Βασίλης Κουντζάκης: Το απέναντι κάθισμα
“Δεν ζηλεύω τις λέξεις σου
ζηλεύω τον χρόνο
που πλάθει την ανάσα…”
Ο Βασίλης Κουντζάκης γεννήθηκε το 1983. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Δίχως όνομα εκδόθηκε το 2015. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και στο διαδίκτυο, στο οποίο διατηρεί και την ιστοσελίδα «Ακάλυπτος χώρος». Αυτή είναι η δεύτερη ποιητική συλλογή του.
ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ
Δεν ζηλεύω τις λέξεις σου
ζηλεύω τον χρόνο
που πλάθει την ανάσα
που -σαν καρφί- βαστά τον καθρέφτη
που δείχνει κορμιά να φτάνουν σε οργασμό
που στέκεται άπραγος μεταξύ δύο στιγμών
που ξεπροβάλλει αιφνιδιαστικά
και στάζει εικόνες
Σ’ έναν έρημο δρόμο βασιλεύει
η δική του ρουτίνα
αέρας φυσά
κι είναι σα να χορεύει
πελώριος μίσχος
σε μια ατέλειωτη βραδυπορία
Ο χρόνος μού λείπει.
*
ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ
Έμεινες τυλιγμένος
στο σάβανο
του παρελθόντος
τις επιθυμίες σου παράτησες
για μια δυο γλυκές σκλαβιές
Με διέκρινες
εκείνο το βράδυ
μέσα σε καπνό
και μυρωδιά εθιστική
βούτηξα το πρόσωπό μου
σε σκουριασμένους αγωγούς
και σε βρομόνερα
Έπειτα αντίκρισα
το βλέμμα σου
με τέτοια καθαρότητα
που μέχρι τώρα
δεν θυμάμαι
τ’ όνομά σου.
*
ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ
Προχωρημένη ώρα πια
προσπαθώ
να γυρίσω στο σπίτι
να κλείσω τα μάτια
πριν ξημερώσει
σα να μη συνέβη τίποτα
σα να τραβώ μια μολυβιά
επάνω στις γραμμές
της αυγής
στις άκρες της λεωφόρου
στις ματιές που διασταυρώθηκαν
στα σώματα που συναντήθηκαν
η νύχτα
αποχωρεί
τα πλάνα
πάλι ξεθωριάζουν.