Από μικρό και από ΓΑΠ μαθαίνεις την αλήθεια
Συνεργασία ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ προτείνει ο πρώην πρωθυπουργός, για να ολοκληρωθεί πλέον η εθνική μνημονιακή ενότητα όχι μόνο στη βουλή, αλλά και σε επίπεδο συγκυβέρνησης.
Η χθεσινή εμφάνιση ΓΑΠ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Αντέννα, που κατά σύμπτωση έρχεται ελάχιστα μετά το “σπάσιμο της σιωπής” του απόλυτου πολιτικού τοτέμ Κώστα Καραμανλή σε μια ομιλία που όλοι περίμεναν με αγωνία (γέλια κοινού), στους περισσότερους έμεινε κυρίως για το βαθύ τροπικό μαύρισμα που πραγματικά συναγωνίζεται τις καλύτερες στιγμές του προκατόχου του στον πρωθυπουργικό θώκο, και το μουσάκι μαζί με το μουστάκι που επανήλθε.
Λίγοι θα προσέξουν όσα είπε και την πολιτική τους ουσία. Τα είχε βέβαια πει πριν λίγες μέρες σχεδόν …άθελά του και ο Γιάνης Βαρουφάκης, δηλαδή πως θα μπορούσε να συνεργαστεί τόσο με το ΠΑΣΟΚ, όσο και με τη ΝΔ. Το είπε και ο ΓΑΠ, που ως βετεράνος της πολιτικής δε νιώθει την πίεση του πολιτικού κόστος κι αισθάνεται ελεύθερος “να πει αλήθειες”, ευελπιστώντας ίσως πως κάποια μέρα θα μετατραπεί κι ο ίδιος σε εθνικό κεφάλαιο.
Η πραγματικότητα είναι πως οι μονομάχοι του νέο διπολισμού και τα αστικά παραπληρωματικά του κομμάτια προεκλογικά μπορούν να πουν τα πάντα να φαίνονται άσπονδοι εχθροί και να σκιαμαχούν για τα μάτια του κόσμου. Όμως, μετά τις εκλογές θα είναι έτοιμοι για να βρουν μαζί τις κυβερνητικές πλειοψηφίες της νέας εποχής και να διασφαλίσουν τη συνέχεια του συστήματος που υπηρετούν.
Το ίδιο όπως με τα μνημόνια που τα ψήφισαν αρχικά χώρια κι όσο πήγαινε ο καιρός όλο και πιο ομόθυμα, ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης τους. Ο ΓΑΠ ήταν ο πρώτος που “αναγκάστηκε” να πιει μόνος το πικρό ποτήρι του πρώτου μνημονίου, στέλνοντας το κόμμα του σε ρόλο κομπάρσου και τον ίδιο στα πολιτικά αζήτητα μέχρι νεωτέρας. Ξέρει λοιπόν καλύτερα από όλους την ανάγκη της “εθνικής ενότητας” μπροστά στα δύσκολα – για τους αστούς.
Το ΓΑΠ πάντως στο απόκομμα που άφησε ακολούθησαν άλλοι, που έλεγαν πως δε θα συνεργαστούν ποτέ με Κυριάκο και Αλέξη, όπως και οι δυο τελευταίοι τώρα ορκίζονται πως ποτέ τα κόμματά τους δε θα συγκυβερνήσουν. Κι όποιος θέλει κουτόχορτο ας τους πιστέψει, εδώ κοντά οι μισοί Έλληνες είχαν πιστέψει το “λεφτά υπάρχουν”, ίσως βέβαια γιατί όντως υπήρχαν, μόνο που δεν τους είχαν πει για ποιους.
Αν το έργο “Ο Γιωργάκης Νέστωρ της πολιτικής” σας φαίνεται κωμωδία, να δεις τι σου ‘χω για μετά…
