Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα: «Το γράμμα της παρηγοριάς» της Δώρας Μοάτσου – Βάρναλη
«Δεν ήταν ανάγκη, κι όλ’ αυτά τα δώρα,
– είπε ο βουλευτής –
έννοια σου, παιδί μου, κ’ έφταξεν η ώρα
που θα διοριστείς».
Η ποιήτρια Δώρα Μοάτσου – Βάρναλη γεννήθηκε στις 3 του Νοέμβρη 1895 στην Κωνσταντινούπολη. Πρωτοεμφανίστηκε στα γράμματα από τις σελίδες του περιοδικού «Νουμάς». Η πρώτη της ποιητική συλλογή («Στίχοι») κυκλοφόρησε το 1927.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών της γνωρίστηκε στο Παρίσι με τον Κώστα Βάρναλη, και παντρεύτηκαν στην Αθήνα το 1929.
Η Δώρα Μοάτσου – Βάρναλη εργάστηκε ως φιλόλογος σε γυμνάσια της Κρήτης και της Αθήνας, ως το 1947.
Εκτός από ποιήματα έγραψε επίσης πεζογραφήματα, στίχους για παιδιά, μελέτες και το θεατρικό έργο «Κάτω από το λιοντάρι της Βενετίας».
Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έφυγε από τη ζωή στις 16 του Μάρτη 1979.
Δώρα Μοάτσου – Βάρναλη (1895-1979)
Το ποίημα που παρουσιάζουμε περιλαμβάνεται στον τόμο «Ποιήματα» (Αθήνα 1962).
Το γράμμα της παρηγοριάς
Είναι τρεις βδομάδες τώρα που πηγαίνει
για το διορισμό
και κρατεί το γράμμα που ’ναι συστημένη,
με τι σπαραγμό!Ο υπουργός θε να ’ναι για να του το δώσει;
και θα τη δεχτεί;
ή πάλι θα να ’βρει, μόλις κει ζυγώσει
πόρτα σφαλιστή;Πήρ’ εκλεχτό λάδι για το βουλευτή της
από το νησί
και σ’ ένα καλάθι πορτοκάλια Κρήτης,
ελιές και κρασί.«Δεν ήταν ανάγκη, κι όλ’ αυτά τα δώρα,
– είπε ο βουλευτής –
έννοια σου, παιδί μου, κ’ έφταξεν η ώρα
που θα διοριστείς».Έτρεξε η κερά του και τα πήρες όλα
με ύφος βιαστικό,
μα έγραψε κ’ εκείνος σε μεγάλη κόλα
το συστατικό.Αχ! Αυτό το γράμμα πότε θα το δώσει;
κι όλοι κάτω εκεί,
στο χωριό προσμένουν αυτή να τους σώσει.
Τι ζωή κακή!Όξω απ’ το Υπουργείο, ουρά καρτεράνε
πόσοι για να μπουν!
κι όλοι αυτοί οι καημένοι, όλοι θα πεινάνε·
μα και τι να πουν!Οι υπουργοί δεν ξέρουν το σκληρό το δράμα
της φτωχολογιάς.
Δύστυχο κορίτσι, που κρατάς το γράμμα
της παρηγοριάς!Δώρα Μποάτσου – Βάρναλη
“Κυριακή πρωί μ’ ένα ποίημα”: Δείτε όλα τα ποιήματα εδώ.
