Ανοίγουν αύριο οι πύλες του 50ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή στο Πάρκο Τρίτση: «Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο – Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!»
Για τέσσερις μέρες, στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη, υπόσχεται πραγματικά να γράψει Ιστορία… – Το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Φεστιβάλ θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής.
Μετά από μια λαμπρή πορεία πολλών μηνών, μια πορεία που πέρασε από όλη τη χώρα με τη συμμετοχή δεκάδων χιλιάδων νέων, μεταφέροντας το σύνθημα «Γράφουμε Ιστορία, αλλάζουμε τον κόσμο – Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός!», το 50ό Φεστιβάλ ΚΝΕ – «Οδηγητή» ανοίγει αύριο τις πύλες του στην Αθήνα, στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης «Αντώνης Τρίτσης», όπου για τέσσερις μέρες, στις 18, 19, 20 και 21 Σεπτέμβρη, υπόσχεται πραγματικά να γράψει Ιστορία…
Το Σάββατο 21 Σεπτέμβρη στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Φεστιβάλ θα μιλήσει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, και θα χαιρετίσει ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής.
Το Φεστιβάλ γιορτάζει με τον καλύτερο τρόπο τα 50 του χρόνια, με ένα πρόγραμμα γεμάτο συζητήσεις, συναυλίες, εκθέσεις, θέατρο, χορό, τραγούδι, με τη συμμετοχή 400 και πλέον καλλιτεχνών στις τέσσερις Σκηνές και στα Στέκια του, βάζοντας πάνω απ’ όλα τις ανησυχίες και τον αγώνα της νέας γενιάς για μια καλύτερη ζωή, την αναγκαιότητα να συνεχίσουμε να γράφουμε Ιστορία αλλάζοντας τον κόσμο.
Στα 50 χρόνια του μοναδικού αυτού πολιτικού – πολιτιστικού θεσμού θα είναι αφιερωμένη η κεντρική έκθεση του φετινού Φεστιβάλ, πόλος έλξης θα γίνει το βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής», η Διεθνούπολη με τις 44 Κομμουνιστικές Νεολαίες και Αντιιμπεριαλιστικές Οργανώσεις από όλο τον κόσμο, ο Χώρος Φαντάρων και Αξιωματικών Ενάντια στον Πόλεμο, το Στέκι Πολιτισμού, η «Κόκκινη Γωνιά» για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών, το Μαθητικό, το Φοιτητικό, το Εργατικό Στέκι, το Στέκι Κατά των Ναρκωτικών, αυτά του Αθλητισμού και των Μεταναστών, καθώς και οι πολύχρωμοι χώροι του Παιδότοπου και του «κόκκινου Αερόστατου».
Εντατικά έχουν δουλέψει όλο αυτό το διάστημα τα στελέχη και τα μέλη της ΚΝΕ σε όλους τους τομείς για να στήσουν αυτήν τη μεγάλη πολύχρωμη πολιτεία, έχουν ξοδέψει πολλές ώρες μελέτης, έχουν βουτήξει στη λαμπρή Ιστορία του για να σχεδιάσουν τα Στέκια και τους χώρους του, τα συνθήματα και τα υλικά του, για να φτιάξουν φέτος ένα Φεστιβάλ αντάξιο της Ιστορίας του, μια πολιτεία που σε κάθε γωνιά της… κάτι γίνεται, κάτι έχει να μας πει, μας δείχνει τη ζωή όπως θέλουμε να είναι, μας δείχνει το μέλλον.
Το Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή» συμπληρώνει μισό αιώνα, όμως παραμένει πάντα νέο και ανατρεπτικό. Από τις σκηνές του πέρασαν «γίγαντες» του Πολιτισμού, όπως οι Γιάννης Ρίτσος, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Κατράκης κ.ά. Σε ολόκληρη την πορεία του έχει αφήσει ανεξίτηλο σημάδι στον Πολιτισμό. Εχει καταφέρει να συνενώνει την ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ με την προοδευτική Τέχνη. Το Φεστιβάλ μας δημιουργεί, έχει το ίδιο προσφορά στην Τέχνη. Στην Τέχνη που θέλουμε να εμπνέει και να εμπνέεται από τους ανθρώπους του μόχθου και τον πιο όμορφο στόχο, αυτόν της κατάργησης της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Ταυτόχρονα, το Φεστιβάλ είναι ένα νεανικό ποτάμι διεκδίκησης και αγώνα. Χιλιάδες νέοι που δεν συμβιβάζονται με το άδικο, που αγανακτούν με την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα ανταμώσουν στο Φεστιβάλ, μετατρέποντάς το σε μια μεγάλη διαδήλωση!
Το Φεστιβάλ αντλεί τη δύναμη και τη ζωντάνια του από τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Σε αυτό συναντιούνται οι φοιτητές που πρωτοστάτησαν στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, για το δικαίωμα σε σύγχρονες, αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν σπουδές. Είναι εκεί μαζί με τους μαθητές που βλέπουν τις εξαγγελίες για την «αναβάθμιση» των σχολείων τους να γκρεμίζονται, όπως οι σοβάδες που πέφτουν στα σχολεία τους, να υφίστανται ένα πανάκριβο σχολείο – εξεταστικό κέντρο που τους εξοντώνει αντί να τους μορφώνει ολόπλευρα. Στο Φεστιβάλ συναντιούνται οι νέοι εργαζόμενοι των καθηλωμένων μισθών και των ωραρίων – λάστιχο, που αδυνατούν να στεγάσουν το μέλλον τους, αφού η στέγη έχει μετατραπεί σε πανάκριβο εμπόρευμα για την πλατιά πλειοψηφία. Ολοι τους, τελικά, βρίσκουν απέναντί τους ένα σύστημα όπου οι ανάγκες τους αντιμετωπίζονται ως κόστος, ένα κράτος που αδιαφορεί ακόμα και για την προστασία της ζωής τους. Στον βωμό του κέρδους θυσιάζεται η όποια ελπίδα και προοπτική τους για το αύριο.
Το Φεστιβάλ μπορεί και «αγκαλιάζει» τις ανησυχίες τους, γιατί αυτές βρίσκουν διέξοδο στις ανατρεπτικές ιδέες του ΚΚΕ. Η ελπίδα για τη νεολαία των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων βρίσκεται στην ενίσχυση της συλλογικής διεκδίκησης, της πραγματικής εργατικής – λαϊκής αντιπολίτευσης.
Φέτος οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ μπορούν να εκφράσουν τη διάθεση «να πάμε αλλιώς». Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, περισσότεροι νέοι και νέες να παλέψουν απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης, γιατί «το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός».