Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Το αίμα των ηρώων» του Γιάννη Αρβανιτάκη

Η θυσία των 200 κομμουνιστών της Καισαριανής, την Πρωτομαγιά του 1944, συμπυκνώνει όλο τον ηρωισμό που έδειξαν οι πρωτοπόροι της εργατικής τάξης στα χρόνια της κατοχής και της αντίστασης. Δείχνει τη θηριωδία του φασισμού, της πιο αντιδραστικής μορφής άσκησης της αστικής εξουσίας.

Το αίμα των ηρώων

Τη νεκροφόρα γιόμιζαν παλληκαριών κορμιά
στο τρύπιο «σκουπιδιάρικο» πούταν
με χαραμάδες.
Κι έραιναν το αίμα πούτρεχε ρόδα
και γιασεμιά
στους δρόμους της Καισαριανής
του αγώνα οι μανάδες

Κάθε σμπαριά και είκοσι. Διακόσιοι όλοι μαζί.
Και του Σκοπευτηριού η γης ρουφούσε άλικο αίμα,
που τα φασιστοτέρατα οι γερμανοί ναζί
ξέσκιζαν σάρκες και καρδιές. Όχι όμως και το πνεύμα

Κι’ ήταν Μάης. Κι’ έσκαζαν λουλούδια στα κλαριά.
Κι’ η γης γιορντάνια φόραγε,
λογιών λογιών λουλούδια,
σαν οι διακόσοι πέσανε για την ελευτεριά.
Για σένα Ελλάδα σμίξανε τα βόλια
με τραγούδια

Στο μαύρο φόντο τ’ άσφαλτου
πηχτές σταλαγματιές
με αίμα των παλληκαριών.
Χυμός αντρειοσύνης.
Μα δεν ταιριάζουν δάκρυα.
Μον’ φλόγα στις ματιές
και ζωπυρένιος ο πύργος στους γιους
της Ρωμιοσύνης.

Το φλάμπουρο κοκκίνησε με αίμα αχνιστό

Γιάννης Αρβανιτάκης

*Από τον τόμο «Αθάνατοι!», της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ (2018)

“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.