Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Στη γη της ελπίδας» του Γιώργου Μπίμη

“Όνειρα, πόθοι, οράματα, 
πικρές εξαπατήσεις, 
μα δε φελούν τα κλάματα 
λεύτερα αν θες να ζήσεις…”