Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ∆ημήτρη Κουτσούμπα

Ο εκλογικός πολιτικός συσχετισμός που καταγράφηκε στις 25 του Ιούνη, αποτυπώνεται, με τη ΝΔ να σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση, ελέω μπόνους εδρών από τον καλπονοθευτικό της νόμο, κρατώντας ποσοστό 40,6%, με λιγότερες όμως ψήφους από όσες πήρε το 2019.

Τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βαριά όμως τραυματισμένος, με ποσοστό 17,8% και χάνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους από το 2019.

Με το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ να ακολουθούν με ανεβασμένα ποσοστά και ψήφους, το πρώτο με 11,8% και 165.000 ψήφους περισσότερες και το δεύτερο με 7,7% και 101.000 ψήφους περισσότερες, σε σύγκριση πάντα με τις προηγούμενες εκλογές του 2019.

Μπήκε ξανά στη Βουλή το λαϊκίστικο εθνικιστικό κόμμα «Ελληνική Λύση» με 4,5%, ενώ για πρώτη φορά μπήκαν το φασιστικό μόρφωμα «Σπαρτιάτες» που εκπροσωπεί τον φυλακισμένο για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής Κασιδιάρη με 4,7%, το κόμμα «Νίκη» που εμφορείται από ανορθολογικές, εθνικιστικές, ρατσιστικές απόψεις με 3,7%.

Τελευταία και καταϊδρωμένη πέρασε το κατώφλι του 3% η «Πλεύση» της κ. Κωνσταντοπούλου, ένα αρχηγικό κόμμα, χωρίς προς το παρόν συγκροτημένο πρόγραμμα και με τάση προς έναν φλύαρο και υπερφίαλο ελιτίστικο λαϊκισμό, που από τις πρώτες του κιόλας παρεμβάσεις (ψήφος αποδήμων κ.ά.) φαίνεται ότι θα παίξει σε αρκετά ζητήματα τον ρόλο του κυβερνητικού «λαγού». Ενώ έμειναν έξω το ΜέΡΑ25 και άλλες ομάδες και κινήσεις του ευρύτερου ονομαζόμενου «δεξιού» και «αριστερού» χώρου.

Το ΚΚΕ έδωσε και τον Μάιο και τον Ιούνιο μια δύσκολη αλλά καθαρή, έντιμη μάχη, με σταθερότητα, συνέπεια, με σοβαρή προσπάθεια να εξηγήσει τις απόψεις του σε πλατιές εργατικές – λαϊκές δυνάμεις, βοηθώντας να ξεπεραστούν εδραιωμένες για πολλά χρόνια λαθεμένες αντιλήψεις, πλαστά διλήμματα και αυταπάτες, προκαταλήψεις και σκόπιμες διαστρεβλώσεις των θέσεων και επεξεργασιών του με τις οποίες η κυρίαρχη αστική προπαγάνδα βομβάρδιζε και εξακολουθεί να βομβαρδίζει το μυαλό των ανθρώπων.

Η εκλογική αυτή περίοδος ανέδειξε ένα βασικό συμπέρασμα, το οποίο χρειάζεται ακόμα περισσότερο να εμπεδωθεί και αφομοιωθεί από τα στελέχη και τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρωταρχικά, αλλά και από όσους και όσες συμπορεύτηκαν με το ΚΚΕ και προσβλέπουν σε αυτό, ως την πολιτική δύναμη της ελπίδας και της αισιοδοξίας ότι τελικά «τα σκοτάδια θα γενούνε λάμψη», ότι θα ανοίξουμε όλοι και όλες μαζί τον δρόμο για να βαδίσουμε τελικά στις λεωφόρους μιας νέας κοινωνίας, απαλλαγμένης από τα καπιταλιστικά δεσμά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Αυτό το συμπέρασμα αφορά στους παράγοντες που οδήγησαν στην αύξηση του κύρους του Κόμματος, της μαζικής πολιτικής επιρροής του – που δεν περιορίζονται στα συγκεκριμένα εκλογικά ποσοστά. Πάνω σε αυτούς τους παράγοντες δομήθηκε και πρέπει από δω και πέρα καλύτερα να δομείται η ίδια η δράση μας, έτσι ώστε να ξεπερνιούνται αδυναμίες και ελλείψεις που εντοπίζουμε, να γίνονται τελικά αυτοί οι παράγοντες ο «ντορός» που πρέπει να πάρουμε, να ακολουθήσουμε, για να έχουμε ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά αποτελέσματα σε όλους τους στόχους που βάζουμε και σε όλους τους τομείς των δραστηριοτήτων μας.

