Με μηνύματος ταχύτητα

Κάποτε ήτανε το γράμμα
με κλεισμένο τ’ άρωμα της αναμονής
Κλεισμένες κι οι λέξεις
για σένα προορισμένες
δίχως διέξοδο διαφυγής

Τώρα μηνύματα αστραπιαία
από δύσκολες στιγμές απαλλαγμένα
Τα πάθη τα χτυποκάρδια πρόσκαιρα
διαχέονται – σώμα ξένο – στον αέρα
πνιγμένα στου πλήθους τη βοή

Ποιος τον έρωτα θα διαφυλάξει
στο πιο κρυφό μέρος της καρδιάς;

Στον έρωτα τη σκανδάλη θα πατήσει
διαλαλώντας τον στο πλήθος
– από εγωισμό γεμάτος –
για σένα φωναχτά

Στρατής Γαλιάτσος