Οι στίχοι που έγραψε η μάνα του Άρη Βελουχιώτη για τον τραγικό χαμό του παλικαριού της

Σαν σήμερα, στις 16 του Ιούνη 1945, ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης, καταδιωκόμενος από τμήμα του αστικού στρατού και παρακρατικούς κακοποιά στοιχεία της περιοχής, εγκλωβίζεται στο φαράγγι του Φάγκου, στη Μεσούντα Άρτας, βάζει τέλος στη ζωή του με το ατομικό του περίστροφο και περνάει στην αθανασία.

Οι παρακάτω στίχοι γράφτηκαν από τη μάνα του Άρη Αγλαΐα Κλάρα και πρωτοδημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα «Ρούμελη» της Λαμίας, τον Ιούλη του 1945.

Οι στίχοι που έγραψε η μάνα του Άρη Βελουχιώτη για τον τραγικό χαμό του παλικαριού της

ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΜΟΥ – ΣΤΟ ΚΑΜΑΡΙ ΜΟΥ

Άρη μου, Άρη, Άρη μου, παιδί μου παλληκάρι
Σε ράχες ήσουν σε βουνά, το κάλεσε η ανάγκη
Αλοίμονο: ο στόνος μου τόσο μακριά δε φτάνει

Κι αν σε καλούν οι στεναγμοί κι αν σε καλούν οι θρήνοι
Εσύ κοιμάσαι αξ’υπνητος στο φως και στη γαλήνη.

Αχ! Συ διαβάτη της ζωής! Πανέμορφε διαβάτη!
να ξαναρθής εδώ στη γη, δε θαύρης μονοπάτι

Άρη μου! Γιατί άφησες τη δόλια σου μανούλα
το δύστυχο πατέρα σου να κλαίμ’ όλη μερούλα;

Λαμία – Ιούλιος 1945

ΑΓΛΑЇΑ Δ. ΚΛΑΡΑ

Το ποίημα: Από το βιβλίο του Γιάννη Γ. Χατζηπαναγιώτου (Καπετάν Θωμά) «Η πολιτική διαθήκη του Άρη Βελουχιώτη», εκδ. Δωρικός, Αθήνα 1982.

Η φωτογραφία: Ο Άρης ανάμεσα στη μητέρα και τον πατέρα του. Δεξιά ο Δημήτρης Μεγαλίδης. Αριστερά κάποιος θείος του. Από το βιβλίο του Γιώργου Κοτζιούλα «Όταν ήμουν με τον Άρη – Αναμνήσεις και μαρτυρίες», εκδ. «Δρόμων», Αθήνα 2015).