ΠΡΩΤΟΝ: Στηριζόμαστε σε μια γερά επεξεργασμένη επιστημονική στρατηγική με βάση τη θεωρία μας, που αποτυπώνεται στο Πρόγραμμά μας (19ο Συνέδριο 2013). Παίρνει ταυτόχρονα υπόψη την συλλογικά μελετημένη ιστορική πείρα της Ιστορίας του ΚΚΕ, αλλά και του ευρωπαϊκού και διεθνούς κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος (Πανελλαδικές Συνδιασκέψεις 2011 και 2018). Ενσωματώνει τις εκτιμήσεις μας από την πείρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στη Σοβιετική Ενωση και άλλες σοσιαλιστικές χώρες (18ο Συνέδριο 2009). Βασίζεται στα επεξεργασμένα ντοκουμέντα (20ό και 21ο Συνέδριο, 2017 και 2021 αντίστοιχα), που αφορούν σε μείζονα ζητήματα της ταξικής πάλης στη χώρα μας αλλά και στον καπιταλιστικό περίγυρο, τις εξελίξεις στην ΕΕ, στον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ, τις θέσεις για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία (2022), τη διεθνή οικονομική κρίση (2010-2017), την αναιμική ανάκαμψη (2018-2022), την πανδημία και τα ειδικά μέτρα (2020-2022). Τις συνολικές θέσεις και επεξεργασίες μας για την οικονομία, την Υγεία, την Παιδεία, τα εργασιακά δικαιώματα, την ισοτιμία των γυναικών, την πολιτική προστασία, την Ενέργεια, τις μεταφορές, το νερό, το περιβάλλον, τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και τη λαϊκή στέγη, όλες τις παρεμβάσεις στη Βουλή και Ευρωβουλή και τόσα άλλα. Τις θέσεις και επεξεργασίες της ΚΝΕ και της συλλογικής συζήτησης σε όλα τα όργανα και τις ΟΒ, με αποκορύφωμα τελευταία την ολοκλήρωση του 13ου Συνεδρίου της τον Φλεβάρη του 2023, που εστέφθη με πλήρη επιτυχία, παραμονές μάλιστα των βουλευτικών εκλογών. Αναβαθμίζουμε συνεπώς και αναπτύσσουμε παραπέρα την ιδεολογική – πολιτική μας δουλειά, επεξεργασία, παρέμβαση και μέσα στο Κόμμα και στην ΚΝΕ με αναβάθμιση των ιδεολογικών και πολιτικών μαθημάτων, αλλά και με ταυτόχρονη μαζική εκλαΐκευση αυτής της γραμμής με δημιουργικό τρόπο, ώστε να φτάνει ακόμα πιο εύληπτα σε εργατικές – λαϊκές δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Ξεχωρίζει αυτή την περίοδο η επιμονή να ξεκαθαρίσουμε συστηματικά ότι το ΚΚΕ δεν συμμετέχει σε αστικές κυβερνήσεις, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του αντιλαϊκού χαρακτήρα αυτών των κυβερνήσεων και τη στρατηγική σύμπλευση των αστικών κομμάτων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Η αρνητική πείρα των διπλών εκλογών του 2012, σε άλλες φυσικά συνθήκες, αλλά με καθοριστικό στοιχείο τότε ότι η σωστή θέση της ΚΕ του Κόμματος (η οποία είχε συζητήσει, προετοιμάζοντας τις θέσεις του 19ου Συνεδρίου του Κόμματος κι ενώ είχε προηγηθεί η μελέτη της ιστορικής πείρας το 2011 από τις κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού) δεν μπόρεσε να αφομοιωθεί στο λίγο χρονικό διάστημα, αφού το σύνολο του κομματικού σώματος, αλλά και των οπαδών και ψηφοφόρων του Κόμματος, στήριζε τη σκέψη του σε προηγούμενες προγραμματικές επεξεργασίες περί μεταβατικών προγραμμάτων και κυβερνήσεων, ενώ η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ με τις απατηλές υποσχέσεις και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό της «κυβερνώσας αριστεράς» δεν είχε δοκιμαστεί στην πράξη ακόμα, με αποτέλεσμα να παρασύρει ριζοσπαστικές εργατικές – λαϊκές δυνάμεις ευκολότερα, ήταν τα στοιχεία που επέδρασαν τότε, αλλά μελετημένα πλέον ως συμπεράσματα, πάρθηκαν υπόψιν σήμερα.

