Η αριστερή παρένθεση του Γρηγόρη Ψαριανού έκλεισε…

Θυμάστε που ο Γρηγόρης Ψαριανός έγραφε κάποτε για τις Μουσικές Ταξιαρχίες του Πανούση το στίχο: στης Βουλής τα έδρανα, αχ κι εγώ να έκλανα; Αυτή τότε ήταν η αριστερή του εκδοχή. Όπως κι όταν έβαζε πχ από το ραδιόφωνο τη Διεθνή και σήκωνε το λάβαρο της επανάστασης…

Θυμάστε μετά που έγινε βουλευτής με το ΣΥΡΙΖΑ, για να περάσει μετά στους 58 του ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι; Τον θυμάστε το καλοκαίρι του 15′, που στήριζε με χέρια και με πόδια το “ΝΑΙ” στο δημοψήφισμα; Ε λοιπόν, και αυτή μια αριστερή του εκδοχή-παρένθεση ήταν κι ας μην της φαινόταν με γυμνό μάτι.

Όσα ξέραμε μέχρι τώρα από τον Ψαριανό δεν ήταν τίποτα άλλο παρά μια αριστερή παρένθεση μισού αιώνα, που τώρα κλείνει οριστικά κι αμετάκλητα, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος στο προφίλ του στο τουίτερ.

Ένα ανήσυχο πνεύμα επιστρέφει στις πολιτικές του ρίζες και γίνεται ξανά προοδευτικός φιλελεύθερος. Ίσως να τον περιμένει η στοργική αγκαλιά της ΝΔ, ίσως να θέλει να πέσει ηρωικά μαχόμενος απέναντι στο δικό του παρελθόν, με μια αυτόνομη κάθοδο του Ποταμιού, ίσως πάλι να βαρέθηκε να κλάνει στα έδρανα της Βουλής, αφού μπορεί να το κάνει κι από τα social media.

Κι αν έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια, συγχέει έννοιες (Αριστερά-Δεξιά) και δεν μπορεί να ξεχωρίσει δυο λογιών άχυρα (εδώ είχε περάσει για Αριστερά το ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ), μην τον παρεξηγείτε. Είναι που πίνει πολύ και τον χαλάει, όπως του είχε πει ο Παφίλης κάποτε σε ένα πάνελ…