“Τεχνική εξυπηρέτηση πελατών” του Παναγιώτη Μηλιώτη

− Σιώπησες και δε μιλάς… γιατί;
− Γιατί αυτή τη στιγμή… χρειάζομαι να είμαι στο Κενό…
μαζεύω και δένω δεξιά κι αριστερά… σκόρπια κομμάτια
των σκέψεων μου …− πού ’χαμε μείνει;
Α ναι, όπως ξέρεις, μέσα σ’ έξι ώρες,
λαμβάνω σαράντα περίπου κλήσεις.
Σαράντα κλήσεις είναι σαράντα διαδρομές
με σαράντα αλλιώτικους ανθρώπους
σε γνώση και σε διάθεση, καταγωγή και γνώμη.
Σε κάθε διαδρομή βρίσκεται δίπλα μου
ένας άγνωστος, δύσπιστος κι ανόρεκτος άνθρωπος.
Περπατά πιο αργά ή πιο γρήγορα από εμένα
και του δίνω οδηγίες όταν θέλει να μου δώσει.
Συνήθως ακούω μια βαριά ανάσα
και πασχίζω να καταλάβω
για ν’ αποκρούσω τη λύπη που πασχίζει
ολόκληρο να με καταβάλλει.
Όταν δε φτάνουμε εκεί οπού φαντάζεται
ότι θα φτάσουμε, προφανώς γιατί χρειάζεται
να πληρώσει κι ένα μάστορα, − ξορκίζει με παζάρεμα
μήπως και γλυτώσει την κλοπή.
Έτσι λοιπόν … αναγκάζομαι …να του μιλώ…
με τέτοιο τρόπο… μήπως και καταλάβει…
την ύπαρξη …ενός γενικού κι απύθμενου Κενού…
το οποίο… δεν το λαμβάνει… καμία γνώριμη…
γενική διεύθυνση υπόψη.

Ο Παναγιώτης Μηλιώτης γεννήθηκε το 1983 στην Αθήνα. Σπούδασε ηλεκτρονικός κι εργάζεται στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Μια ανάσα δρόμο (Εκδόσεις Ars Nocturna, 2013 – Βραβείο Γιάννη Βαρβέρη της Εταιρείας Συγγραφέων) και Το σκίτσο στην ντουλάπα (Εκδόσεις Θράκα, 2017).