Η ιδεολογική – πολιτική δουλειά που προηγήθηκε της προεκλογικής περιόδου, συνέβαλε στην αύξηση της ικανότητας των δυνάμεών μας για εύστοχη παρέμβαση, π.χ. για την αποκάλυψη του πραγματικού ενόχου για το έγκλημα των Τεμπών, και τόσα άλλα.

Σημαντικό ρόλο αναμφίβολα έπαιξε η ικανότητα πρόβλεψης και έγκαιρης ανάδειξης του αντιλαϊκού κυβερνητικού προγράμματος για την επόμενη μέρα, με βάση τις κατευθύνσεις ΕΕ, ΟΟΣΑ, Τράπεζας της Ελλάδος κ.λπ.

Πολύ θετικά συνέβαλε η βελτίωση της κεντρικής προπαγάνδας του Κόμματος, η επεξεργασία των συνθημάτων, η πολυμορφία για πλατιά επικοινωνία με σχέδιο και κλιμάκωση, σωστή χρήση των νέων τεχνολογιών, πολλών μέσων που μας έφεραν σε επαφή με ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις, ιδιαίτερα με τμήματα της νεολαίας.

Ο αστικός Τύπος εσκεμμένα αναδεικνύει την επικοινωνία ως βασικό στοιχείο της ανόδου της επιρροής του ΚΚΕ. Και μάλιστα την εντοπίζει μονόπλευρα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μόνο ή σε «χαρισματικά» στελέχη ξεκομμένα, ή ακόμα και στην «αύρα» ή τις «ατάκες» του ΓΓ της ΚΕ. Το ΚΚΕ δεν υποτιμά ούτε την εκλογική προπαγάνδα, ούτε την επικοινωνία και τις διάφορες μορφές της και πάντα επεδίωκε και επιδιώκει να γίνεται καλύτερο και να τα προωθεί όλα αυτά αποδοτικότερα. Είναι διαφορετικό όμως αυτό και διαφορετική η σκόπιμη, αποπροσανατολιστική και επιζήμια εξιδανίκευση όλων αυτών, που σε τελευταία ανάλυση έχουν «κοντά ποδάρια» και είναι «πεπερασμένα», έχουν ένα τέλος. Τα παραδείγματα πολλά στο αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα, ενώ το πρόσφατο παράδειγμα του ΣΥΡΙΖΑ και των επικοινωνιακών χαρισμάτων των στελεχών του και συνολικά του κόμματος αυτού εξαϋλώθηκαν «στα εξ ων συνετέθησαν».

Εγινε πιο επίμονος ο προσανατολισμός, ειδικά μετά το τελευταίο, 21ο Συνέδριο του Κόμματος, στη δουλειά στην εργατική τάξη, στους μεγάλους χώρους δουλειάς, στα αστικά κέντρα, στη νεολαία, στους αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες των πόλεων, της υπαίθρου, τη μικρή αγροτιά.

Εμβληματικοί ήταν οι επιτυχημένοι αγώνες των εργατών της COSCO, της «e-food», της ΛΑΡΚΟ, της Ναυπηγοεπισκευής, των Οικοδόμων, στις οποίες οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα, έβαλαν την σφραγίδα τους.

Ενισχύθηκε ουσιαστικά επίσης ο προσανατολισμός και η δράση, με εμβληματικά μέτωπα, που άνοιξαν στο μαζικό κίνημα, καθώς και η πρωτοπόρα δουλειά για την οργάνωση της πάλης εκεί που οξύνθηκαν τα λαϊκά προβλήματα (σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, τραγωδία στα Τέμπη, ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου κ.ά.).

Συμβάλανε θετικά οι μάχες που προηγήθηκαν σε αρχαιρεσίες στο εργατικό κίνημα (πρωτοβάθμια σωματεία, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες), σε νοσοκομειακούς γιατρούς, σε εκπαιδευτικούς, όπου στην πλειοψηφία των συλλόγων και σωματείων αναδειχτήκαμε 1η ή 2η δύναμη ή στις φοιτητικές εκλογές όπου η «Πανσπουδαστική» για δεύτερη συνεχή χρονιά κατέλαβε την 1η θέση πανελλαδικά, στέλνοντας την παράταξη της ΝΔ στη 2η θέση.

Εχουμε ένα Κόμμα που δουλεύει με βάση αρχές, σε καθημερινή βάση, οικοδομείται παντού, ανανεώνει τις γραμμές του με νέες δυνάμεις, οργανώνει τη συλλογική συζήτηση για όλα τα μεγάλα ζητήματα μέσα στις γραμμές του, αποφασίζει δημοκρατικά και μετά σαν ένας άνθρωπος, σαν μια γροθιά υλοποιεί όσους στόχους και αποφάσεις πάρθηκαν, οργανώνει αντίστοιχη ενημέρωση και δράση στον περίγυρο.

Το ΚΚΕ κατάφερε από τον Δεκέμβρη μέχρι τον Φλεβάρη να κάνει όλες τις εκλογοαπολογιστικές συνελεύσεις των Οργανώσεων της ΚΝΕ, τις Τομεακές Συνδιασκέψεις της και τις Συνδιασκέψεις Περιοχής, να πραγματοποιήσει το 13ο Συνέδριο της ΚΝΕ που ολοκληρώθηκε στις 13 Φλεβάρη 2023. Στη συνέχεια καταφέραμε να κάνουμε τις δίχρονες εκλογοαπολογιστικές διαδικασίες των ΚΟΒ του Κόμματος, τις Τομεακές επίσης Συνδιασκέψεις και τις Συνδιασκέψεις όλων των Οργανώσεων Περιοχής της χώρας που ολοκληρώθηκαν έως το Πάσχα, ακριβώς πριν την τυπική έναρξη της προεκλογικής περιόδου.

Ολα τα παραπάνω είναι κρίσιμης σημασίας ζητήματα, σε αντιπαράθεση με τις δήθεν «καινοτομίες» των «ηλεκτρονικών» κομμάτων, των χιλιάδων που «συμμετέχουν» σε διαδικασίες εκλογής «αρχηγών», όμως στην πράξη, στην καθημερινότητα, αυτά τα μέλη δεν υπάρχουν πουθενά, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ακόμη και τα ίδια τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να λένε ότι το κόμμα τους δεν είχε ούτε έχει καμία επαφή με την κοινωνία.

Την ίδια ακριβώς περίοδο, μαζί με όλη αυτή την εσωοργανωτική μεγάλη διαδικασία στο ΚΚΕ, πρέπει να εκτιμήσουμε και να αναδείξουμε ταυτόχρονα ότι θετική συμβολή είχε η όλη μαζική πολιτική δράση του Κόμματος, η δράση των ΚΟ, το άνοιγμά τους, η προσπάθεια συγκεκριμένης καταγραφής, η στοχευμένη προσπάθεια απόσπασης δυνάμεων από άλλους χώρους και συμπόρευσής τους με το Κόμμα.

Οι πρωτοβουλίες και οι εκδηλώσεις της Κεντρικής Επιτροπής, οι θεματικές εκδηλώσεις που έφερναν στο κέντρο της συζήτησης τις προτάσεις του Κόμματος για τα λαϊκά προβλήματα π.χ. Υγείας, Παιδείας, εργατικά – λαϊκά δικαιώματα στους χώρους δουλειάς, για τη λαϊκή κατοικία, την πολιτική προστασία, τη γυναικεία ανισοτιμία, τη βία κ.λπ. τα δικαιώματα του παιδιού, το περιβάλλον κ.ά., σε συνδυασμό με την προβολή της πολιτικής πρότασης του Κόμματος, για άλλο δρόμο πάλης, για άλλη εργατική – λαϊκή εξουσία. Οτι συνέβαλαν θετικά οι πολιτιστικές εκδηλώσεις, οι ιστορικές εκδηλώσεις και συζητήσεις, οι βιβλιοπαρουσιάσεις, τα Φεστιβάλ της ΚΝΕ (μαθητικά, φοιτητικά κ.λπ. που έγιναν από Μάρτη έως Μάη).

Οσο περισσότερο κι όσο γρηγορότερα καταφέρουμε να ξεπεράσουμε υπαρκτές ακόμα αδυναμίες στην καθοδηγητική μας δουλειά και στη λειτουργία των Κομματικών Οργανώσεων Βάσης, τόσο καλύτερα αποτελέσματα θα έχουμε. Κι αυτό είναι ένα ακόμα μεγάλο πλεονέκτημα δικό μας, σε σχέση και σε σύγκριση με όλα τα αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα.

• Το ενδεχόμενο εκδήλωσης νέας οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη και τις συνέπειές της.
• Τη στροφή της ΕΕ προς την πολιτική της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και του ακριβού δανεισμού, που σηματοδοτεί κλιμάκωση της επίθεσης του κεφαλαίου στους εργαζόμενους.
• Τα παζάρια και οι δρομολογούμενες αρνητικές διευθετήσεις στα Ελληνοτουρκικά, υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, και η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στο πλευρό του ΝΑΤΟ, που φαίνεται από τις πρώτες μέρες ότι θα είναι μέσα στις προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης της ΝΔ.
• Τις αναδιατάξεις στον χώρο της σοσιαλδημοκρατίας και συνολικά στο αστικό πολιτικό σύστημα (π.χ. εθνικιστικό ρεύμα).

Εχει μεγάλη σημασία να κατανοηθεί η σημασία διαμόρφωσης ταξικού, στρατηγικού κριτηρίου για την κατανόηση των εξελίξεων και τη σταθερή συμπόρευση με το ΚΚΕ, σ’ έναν ευρύτερο κόσμο που μας προσέγγισε το τελευταίο διάστημα, ώστε να μην υπάρχει καμία αναμονή για την πολιτική της κυβερνητικής πλειοψηφίας της ΝΔ, αλλά και ταυτόχρονα καμιά αυταπάτη σχετικά με τα σχέδια ανασύστασης της σοσιαλδημοκρατίας.

