Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: Της αγωνίστριας Κατίνας Συμεωνίδου για το Μπλόκο της Κοκκινιάς

Η Κατίνα Συμεωνίδου, έζησε τα γεγονότα κοριτσάκι, αλλά βοηθούσε – όπως όλα τότε – με  όποιο τρόπο μπορούσε στην Αντίσταση. Ήταν γνωστή στην περιοχή για τη δράση της – και  αργότερα βεβαίως.

Ήταν το μεγαλύτερο παιδί πολύτεκνης οικογένειας. Δεν τελείωσε το σχολείο, δούλευε βάρδιες σε τρία υφαντουργεία της Κοκκινιάς.

Ήταν πάντα παρούσα σε όλες τις εκδηλώσεις του Κόμματος. Πάντα έκλαιγε.

Αποφάσισε να γράψει αυτό το ποίημα από την καρδιά της, όπως είπε.

Όταν στη δημοτική αρχή ήταν η «Δημοκρατική Ενότητα», εκδόθηκε από τον Δήμο Νίκαιας το λεύκωμα «Το μπλόκο της Κοκκινιάς – Χρονικό μνήμης» (εκδ. 2004), στο οποίο συμπεριλήφθηκε και το ποίημά της.

Λίγους μήνες πριν φύγει από τη ζωή και αφού είχε χάσει πια το φως της, στην τελευταία εκδήλωση του Μπλόκου που παρακολούθησε, απήγγειλε περήφανα το ποίημά της.

ΕΛΛΑΔΑ

Εδώ είναι ο τόπος που έπεσαν
Για μένα τα παιδιά μου,
Γι’ αυτό αν και περήφανη
Με πόνο στην καρδιά μου,
Ήρθα εδώ μονάχη μου για να τ’ ανταμώσω
Και από ένα στέφανο σε όλα τους να δώσω.

………………………

Εσείς είστε το καμάρι μου
Παιδιά μου δοξασμένα,
Εσείς είστε που επέσατε
Αθάνατα για εμένα.

………………………

Κατίνα Συμεωνίδου

Ευχαριστούμε τη φίλη αναγνώστρια Θέσια που μας παραχώρησε το ποίημα και τα στοιχεία.

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.