Δε νιώθω οίκτο για τους αστούς
τους ηττημένους. Κι όταν με παίρνει αποκάτω και λυπάμαι,
σφίγγω τα δόντια και τα μάτια μου σφαλίζω.
Θυμάμαι τις ατέλειωτές μου μέρες χωρίς παπούτσια και τριαντάφυλλα.
Θυμάμαι τις ατέλειωτές μου μέρες χωρίς καπέλο κι ούτε σύννεφα.
Θυμάμαι τις ατέλειωτές μου μέρες χωρίς πουκάμισο κι όνειρα.
Θυμάμαι τις ατέλειωτές μου μέρες με το απαγορευμένο δέρμα μου.