Πιο συγκεκριμένα:

Χρειάζεται εύστοχη διαπάλη με την προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να διασφαλίσει τη συναίνεση στην αντιλαϊκή πολιτική. Π.χ. την προβολή της μεγαλύτερης φορολογικής επιβάρυνσης των αυτοαπασχολουμένων με την «πάταξη της φοροδιαφυγής» ως προϋπόθεσης για την ανακούφιση των μισθωτών, την προβολή των θυσιών του λαού για την κατάκτηση του στόχου της επενδυτικής βαθμίδας ως αναγκαίων για να διασφαλιστεί η «ανάπτυξη για όλους» τα επόμενα χρόνια. Δεν έχουμε καμιά αναμονή, δεν δείχνουμε καμιά ανοχή σε μια από χέρι αντιλαϊκή κυβέρνηση.

Σχετικά με την προσπάθεια αναστήλωσης της σοσιαλδημοκρατίας και των αυταπατών για φιλολαϊκή, προοδευτική αστική κυβέρνηση, πρέπει να επισημάνουμε ότι εκτός από τον γνωστό ανταγωνισμό για την πρωτοκαθεδρία μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, κυοφορούνται διεργασίες για τη συνολική ανασύνθεση και αναδιάταξη του σοσιαλδημοκρατικού χώρου (π.χ. πιθανές αποχωρήσεις ΠΑΣΟΚογενών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ κ.ά.). Φυσικά, απαιτείται συνεχής παρακολούθηση των εξελίξεων και προσαρμογή της παρέμβασής μας (ιδιαίτερα μπροστά σε πιθανές συνεργασίες ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ σε δήμους τον ερχόμενο Οκτώβρη). Οπωσδήποτε το κύριο είναι η ανάπτυξη της διαπάλης στον κύριο άξονα, που αφορά τον ρόλο της σοσιαλδημοκρατίας και ως κυβέρνησης και ως αντιπολίτευσης στην προώθηση της στρατηγικής του κεφαλαίου σε Ελλάδα και ΕΕ.

Ειδικά οφείλουμε να επισημαίνουμε την πολύπλευρη αξιοποίηση από το σύστημα των κομμάτων του εθνικιστικού ρεύματος, ως του βολικού, κάλπικου αντίπαλου στην κυβερνητική πολιτική (όπως π.χ. στα παζάρια για τα Ελληνοτουρκικά, για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων/κοινωνικό φύλο κ.λπ.) και για την ανάγκη δημιουργίας «αντιφασιστικού μετώπου» σε συνεργασία με τη σοσιαλδημοκρατία. Αξιοποιώντας και τις υπάρχουσες επεξεργασίες, να δυναμώσουμε την παρέμβασή μας, ιδιαίτερα σε φτωχά λαϊκά στρώματα, στα οποία επιδρούν και να την εξειδικεύσουμε χωρίς να τσουβαλιάζουμε π.χ. τους φασίστες, ναζί που συσπειρώνονται στους «Σπαρτιάτες» με κάποιον που έχει απλά εγκλωβιστεί στην προπαγάνδα του Βελόπουλου.

Απαιτείται υπομονετική και κυρίως τεκμηριωμένη συζήτηση με κόσμο που μας προσεγγίζει, προέρχεται από τον οπορτουνιστικό χώρο και παραμένει γενικά εγκλωβισμένος στη λογική του «αντινεοφιλελεύθερου», «αντιδεξιού», «αντιφασιστικού» μετώπου, ενός απροσδιόριστου και ταυτόχρονα απατηλού «μεταβατικού προγράμματος», μιας επανάληψης «κυβέρνησης της Αριστεράς». Φυσικά δεν είναι όλες ίδιες οι περιπτώσεις σε αυτόν τον πολυκερματισμένο χώρο. Η παρέμβαση του ΚΚΕ οφείλει να είναι σχεδιασμένη, να παίρνει υπόψη τις διαφορές, να παίρνει υπόψη αναμενόμενες συγχύσεις και ταλαντεύσεις κ.ο.κ.

