Από συγκριτική άποψη, ο Κώδικας του 1918 ήταν αξιοσημείωτα μπροστά από την εποχή του…Ωστόσο, παρά τις ριζοσπαστικές καινοτομίες του Κώδικα, οι νομικοί έσπευσαν να επισημάνουν ότι «δεν πρόκειται για σοσιαλιστική νομοθεσία, αλλά για νομοθεσία της μεταβατικής εποχής».
Ένας ακόμα νεκρός εργάτης… Τίποτα παράξενο, τίποτα ασυνήθιστο…
“…είμαι βέβαιη πως ο σάπιος αυτός κόσμος που δεν χάνετε ευκαιρία να στηρίζετε, να του δίνεται παράταση ζωής με ανθρωποθυσίες, θα ανατραπεί και τότε θα ανασάνουμε και εμείς και οι άνθρωποι μας, είτε είμαστε στο καροτσάκι είτε με το μπαστούνι…”
Το συμπέρασμα δεν παρερμηνεύεται: Οσα ζει σήμερα ο λαός δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας «εξαίρεσης» από την κανονικότητα του συστήματος ή από τις «αρχές» της ΕΕ, αλλά το αντίθετο: Είναι το αποτέλεσμα της ίδιας της κανονικότητας που θωρακίζει τα κέρδη των ομίλων.
Τα όσα μεταδίδονται από ξένα μέσα ενημέρωσης, οι εικόνες που κάνουν το γύρο του διαδικτύου με τον σφαγιασμό ακόμη και μωρών, προκαλούν ανατριχίλα και επιβεβαιώνουν το πραγματικό πρόσωπο των «δυτικών αξιών» και της «δημοκρατίας» των ευρωατλαντικών που μέσα σε μια νύχτα μετέτρεψαν τους σφαγείς σε «απελευθερωτές» και «μετριοπαθείς»…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ… Τα παιδιά που δεν έφτασαν ποτέ… Τις οικογένειές τους… Τον αγώνα μας για να μη συγκαλυφθεί ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ των Τεμπών
"Η Ιστορία αρχίζει εκεί που τελειώνει η δημοσιογραφία"