«Πληθαίνουν πάλι οι νεκροί τ’ αρχαία χώματα σκεπάζουν…»
Δύο ποιήματα του Στρατή Γαλιάτσου
Στις αρχαίες κολόνες
Λιγόστεψαν τα νερά της γης
μην με την ορμή τους
τα πτώματα παρασύρουν
δίπλα στις αρχαίες κολόνες και αγάλματα.
Χλώμιασε το φεγγάρι και θρηνεί
και ο ήλιος πίσω από την καταχνιά
κρύβεται μην τα κάψει.
Πληθαίνουν πάλι οι νεκροί
τ’ αρχαία χώματα σκεπάζουν
δίπλα στις αρχαίες κολόνες και αγάλματα.
Φανερώσου Χάρε
Πλουτοφύλακα ξακουστέ
τι, σαν αργύρια, τους νεκρούς μετράς.
Το νερό, ο ήλιος, το φεγγάρι
στα χρυσά αμπάρια τα πολλά, δεν χωρούν.
Τον δρόμο όμως φωτίζουν
τον δρόμο όμως δροσίζουν
των λαών τον δύσκολο δρόμο.
Ατέλειωτα
Τους αγώνες των λαών
Την συνέχεια της Ιστορίας.
Γραμμένο για τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των Αμερικάνων και της Ε.Ε. Ούτε την ιστορία των λαών σέβονται.
*
Ειρήνη
Δύο καρδιές
η καρδιά της και η καρδιά του
ακολουθώντας την νιότης την ορμή
ακούραστα παλεύουν να συναντηθούν
με λαχτάρα πρώτη φορά
την πρώτη τους φορά
σε απάτητους τόπους, από τα βαριά βήματα
σε τόπους ειρηνικούς.
Οι μυριάδες της οικουμένης
δύο καρδιές.
Έχει δημοσιευθεί στην εφημερίδα «Αλήθεια» του ΚΚΕ των Χανίων, τόπος καταγωγής μου και διαμονής μου.
Στρατής Γαλιάτσος