι» του Μανόλη Αναγνωστάκη

Ο μεγάλος μας ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης, από τους σημαντικότερους της μεταπολεμικής γενιάς, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 10 του Μάρτη 1925. Οι γονείς του κατάγονταν από την Κρήτη.

Ήταν μαθητής στο Γυμνάσιο, το 1942, όταν έκανε την εμφάνισή του στο περιοδικό «Πειραϊκά Γράμματα», που εξέδιδαν Εαμίτες και άλλοι προοδευτικοί λογοτέχνες του Πειραιά, και το 1944 στο ΕΠΟΝίτικο φοιτητικό περιοδικό «Ξεκίνημα», του οποίου ήταν αρχισυντάκτης.

Στην Κατοχή εντάχτηκε στην ΕΠΟΝ και στο ΚΚΕ. Το 1968, με τη διάσπαση του ΚΚΕ,  εντάχθηκε στο ΚΚΕ «Εσωτερικού».

Σπούδασε Ιατρική στο ΑΠΘ και το 1955 μετεκπαιδεύτηκε στη Βιέννη. Για τη δράση του συνελήφθη το 1948, βασανίστηκε, καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο και φυλακίστηκε στο Επταπύργιο, έως το 1951. Μετά την αποφυλάκισή του εργάστηκε στη Θεσσαλονίκη σαν ακτινολόγος. Το 1978 εγκαταστάθηκε, με την σύζυγο και τον μοναχογιό του, στην Αθήνα.

Έργα του οι ποιητικές συλλογές: «Εποχές» (1945), «Εποχές 2» (1948), «Εποχές 3» (1951), «Η συνέχεια» (1954), «Η συνέχεια 2» (1956), «Η συνέχεια 3» (1962), «Το περιθώριο» (1968-1969), «Ο στόχος» (1970), «Κόμμα» (1971), «Τα Ποιήματα (1941-1971)». Το 1983 κυκλοφόρησε εκτός εμπορίου η συλλογή «Υ.Γ» (επανεκδόθηκε κανονικά το 1992), η οποία περιλαμβάνει ποιήματα μιας ή δυο φράσεων, που μοιάζουν με αυτοβιογραφικά αλλά ετερογραφικά «επιγράμματα». Το 1987 εκδόθηκαν «Τα συμπληρωματικά», «Παιδική μούσα» (τραγούδια για μικρά παιδιά) και το 1990 η συλλογή – ανθολογία «Η χαμηλή φωνή».

Ποιήματά του μεταφράστηκαν  στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά και ιταλικά, και μελοποιήθηκαν από συνθέτες, όπως οι Μίκης Θεοδωράκης, Θάνος Μικρούτσικος, Δημήτρης Παπαδημητρίου κ.ά.

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης έδινε σπάνια συνεντεύξεις. Σε μια από αυτές εξήγησε τη σχεδόν δεκαπεντάχρονη ποιητική «σιωπή» του: «Στο αλλοιωμένο τοπίο της εποχής μας δε θα ξαναγράψω. Το έργο μου το ολοκλήρωσα. Επιλέγω τη σιωπή».

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης έφυγε από τη ζωή στις 23 του Ιούνη 2005.

Σπούδασε Ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Για τον ποιητή με τη «χαμηλή φωνή» ο Μίκης Θεοδωράκης θα πει: «Αξιώθηκε να μετουσιώσει τις πληγές του σε μια μοναδική και εξαίσια Ποίηση που έγινε φάρος και οδηγός για όσους ακολούθησαν και που είχαν μέσα τους την ψυχική ευγένεια και την πνευματική δύναμη να την εκτιμήσουν». 

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.