Πώς θα διακωμωδούσε ο Αργύρης Χιόνης την απαγόρευση των μετακινήσεων;

Ο πρωθυπουργός ανακαλύπτει τη «ματαιότητα των κινήσεων», αλλά όχι την ανάγκη ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος υγείας (με προσλήψεις, εξοπλισμό, διαγνωστικά τεστ και επίταξη ιδιωτικών μονάδων) και θέσπισης των απαραίτητων μέτρων για την προστασία των εργαζομένων στους μεγάλους εργασιακούς χώρους.

Ο Αργύρης Χιόνης αυτό θα το διακωμωδούσε κάπως έτσι: «Ένας πεζός περιμένει, ώρες τώρα, στη διάβαση ενός δρόμου. Γιατί λοιπόν δεν περνάει απέναντι; Έχει αχρωματοψία και δεν βλέπει ότι ανάβει, κάθε τόσο, πράσινο; Είναι υπερβολικά δειλός ή αργός και τρέμει μήπως ανάψει κόκκινο, πριν διανύσει το οδόστρωμα; Έχει αφαιρεθεί και έχασε την αίσθηση του χρόνου; Τίποτα απ’ όλα τούτα δεν συμβαίνει. Απλώς, ανακάλυψε, εντελώς ξαφνικά, ότι είναι μάταιη κάθε κίνηση. Το μόνο πρόβλημα, αν υπάρχει κάποιο, είναι ότι έκανε την ανακάλυψη αυτή πάνω σε μια διάβαση».

Τη «διάβαση» της κρατικής ανεπάρκειας προσπαθεί να διαβεί ο πρωθυπουργός με μπόλικες καθημερινές ενέσεις ατομικής ευθύνης – αναγκαία μεν, όχι πανάκεια δε.

* Το απόσπασμα του Αργύρη Χιόνη είναι από τη συλλογή «Η φωνή της σιωπής» (Εκδόσεις Νεφέλη, σελ. 566)

** Φώτο: Πίνακας του Γάλλου ζωγράφου, Πίτερ ντε Φράντσια, με τίτλο «Η εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη».