Αδερφές που χάθηκαν στη μάχη του Στάλινγκραντ συναντιούνται ξανά μετά από 78 χρόνια (VIDEO)

Στιγμές συγκίνησης διαδραματίστηκαν σε εκπομπή της ρωσικής τηλεόρασης, όταν δυο αδερφές που είχαν χαθεί για σχεδόν 80 χρόνια ξανασυναντήθηκαν μπροστά στις κάμερες. Η Ροζαλίνα Χαριτόνοβα 94 ετών σήμερα, εργαζόταν σε εργοστάσιο παραγωγής τανκς στη διάρκεια της μάχης του Στάλινγκραντ, το οποίο βομβαρδίστηκε από τους ναζί και στη συνέχεια εκκενώθηκε και μεταφέρθηκε στο Τσελιαμπίνσκ, πολλά χιλιόμετρα μακριά το 1942. Η αδερφή της Γιούλια, όπως και όλη η οικογένεια, πίστεψαν ότι η αδερφή της είχε πεθάνει στη διάρκεια της πιο εμβληματικής μάχης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου έχασαν τη ζωή τους 2 εκ. άνθρωποι.

Στην πραγματικότητα, η Ροζαλίνα δεν βρισκόταν καν στο εργοστάσιο τη στιγμή που έγινε ο βομβαρδισμός, αλλά βρισκόταν σε φέρι μποτ εκκένωσης στο Βόλγα, το οποίο επίσης χτυπήθηκε από τους ναζί.  

Η Ροζαλίνα επιβίωσε βγαίνοντας στην ακτή, χάρη σε έναν στρατιωτικό που την έσωσε από βέβαιο πνιγμό. Στη συνέχεια, μαζί με άλλους επιζήσαντες περπάτησε εκατοντάδες χιλιόμετρα στο Σαράτοφ, όπου πήρε την εντολή να συνεχίσει την εργασία της στο Τσελιαμπίνσκ.  

 Οι άλλες γυναίκες της οικογένειας, μαζί με τη Γιούλια, εκκενώθηκαν προς τη σοβιετική Κεντρική Ασία και στη διάρκεια ή μετά τον πόλεμο η Ροζαλίνα δεν μπορούσε να τις βρει, παρότι ποτέ δε σταμάτησε τις προσπάθειες. “Μας είπαν ότι η Ροζαλίνα πέθανε και μας ακουγόταν λογικό, δεν την ψάξαμε”, δήλωσε η Γιούλια μπροστά στο τηλεοπτικό συνεργείο NTV.  

Η Σβετλάνα Ρεπόβα, κόρη της Γιούλια είπε στη διάρκεια της εκπομπής πως: “Η μαμά μου μου είπε ως όταν τέλειωσε ο βομβαρδισμός, εκείνη, η μητέρα τους Όλγα και η  δίδυμη αδεφή της Ροζαλίνα, η Γκαλίνα πήγαν στο σημείο του εργοστασίου”, όπου βρήκαν μόνο κομμάτια τσιμέντου και έμαθαν ότι Ροζαλίνα πέθανε.  

Στο Τσελιαμπίνσκ πια, η χαμένη αδελφή έφτιαξε τη ζωή της μετά τον πόλεμο, καθώς παντρεύτηκε κι έκανε δυο παιδιά.  

Η οικογένεια πλήρωσε βαρύ φόρο αίματος, όπως σχεδόν όλες οι σοβιετικές οικογένειες, καθώς ο πατέρας Πάβελ κι ο αδερφός Γιούρι πήγαν στο μέτωπο, όπου χάθηκαν τα ίχνη τους, ενώ η μητέρα Όλγα και η μικρή αδελφή Γκαλίνα πέθαναν από πείνα και τύφο αντίστοιχα.  

