Δ. Κουσουρής: Η ασυλία της Χρυσής Αυγής οδήγησε στα εγκλήματα του 2013
Ο Κουσουρής θύμισε πως για τη Χρυσή Αυγή φταίνε κι οι δημοσιογράφοι, που δεν την αντιμετώπιζαν ως εγκληματική οργάνωση και καλούσαν σε πάνελ τα μέλη της. Όπως έκανε δηλαδή και ο ίδιος ο Ευαγγελάτος στις εκπομπές του…
Ήταν ένα από τα πρώτα θύματα της νεοναζιστικής συμμορίας και του διαβόητου Περίανδρου το 1998 όταν χτυπήθηκε μαζί με τους συντρόφους του, ως μέλη ενός ισχυρού φοιτητικού κινήματος από τους χρυσαυγίτες που δρούσαν ως συμπληρωματικές δυνάμεις της ΕΛΑΣ. Ήδη από τότε οι δημοσιογράφοι δε θα έπρεπε να επικαλούνται το άλλοθι της άγνοιας, καθώς είχε καταστεί φανερή η εγκληματική της δράση. Παρόλα αυτά συνέχισαν να την αντιμετωπίσουν ως ένα ακόμα πολιτικό κόμμα και να καλούν τα στελέχη τους στις εκπομπές τους, μέχρι να φτάσουμε στο 2013. Παρεμπιπτόντως, η στιγμή που ο Κουσουρής λέει στον Ευαγγελάτο ότι αυτό συνέβαινε και στις δικές του εκπομπές, και η αμήχανη αντίδραση του δημοσιογράφου είναι ίσως η καλύτερη στιγμή στο βίντεο που θα δείτε στο τέλος της ανάρτησης, κι ενώ πριν ο οικοδεσπότης έπλεκε το εγκώμιο της κυβέρνησης Σαμαρά για τον χειρισμό του θέματος και εξηγούσε πώς φτάσαμε ως εδώ, κατά τη δική του γνώμη και οπτική.
Ο Κουσουρής μιλάει επίσης για τη Μάγδα Φύσσα, την πιο ευγενική και συγκλονιστική φυσιογνωμία που έχει γνωρίσει τα τελευταία χρόνια, για τη θαρραλέα στάση του Παύλου χάρη στην οποία ξετυλιχθηκε το κουβάρι και φτάσαμε στην καταδίκη των νεοναζί και για την Λεπενιώτη που του είχε πάρει την πρώτη ανάκριση για την υπόθεση του Περίανδρου.
Αξίζει τέλος να σταθούμε στις ανησυχητικές ομοιότητες των χρονικών συγκυριών. Η ΧΑ δρούσε και τότε ως συμπλήρωμα της ΕΛ.ΑΣ. ενώ οι μισοί αστυνομικοί δεν ήθελαν τη σύλληψη του Περίανδρου. Αυτός έμεινε τελικά στη φυλακή μόλις τέσσερα χρόνια από τα συνολικά 21 που του είχαν επιβληθεί και ελπίζουμε πως δε θα είμαστε στο ίδιο έργο θεατές και αυτή τη φορά.
Αξίζει επίσης να κρατήσουμε μια ακόμα φράση του. Για τους φασίστες νιώθει μόνο περιφρόνηση. Θυμό νιώθει για όσους τους πρόβαλλαν και τους νομιμοποίησαν. Και αυτό σήμερα είναι επίκαιρο όσο ποτέ…