Σταρτ απ γκρέτα! Σταρτ απ!

Τα παιδάκια τώρα ανοίγουνε σταρτ απ
άλλα χορεύουν κι άλλα κάνουν πως λυπούνται
με τα ψαράκια, τα σκυλάκια που αγαπιούνται
στα διαγράμματα που κάνουν λίμιτ απ

γιατί τα είπανε καλά προχθές στο τεντ
η καρτελίτσα σου παρέχει αποδείξεις
να χεις, μικρέ, κάτι στα εγγόνια σου να δείξεις:
«πενήντα χρόνια πριν· υπήρχαν άλλα τρεντ»

στο κουστουμάκι σου στο βήμα ήσουν θαύμα
ονειροπόλος, ρεαλιστής: τα δυο συνάμα

εδώ είναι Άμστερνταμ, Παρίσι, Βερολίνο
κι ας ήταν πίσσα φασισμός μόνο και αίμα
όταν χαμογελάς, μικρέ, μυρίζεις ψέμα
δε στα ‘μαθαν στο έμ μπι έι στο Λονδίνο;

πάντα εμφανίζεται από αγοράς μια γκρέτα
όταν γυρνάει κατηφόρες η ιστορία
δειλά δειλά θα σηκωθείς, θα πεις «κυρία»
«να πεις μια γνώμη;», «όχι, θέλω τουαλέτα»

σταρτ απ γκρέτα! σε στηρίζουμε, σταρτ απ!
σ’ έχουμε παίξει για υπουργό με χάντικαπ