Αστυνομικό τμήμα το σπίτι όπου γεννήθηκε ο Χίτλερ στην Αυστρία

Η Αυστρία είχε πάντα μια αρκετά άβολη σχέση με το ναζιστικό παρελθόν της, με το αφήγημα περί “πρώτου θύματος” των ναζί (με αναφορά στο Άνσλους του 1938, το οποίο όμως έγινε με ενθουσιώδη αποδοχή από την πλειονότητα του πληθυσμού) να δεσπόζει για δεκαετίες στο δημόσιο βίο, επισκιάζοντας τον ενεργό ρόλο Αυστριακών στα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ.Το γεγονός πως ο Αδόλφος Χίτλερ γεννήθηκε στο Μπράουναου της τότε Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας δε βοηθούσε ιδιαίτερα τα πράγματα. Για το λόγο αυτό, μετά από πολύχρονη δικαστική διαμάχη με την ιδιοκτήτρια του σπιτιού όπου πέρασε τους πρώτους μήνες της ζωής του ο Χίτλερ, το αυστριακό κράτος αποφάσισε να παραχωρήσει το σπίτι στην αστυνομία για τη στέγαση διοικητικών υπηρεσιών. Για την αναμόρφωση του κτιρίου θα προκηρυχθεί αρχιτεκτονικός διαγωνισμός σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Η δικαιολογία που προβάλλεται για την απόφαση, είναι πως έτσι αποφεύγεται η μετατροπή της οικίας σε τόπο προσκυνήματος νεοναζί. Μια δικαιολογία που φαντάζει πραγματικά αστεία, σε μια χώρα που το ακροδεξιό “Κόμμα της Ελευθερίας” διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πολιτική σκηνή και μέχρι πριν λίγους μήνες αποτελούσε κυβερνητικό εταίρο των Συντηρητικών, πριν ξεσπάσει σκάνδαλο διαφθοράς που οδήγησε σε τερματισμό της συνεργασίας και πρόωρες εκλογές το Σεπτέμβρη, από τις οποίες, παρεμπιπτόντως, ακόμα δεν έχει προκύψει συμφωνία για το σχηματισμό κυβέρνησης.

Ο πραγματικός σκοπός διαφαίνεται πίσω από τις σχετικές δηλώσεις του υπουργού εσωτερικών Βόλφγκανγκ Πέρσον: “Με τη μελλοντική χρήση του σπιτιού από την αστυνομία θα δοθεί ένα σαφές μήνυμα ότι από το κτίριο αυτό απαλείφεται για πάντα η μνήμη του εθνικοσοσιαλισμού”. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου, ότι ο Βόλφγκανκ Σομπότκα του Λαϊκού Κόμματος, σημερινός πρόεδρος της αυστριακής βουλής, ζητούσε ως “καθαρότερη λύση” την κατεδάφιση του κτιρίου, κάτι που δεν επιτρέπεται λόγω της διατηρητέας πρόσοψης. Με δεδομένο μάλιστα ότι μπροστά από το σπίτι υπάρχει επιγραφή “Για την ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία, ποτέ πια φασισμός, εκατομμύρια νεκροί προειδοποιούν”, είναι προφανές ότι με τη μετατροπή της χρήσης του κτιρίου κι αυτή θα αφαιρεθεί. Ουσιαστικά δηλαδή, αυτό που χτυπιέται δεν είναι η μνήμη του ναζισμού, αλλά η ανάμνηση των εγκλημάτων του, αλλά και της συντριβής του, χάρη στη θυσία εκατομμυρίων ανθρώπων, με πρωτοπόρο – και στην Αυστρία – το ρόλο των κομμουνιστών και του Κόκκινου Στρατού.

Με πληροφορίες από welt.de