Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Η μπογιά» του Αλέκου Παναγούλη

Ο Αλέκος Παναγούλης υπήρξε κορυφαία μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα. Γεννήθηκε στις 2 του Ιούλη 1939 και έφυγε από τη ζωή την Πρωτομαγιά του 1976.

Δραστηριοποιήθηκε στον αγώνα κατά της Δικτατορίας της Χούντας των Συνταγματαρχών (1967-1974). Στις 13 του Αυγούστου1968 επιχείρησε χωρίς επιτυχία να τινάξει με βόμβα το αυτοκίνητο του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Πιάστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο. Υπέστη φριχτά βασανιστήρια στα οποία επέδειξε αξιοθαύμαστη αντοχή.

Στην μεταπολίτευση εκλέχθηκε βουλευτής με την Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.). Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα σε ηλικία 36 ετών.

Ο Αλέκος (Αλέξανδρος) Παναγούλης κατέγραψε με στίχους τα βιώματά του στην απομόνωση της  φυλακής, όπου κλείστηκε για την αντιδικτατορική αγωνιστική του δράση. Τα ποιήματά του συγκεντρώθηκαν σε έναν τόμο που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Παπαζήση με τίτλο «τα ποιήματα». Από την έκδοση αυτή το ποίημα που παρουσιάζουμε.

Η μπογιά

Ζωντάνεψα τους τοίχους
φωνή τους έδωσα
πιο φιλική να γίνουν συντροφιά
Κι οι δεσμοφύλακες ζητούσαν να μάθουνε
που βρήκα τη μπογιά
Οι τοίχοι του κελιού
το μυστικό το κράτησαν
κι οι μισθοφόροι ψάξανε παντού
Όμως μπογιά δε βρήκαν
Γιατί στιγμή δε σκέφτηκαν
στις φλέβες μου να ψάξουν

Αλέκος Παναγούλης

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.