Τέλος, χρειάζεται ανάδειξη και κατανόηση των νέων στοιχείων που θα καθορίσουν έως έναν μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις το επόμενο διάστημα, όπως η αντιπαράθεση ΝΑΤΟ – Ρωσίας, η πιθανότητα εκδήλωσης νέας οικονομικής κρίσης σε Ευρωζώνη, η στροφή της ΕΕ προς την αυστηρή περιοριστική δημοσιονομική πολιτική. Να έχουμε ετοιμότητα στην αντιπαράθεση, ιδιαίτερα με την κυβέρνηση που θα εμφανίσει τις απαιτήσεις της ΕΕ για πιο σκληρά μέτρα ως μονόδρομο και την εκδήλωση της κρίσης ως «εξωγενή παράγοντα», που την «υποχρεώνει να ακυρώσει τις προεκλογικές της εξαγγελίες».

Στη βάση των παραπάνω ή άλλων πλευρών που θα προκύπτουν στην πορεία πιο συγκεκριμένα, πρέπει να ετοιμαστούν τα καθοδηγητικά όργανα, τα Τμήματα της ΚΕ, το ΚΣ της ΚΝΕ, ειδικά ο «Ριζοσπάστης», το πόρταλ του «902», το Τμήμα Προπαγάνδας, το Γραφείο Τύπου κ.λπ.

Χρειάζεται να δυναμώσει η ευθύνη των καθοδηγητικών οργάνων και των ΚΟΒ. Το επόμενο διάστημα να κάνουμε ένα μεγάλο ποιοτικό άλμα στην υλοποίηση των κατευθύνσεων του 21ου Συνεδρίου, ώστε να δρούμε ως πραγματική ιδεολογική και πολιτική πρωτοπορία στην οργάνωση της πάλης του λαού.

Ιδιαίτερα το επόμενο διάστημα, απαιτείται άνοδος του προσανατολισμού και της ικανότητας όλου του Κόμματος να πιάνουμε έγκαιρα και να παρεμβαίνουμε και στα παραμικρά ακόμα αγωνιστικά σκιρτήματα μέσα στον λαό και στη νεολαία. Να συμβάλουμε στην οργάνωση της πάλης, στον ταξικό προσανατολισμό, στην αλληλεγγύη, με αυταπάρνηση και επαναστατικό ενθουσιασμό, ώστε από κάθε φάση του αγώνα να βγαίνει το κίνημα πιο ισχυρό και έμπειρο, να ενισχύεται ο αντικαπιταλιστικός αγώνας, να βγαίνει ταυτόχρονα το Κόμμα μας πιο ισχυρό.

Προφανώς απαιτείται μέγιστη ετοιμότητα, πρωτοπόρα δράση, όπως αυτές τις δύσκολες μέρες στα διάφορα μέτωπα των καταστροφικών πυρκαγιών, της προστασίας των εργαζομένων από τον καύσωνα και τόσα άλλα, όπου οι κομουνιστές και οι κομμουνίστριες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή.

Φυσικά, όλοι και όλες χρειαζόμαστε λίγες μέρες απαραίτητης ξεκούρασης. Ετοιμαζόμαστε όμως ταυτόχρονα και για τη νέα μάχη των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών του Οκτώβρη, με πιο δυνατά τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης», για να βρεθούμε πιο αποφασιστικά, πιο δυνατά, κοντά στον λαό και τη νεολαία σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της πατρίδας μας, εκλέγοντας αγωνιστές, κόντρα στους κομματάρχες εγκάθετους δημάρχους της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, αλλά και διάφορων πολιτικών απατεώνων που εμφανίζονται με τη σημαία δήθεν του ανεξάρτητου, όντας οι πιο εξαρτημένοι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου, της αντιλαϊκής πολιτικής και των κομμάτων του κατεστημένου.

Αναδημοσιεύεται από τον Ριζοσπάστη (Σάββατο 22 Ιούλη 2023 – Κυριακή 23 Ιούλη 2023)