Χρ. Ζαραλίκος: Αν οι κανίβαλοι των ΜΑΤ ένιωθαν ντροπή, θα έκαναν άλλη δουλειά, δε θα βαρούσαν κόσμο

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος ξαναχτυπά με της βδομάδας το κάγκελο.

Βλέπει τον Μπιλ Κικίλ να του παίρνει τη δουλειά, με τη μεγάλη ατάκα “ο εμβολιασμός δε θα ξεκινήσει πριν έρθει το εμβόλιο”. Θαυμάζει τον Σρόιτερ που έκανε τον Μητσοτάκη να πονέσει πιο πολύ κι από όταν έκανε χαλάουα. Αναρωτιέται αν ο Μητσοτάκης πήγε στην Πάρνηθα, για να κάνει κυβέρνηση του βουνού. Συμπεραίνει πως “το πάθος για ανεμελιά είναι δυνατότερο από όλα τα κελιά”. Κι ότι ο δικομματισμός είναι δίλημμα της τάξης “βουνό ή θάλασσα”. Γιατί όσο αυτοί μαλακίζονται με ποδήλατα και βίλες, οι τάφοι ανοίγουν στη σειρά. Αλλά αυτά μπορεί να τα δει κανείς μόνο στο Reuters, όχι στα ελληνικά κανάλια.

Στην Ελλάδα μπορεί να δει κανείς μαγαζιά που ανοίγουν, για να παίξει το αφήγημα του ανέμελου Έλληνα που δεν προσέχει και δεν τηρεί τα μέτρα. Greek Statistics στην εποχή του κορονοϊού: λιγότερα τεστ-λιγότεροι έλεγχοι, λιγότερες ΜΕΘ, λιγότεροι θάνατοι. Νηπιαγωγούς να διοικούν νοσοκομεία και να διώκουν ποινικά τους γιατρούς που νόσησαν. Κρούσματα να εμφανίζονται σε νησιά που δεν έχουν κρούσματα.

Και φυσικά, τα ΜΑΤ να κάνουν ασκήσεις με ζωντανούς στόχους για το μέλλον και τις εξώσεις από τα κόκκινα δάνεια, όπου θα χρειαστεί η πρόβα με τις χειροβομβίδες κρότου-λάμψης μες σε πολυκατοικία. Αλλά οι κανίβαλοι των ΜΑΤ δεν καταλαβαίνουν από ουρλιαχτά “ντροπή, ντροπή”. Δεν έχουν. Αν ένιωθαν ντροπή, θα έκαναν άλλη δουλειά, δε θα βαρούσαν ανθρώπους. Μόνο χιώτικα αντιμετωπίζονται…