Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Ιδέα και Λευτεριά» του Ρήγα Γκόλφη

Ο ποιητής, κριτικός, μελετητής και δημοτικιστής, Ρήγας Γκόλφης γεννήθηκε στις 21 του Γενάρη του 1886, στο Μεσολόγγι.

Το πραγματικό του όνομα είναι Δημήτριος Δημητριάδης και άσκησε το επάγγελμα του συμβολαιογράφου.

Ο πατέρας του κατάγονταν από το Καρπενήσι και η μητέρα του από την οικογένεια Δροσίνη, που συγγένευε με την οικογένεια Παλαμά.

Υπήρξε συνεργάτης στο περιοδικό “Ο Νουμάς”, όπου δημοσίευσε το έργο του “Ο Γήταυρος”, που θεωρείτε ως το πρώτο της ελληνικής σοσιαλιστικής λογοτεχνίας. “Ο Γήταυρος” διαδόθηκε πλατιά στους εργάτες και παίχτηκε από ερασιτέχνες ηθοποιούς.

Έγραψε ποιήματα επηρεαζόμενος από την πρώιμες σοσιαλιστικές ιδέες. Αφουγκράστηκε τη δύσκολη ζωή των αγροτών και εργατών εκείνης της εποχής.

Το πείσμα του δυνάστη, που τη χαρά μολεύει,
τα λουλούδια σκοτώνει, στερεύει την πηγή,
θα το συντρίψει, μάθε, το χέρι που δουλεύει
κι αναμετρά τη γη.

(Από το τέλος του ποιήματος “Τη δύναμή σου νοιώσε…”)

Ένα άλλο ποίημά του, το αφιέρωσε στον σοσιαλιστή Φερέρο, που τον σκότωσαν στην Ισπανία.

Έφυγε από τη ζωή την 1η του Γενάρη του 1958, στην Αθήνα.

Το έργο του Ρήγα Γκόλφη:

Ποιητικές συλλογές: Τραγούδια του Απρίλη (1909), Ύμνοι (1921), Στο γύρισμα της ρίμας (1924), Λυρικά χρώματα (1930), Τετράμετρο (1952).

Ο Γήταυρος (δράμα – 1908)

Η επιφάνεια και το βάθος (διηγήματα – 1954)

Έγραψε και κριτικά κείμενα που τα συγκέντρωσε σ’ ένα τόμο, με τίτλο Φαντασία και ποίηση, ενώ άλλα έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα έντυπα.

Μετέφρασε τον Ύμνο της Διεθνούς, καθώς και το καταστατικό του σοσιαλιστικού κόμματος στη δημοτική.

Ιδέα και Λευτεριά

 

Ρούχα βαριά με ντύσανε. Μου πήραν τη φροντίδα

το εγώ μου να οδηγώ.

Μαύρη η ζωή, στεγνή η καρδιά, συντρίμμια η κάθ’ ελπίδα.

Είμ’ άνθρωπος εγώ;

 

Τα ουράνια πέρα ολάστραφτα, χρυσόπνοα και γαλάζα,

σα μι’ αγκαλιά ανοιχτή.

Μα εγώ σκυφτός, κακόσουρτος, σε μι’ άθλια ανθρωπομάζα

ν’ ακούω φωνή φριχτή:

 

«Με βία, με δάκρι, με στανιό, με της σκλαβιάς σου το αίμα,

με την ψυχή βαρειά,

παράταιρα, ανημπόρετα κι αθέλητα πολέμα

για Ιδέα και Λευτεριά.»

 

Ιδέα και Λευτεριά, ω εσείς!  Σας τίναξε ποιος πλάστης

κατάρα του δεινή,

για να μας σφίγγει ολόγυρα κάθε σκληρός δυνάστης

το πιο άνομο σκοινί;

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.