«Τούτο το καλοκαίρι, τούτη η άνοιξη/ ποτές να μην ερχόταν, να μην έφτανε…»

Ήρθ΄ ένας καβαλλάρης μέσα στη νυχτιά

Τούτο το καλοκαίρι, τούτη η άνοιξη
ποτές να μην ερχόταν, να μην έφτανε.
Γιατ΄ ήρθ΄ ένας αγέρας, ένας σίφουνας
σ΄ άτι γοργό καβάλλα, μαύρο κι΄ άπιαστο
πούχε καπνό για χνώτο, λαύρα και φωτιά.
Ήρθ΄ ένας καβαλλάρης μέσα στη νυχτιά
κι΄ έγινε στάχτη ο τόπος, κάμποι και βουνά
κι΄ έχει σταυρούς γεμίσει, μαύρα μνήματα.
…Τούτο το καλοκαίρι τάγριο, το πικρό
κι΄ αν έρθει κι αν ξανάρθη, δε με νοιάζει πια.
Μου πήρε ότι αγαπούσα, μούριξε φωτιά
κι είμαι δεντρί καμμένο μες στην ερημιά
κι είμαι πουλί αφημένο μες στην παγωνιά
κι΄ ήλιο, δροσιά και μέρα δεν προσμένω πια…

Στίχοι του Χάρη Σακελλαρίου (1923-2007), ο οποίος υπήρξε σπουδαστής μα και συνεργάτης των Παιδαγωγών της Αντίστασης στο θρυλικό Παιδαγωγικό Φροντιστήριο του ΕΑΜ στο Καρπενήσι. Η ιχνηλασία του ποιήματος με τίτλο “Τούτο το καλοκαίρι” έγινε από ένα παλιό «Ρουμελιώτικο Ημερολόγιο» (τ. 1962-1963-1964) με διευθυντή τον αείμνηστο Ευρυτάνα λόγιο Δημήτρη Σταμέλο.