Απαγορεύει το Υπουργείο Παιδείας τη “χρήση αντικαπιταλιστικού υλικού” στα σχολεία της Αγγλίας

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τα σχολεία της Αγγλίας, το φάντασμα του αντικαπιταλισμού. Τρεις δεκαετίες μετά το “τέλος της ιστορίας”, η βρετανική κυβέρνηση φοβάται τόσο πολύ το ενδεχόμενο οι μαθητές στα αγγλικά σχολεία να έρθουν σε επαφή με ιδέες κριτικές στον καπιταλισμό, που προχωρά σε ρητή απαγόρευση της χρήσης υλικού “από οργανώσεις που έχουν εκφράσει την επιθυμία να βάλουν τέλος στον καπιταλισμό”.

Πιο συγκεκριμένα, με οδηγία που έβγαλε το Υπουργείο Παιδείας της χώρας προς τους διευθυντές και καθηγητές των σχολείων της Αγγλίας (όχι του Ηνωμένου Βασιλείου συνολικά) σχετικά με την ύλη για θέματα, σχέσεων, φύλου και υγείας, ο αντικαπιταλισμός κατηγοριοποιείται ως “ακραία πολιτική στάση” και εξισώνεται με την κατάπνιξη της ελευθερίας του λόγου, τον αντισημιτισμό και την υιοθέτηση παράνομων δραστηριοτήτων.  Μάλιστα, η απαγόρευση ισχύει ακόμα και όταν το υλικό δεν είναι “ακραίο”, σύμφωνα με τα κριτήρια του υπουργείου, αλλά απλώς τυγχάνει να προέρχεται από ανεπιθύμητη οργάνωση: “Τα σχολείο για κανένα λόγο δεν πρέπει να χρησιμοποιούν υλικό από οργανώσεις που έχουν ακραίες πολιτικές θέσεις. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν το ίδιο το υλικό δεν είναι ακραίο, καθώς η χρήση του θα μπορούσε να υπονοεί στήριξη προς την οργάνωση”.

Όσο για το ποιες είναι αυτές οι “ακραίες θέσεις”, η διατύπωση δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολιών: “μια δημόσια εκφρασμένη επιθυμία κατάργησης η ανατροπής της δημοκρατίας, του καπιταλισμού ή του τερματισμού των ελεύθερων και δίκαιων εκλογών, η αντίθεση στην ελευθερία του λόγου, η χρήση ρατσιστικής, αντισημιτικής γλώσσας, η υιοθέτηση παράνομων δραστηριοτήτων, η μη καταδίκη παράνομων δραστηριοτήτων προς υποστήριξη των στόχων τους”.

Είναι σαφές ότι πρόκειται για μια ακόμα πιο ευρεία εκδοχή της θεωρίας των δύο άκρων, τόσο πλατιά στην πραγματικότητα, που ως αντικαπιταλισμός μπορεί να εκληφθούν όχι μόνο οι κομμουνιστικές και σοσιαλιστικές ιδέες, αλλά ακόμα και η παραμικρή κριτική στο σύστημα.

Το υπουργείο παιδείας από την πλευρά του επιμένει ότι με τις νέες οδηγίες του “εξοπλίζει όλα τα σχολεία να παρέχουν ολοκληρωμένη διδασκαλία με έναν ηλικιακά κατάλληλο τρόπο” και με ένα αναλυτικό πρόγραμμα που “αντανακλά την ποικιλία απόψεων και προέλευσης, ενισχύοντας τον αλληλοσεβασμό των μαθητών, την κατανόηση υγιών σχέσεων και την ικανότητα να φροντίζουν για την ευημερία τους”. Όλα αυτά αρκεί η διαφορετικότητα να μην επεκτείνεται και σε ένα διαφορετικό κοινωνικό σύστημα, αυτό είναι “εξτρεμισμός” και πέφτει λογοκρισία, δημοκρατικά πάντα.

Με πληροφορίες από Guardian