Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Η φωνή του πρόσφυγα» του Μοχάμαντ Αμπάς

Ο Μοχάμαντ Αμπάς υπήρξε πρόσφυγας πολέμου, από την Συρία.

Στην 5η Λογοτεχνική Σκηνή, που έγινε το 2016 (βλ. στο παρακάτω βίντεο), ο Μοχάμαντ Αμπάς, διάβασε δύο ποιήματά του. Το ένα από αυτά είναι το ποίημα «Η φωνή του πρόσφυγα».

Η Λογοτεχνική Σκηνή είναι ένα διήμερο λογοτεχνικό φεστιβάλ, που πραγματοποιείται στα τέλη κάθε χρόνου στη Θεσσαλονίκη και οργανώνεται από το περιοδικό «Εντευκτήριο» σε συνεργασία με τον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Η φωνή του πρόσφυγα

Όσο και να φωνάζεις μόνο ο αντίλαλός σου θα μένει.
Όνειρο που το βλέπεις και δε σε βλέπει.
Η οδύνη σ’ αγαπάει αποκλειστικά
λες κι έγινε σκιά σου, που εσύ την ξεχνάς
αλλά αυτή σε θυμάται.

Μια βαθιά πληγή κάθε μέρα εκλιπαρεί
«φτάνει πια, πόνε»
σαν φωνή επαναλαμβανόμενη
που σκίζει τους ορίζοντες,
σαν το ουρλιαχτό του λύκου
στο πανσέληνο φως, που από το τραύμα
μαρτυράει ποιος σε πλήγωσε.

Είσαι άγγελος, αλλά μάλλον αυτοί
ποτέ δεν άκουσαν φωνή αγγέλου
ακόμη κι αν γινόταν η φωνή σου σεισμός,
αυτοί ποτέ δεν θα την άκουγαν.
Και να σε κοιτάξουν, δεν θα δουν
παρά μόνο έναν ίσκιο.

Ζωγράφισε το είδωλό σου
σαν φεγγάρι πάνω στα νερά,
γράψε στις φυλλωσιές
«όσο κι αν φωνάξεις, μόνο ο αντίλαλός σου θα μένει»
Γράψε ό,τι θες με τα καμώματά σου
και μη μιλάς, γιατί
η φωνή του ανθρώπου ακούγεται
ανιαρή στον δρόμο της προσφυγιάς.

Ύψωσε το λάβαρο της νίκης
στον τόπο της ελπίδας κι ας σου λένε
«όσο και να φωνάζεις, μόνο ο αντίλαλός σου θα μένει».

Απόδοση στα ελληνικά: Χρήστος Γ. Παπαδόπουλος και Χαλέντ Ραούφ.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.