Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Μασκέ» του Γιάννη Βαρβέρη

Ο ποιητής, κριτικός, δοκιμιογράφος και μεταφραστής, Γιάννης Βαρβέρης, γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα και έφυγε από τη ζωή στις 25 του Μάη  2011.

Σπούδασε νομικά και εργάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Το 1996 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Κριτικής – Δοκιμίου, το 2001 του απονεμήθηκε το βραβείο Καβάφη, το 2002 το βραβείο ποίησης του περιοδικού “Διαβάζω” και το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο του Ιδρύματος Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του έργου του.

Ήταν μέλος της Εταιρίας Συγγραφέων.

Έργα του: Εν φαντασία και λόγω, Το ράμφος, Ο θάνατος το στρώνει, Πιάνο βυθού, Ο κύριος Φογκ, Άκυρο θαύμα, Βαθέως γήρατος (εκδόθηκε το 2011, λίγο μετά τον θάνατό του)  κ.ά.  Συνολικά εξέδωσε δώδεκα ποιητικές συλλογές.

Μετέφρασε Αριστοφάνη, Μολιέρο, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Ουίτμαν  κ.ά.

Μεταφράσεις του, αττικής και νέας κωμωδίας, παρουσιάστηκαν στην Επίδαυρο και άλλα θέατρα.

Έγραψε κριτική θεάτρου, που, με άλλα θεωρητικά του κείμενα, εκδόθηκαν σε έξι τόμους: “Η κρίση του θεάτρου”, πέντε τόμοι και ένας, η “Πλατεία θεάτρου”, καθώς και δοκίμια και μελέτες.

Έχει μεταφραστεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική, ιταλική, ισπανική και ρουμανική γλώσσα.

Το ποίημα “Μασκέ” εμπεριέχεται στην ποιητική συλλογή του Γιάννη Βαρβέρη “Άκυρο θαύμα” (1996).

                     Μασκέ

Στον τελευταίο χορό μεταμφιεσμένων
καθένας θα ντυθεί το τολμηρότερο.
Εδώ τις έχω τις στολές
αναποφάσιστες:

Άγγλος αποικιοκράτης στην Ινδία
συγκλητικός του Κόμμοδου με πλήρη γούστα
λόρδος απρόσιτος σε ιπποδρομίες του Άσκοτ
κρουπιέρης μεγιστάνων στο Λας Βέγκας
ποιητής μιας ρίζας άδικης, ξεριζωμένης.

Αν όμως οι άποικοι ξεσηκωθούν;
Κι αν τα’ όργιο κλείσει μ’ εντολή σφαγής;
Τι πλήξη ο διαρκής θρίαμβος των αλόγων μου!
Πάντα θα παίζουνε και πάντα θα μοιράζω;
Και πώς να μου ριζώσει η ρίζα για καλά,
αν πρώτα δεν την κόψουν από τη ρίζα;

Α μπα. Μ’ ό,τι φοράω θα πάω.
Κανείς δεν αναγνώρισε ποτέ
έναν εκ γενετής συνταξιούχο.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.