Μετά τον πόλεμο, η Γιούλια μετακόμισε στην Πένζα της κεντρικής ΕΣΣΔ, όπου εργάστηκε ως δασκάλα. Ελπίδα της ήταν να ξανασυναντήσει τον αδερφό της Γιούρι, επιστρατεύοντας για το σκοπό αυτό και μια ιστοσελίδα που είχε ως στόχο να επανενώσει οικογένειες που είχαν χαθεί στον πόλεμο. Η Σβετλάνα, που έκανε τις έρευνες στη σελίδα, διαπίστωσε ποιος κάποιος έψαχνε τη μητέρα της. “Μάθαμε ότι ήταν κάποια Ρόζα που έψαχνε. Αποκαλύφθηκε πως η ίδια είχε εκκενωθεί στην άλλη όχθη του ποταμού, όταν η οικογένεια την κυνηγούσε μέσα στα ερείπια”. 

Χρειάστηκε παρέμβαση της αστυνομίας ώστε να εντοπιστεί η Ροζαλίνα στη νέα της διεύθυνση. Οι αστυνομικοί ήρθαν σε επαφή με τις δυο γυναίκες, επιβεβαιώνοντας την υποψία ότι πρόκειται για συγγενείς. Η συνάντηση έγινε στο Τσελιαμπίνσκ, όπου ταξίδεψε με τρένο για πάνω από 1200 χιλιόμετρο η Γιούλια μαζί με μια από τις κόρες της, την Όλγα.  

Η στιγμή της συνάντησης ράγισε καρδιές κυριολεκτικά, με τους παριστάμενους να προσπαθούν να ηρεμήσουν τις δυο ηλικιωμένες, που ξέσπασαν σε δάκρυα, καθώς αγκαλιάστηκαν και φιλήθηκαν μετά από 78 ολόκληρα χρόνια  

“Ακόμα θυμάμαι το σπίτι μας, πώς γλιστρούσαμε με το έλκηθρο στην πλαγιά”, είπε η Γιούλια στη Ροζαλίνα.  

Αλλά κι η Ροζαλίνα θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια στο Στάλινγκραντ: “Είμασταν τέσσερα παιδιά: Εγώ, η δίδυμη αδερφή μου Γκαλίνα, ο Γιούρι κι η Γιούλια. Ζούσαμε καλά”. “Μετά όμως κηρύχθηκε πόλεμος κι άρχισαν οι μάχες”, προσθέτει η Ροζαλίνα, που στα δεκαπέντε της βρέθηκε να δουλεύει σε εργοστάσιο τρακτέρ που μετατράπηκε ώστε να παρασκευάζει τανκς. “Υπήρχαν πολλές προειδοποιητικές σειρήνες στο εργοστάσιο, έβγαινες από το καταφύγιο για δουλειά και άκουγες ξανά τις σειρήνες και κρυβόσουν. Συνέχεια κρυβόμασταν”. Για λόγους μυστικότητας, της δόθηκε εντολή να κοιμάται σε κοιτώνες κοντά στο εργοστάσιο και να μην επικοινωνεί με την οικογένειά της για τη μυστική της αποστολή.  

“Όταν ήρθε η Ρόζα και μας είπε ότι δουλεύει σε εργοστάσιο τώρα εγώ ακόμα έπαιζε με κούκλες και εκείνη έφτιαχνε τανκς”, λέει η Γιούλια, προσθέτοντας “Είπα στη μαμά μου: Λυπάμαι τόσο για τη Ρόζα”. Στην πραγματικότητα ωστόσο κι η ίδια η Γιούλια συμμετείχε στην πολεμική προσπάθεια, αφού εργαζόταν υπό άκρα μυστικότητα ως τηλεγραφήτρια στο Στάλινγκραντ.  

Από τα προπολεμικά χρόνια έχουν μείνει λίγες ξεθωριασμένες φωτογραφίες, όπου δεν διακρίνονται καθαρά τα πρόσωπα που εικονίζονται.  

Sisters lost in the battle of Stalingrad reunite after 78 years

Details: https://t.co/1DKjEm27LI pic.twitter.com/DgPPgud6Mf

— RT (@RT_com) February 6, 2020

Με πληροφορίες από newsneednews