Το αν είσαι Εβραίος δε σε κάνει και κυνηγημένο στο σήμερα, καθώς οι σύγχρονοι Εβραίοι είναι οι άστεγοι, οι πρόσφυγες, οι Παλαιστίνιοι, οι εργαζόμενοι, όσοι και όσες υποφέρουν από την αδικία. Αυτό είναι και ο αληθινός πόνος.
Κι έτσι συσκοτίζεται στον πολιτικό λόγο των αστών πολιτικών η υλική πραγματικότητα, εξοβελίζεται η ταξική πάλη και αποσιωπώνται τα ταξικά συμφέροντα…
Οι μυημένοι τεχνοκράτες μιλάνε για αυτοεκπαίδευση και αυτόνομη υπερνοημοσύνη που θα ξεπεράσει την ανθρώπινη διάνοια. Οι ημιμαθείς αναπτύσσουν έναν νέο κύκλο συνωμοσιολογίας με φαντάσματα και επιβουλές για το ανθρώπινο γένος. Καθόλου τυχαία και οι δύο στο τέλος της νύχτας (όχι της μέρας) επικαλούνται την θεία φώτιση…
Από συγκριτική άποψη, ο Κώδικας του 1918 ήταν αξιοσημείωτα μπροστά από την εποχή του…Ωστόσο, παρά τις ριζοσπαστικές καινοτομίες του Κώδικα, οι νομικοί έσπευσαν να επισημάνουν ότι «δεν πρόκειται για σοσιαλιστική νομοθεσία, αλλά για νομοθεσία της μεταβατικής εποχής».
Ένας ακόμα νεκρός εργάτης… Τίποτα παράξενο, τίποτα ασυνήθιστο…
“…είμαι βέβαιη πως ο σάπιος αυτός κόσμος που δεν χάνετε ευκαιρία να στηρίζετε, να του δίνεται παράταση ζωής με ανθρωποθυσίες, θα ανατραπεί και τότε θα ανασάνουμε και εμείς και οι άνθρωποι μας, είτε είμαστε στο καροτσάκι είτε με το μπαστούνι…”
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ… Τα παιδιά που δεν έφτασαν ποτέ… Τις οικογένειές τους… Τον αγώνα μας για να μη συγκαλυφθεί ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ των Τεμπών
"Η Ιστορία αρχίζει εκεί που τελειώνει η δημοσιογραφία"