Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Να σκέφτεσαι τους άλλους» του Μαχμούντ Νταρουίς

Ο Παλαιστίνιος ποιητής Μαχμούντ Νταρουίς γεννήθηκε στις 13 του Μάρτη 1941, σ’ ένα χωριό κοντά στη βόρεια ισραηλινή πόλη Άκκο κι εγκατέλειψε το ισραηλινό έδαφος το 1970, ενώ είχε ήδη «προλάβει» να βιώσει τον κατ’ οίκον περιορισμό. Εθνικός ποιητής της Παλαιστίνης και από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της σύγχρονης αραβικής λογοτεχνίας, Νταρουίς αγωνίστηκε με συνέπεια για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της πατρίδας του.

Πιάστηκε αρκετές φορές και φυλακίστηκε για τη δράση του, και έζησε 26 χρόνια εξόριστος.

Ο Νταρουίς ήταν βαθύτατα προσηλωμένος στην παλαιστινιακή υπόθεση, αλλά παράλληλα υποστήριζε και την ειρηνική συνύπαρξη με τους Ισραηλινούς. Ήταν εκλεγμένο μέλος της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (ΟΑΠ) από το 1987, αλλά παραιτήθηκε από την οργάνωση το 1993 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την υπογραφή των συνθηκών του Όσλο.

Το 2002, σε μια από τις επιδρομές των Ισραηλινών, στρατιωτικές δυνάμεις εισέβαλαν στο πολιτιστικό κέντρο «Ζαλίλ Σακατίνι», στα περίχωρα της Ραμάλα, που διεύθυνε ο Νταρουίς και αφού λεηλάτησαν το κτίριο και άρπαξαν αρχεία, έγγραφα και έργα τέχνης, έβαλαν δυναμίτιδα και το ανατίναξαν, νομίζοντας ότι έτσι θα μπορούσαν να κάμψουν τον ίδιο και την παλαιστινιακή υπόθεση…

Ο Μαχμούντ Νταρουίς έγραψε 30 ποιητικές συλλογές που έχουν μεταφραστεί σε πάνω από 40 γλώσσες και έχει τιμηθεί με πάμπολλα διεθνή βραβεία.

Έφυγε από τη ζωή και έφυγε από τη ζωή στις 9 του Αυγούστου 2008, στα 67 του χρόνια,  μετά την εγχείρηση καρδιάς στην οποία υποβλήθηκε στο Ιατρικό Κέντρο Μεμόριαλ Χέρμαν στο Τέξας, όπου νοσηλευόταν.

Μαχμούντ Νταρουίς (1941-2008)

Το ποίημα «Να σκέφτεσαι τους άλλους» (από αυτό οι παρακάτω στίχοι) είναι από το βιβλίο του Μαχμούντ Νταρουίς με τον ίδιο τίτλο, στο οποίο εμπεριέχονται συνολικά δώδεκα ποιήματά του (μετάφραση Τζένης Καραβίτη, εκδόσεις Νήσος, 2009).

Καθώς ετοιμάζεις το πρωινό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς να ταΐζεις τα περιστέρια.
Όταν πολέμους ξεκινάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους λαχταρούν την ειρήνη.
Όταν πληρώνεις το νερό, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που μόνο τα σύννεφα έχουν να τους θηλάσουν.
Όταν γυρνάς στο σπιτικό σου, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Μην ξεχνάς όσους ζουν σε αντίσκηνα.
Όταν τα αστέρια μετράς πριν κοιμηθείς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν έχουνε πού να πλαγιάσουν.
Όταν ελεύθερα μιλάς, να σκέφτεσαι τους άλλους.
Εκείνους που δεν τους αφήνουν να μιλήσουν.
Και καθώς σκέφτεσαι εκείνους τους άλλους,
στον εαυτό σου γύρισε και πες:
«Αχ και να ήμουν ένα κερί στο σκοτάδι».

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.