Στρατής Γαλιάτσος – Μια μέρα της Άνοιξης
“Κι όμως στο βάθος πέρα από την άκρη της πόλης
η Άνοιξη ντυμένη γυναίκα
ή κάποια γυναίκα ντυμένη με τα χρώματα της Άνοιξης
γεμάτη αυτοπεποίθηση με πλησιάζει…”
Μόνος βαδίζω αυτήν την ημέρα της Άνοιξης·
είναι από τις στιγμές που θέλεις μόνος να είσαι
Μέσ’ στην πόλη ελάχιστες γυναίκες
Οι άλλες πού πήγαν;
Από ένα σπίτι νέα κοπέλα βγαίνει τρέχοντας με ρούχα σχισμένα
τα ματωμένα στήθη της δείχνοντας στον ήλιο
Στο ρέμα πιο κάτω κάποια άλλη
τις πληγές της ξεπλένει
με τη φωτογραφία του φίλου χίλια κομμάτια
Μια τρίτη με τα ρούχα της δουλειάς με ξέπλεκα μαλλιά
στο διάλειμμα συνομιλεί με την Άνοιξη
και την παρακαλεί να μείνει
μη φύγει και χαθεί
Κι όμως στο βάθος πέρα από την άκρη της πόλης
η Άνοιξη ντυμένη γυναίκα
ή κάποια γυναίκα ντυμένη με τα χρώματα της Άνοιξης
γεμάτη αυτοπεποίθηση με πλησιάζει
Ετούτη η Άνοιξη
Ετούτη η Γυναίκα
Στρατής Γαλιάτσος
Εικόνα: Έργο του Albert Lynch (1860 – 1950)
