Χιλιάδες διαδηλωτές κατά της θέσπισης 12ωρου από την αυστριακή ακροδεξιά κυβέρνηση

Μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις των τελευταίων ετών έλαβε χώρα θες στη Βιέννη, καθώς ακόμα και μετά το πέρας της συνέχιζαν να καταφτάνουν διαδηλωτές για να διαμαρτυρηθούν κατά της προωθούμενης κατάργησης του 8ωρου στην Αυστρία και θέσπιση του 12ωρου και των 60 ωρών εργασίας εβδομαδιαίως. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και η αστυνομία, που αρχικά έκανε λόγο για 30.000 συμμετέχοντες, αναγκάστηκε υπό την κατακραυγή στα κοινωνικά δίκτυα να αναθεωρήσει προς τα πάνω τον αριθμό σε 80.000 με τα συνδικάτα να κάνουν λόγο για 100.000, ακόμα και 150.000 διαδηλωτές.  Έντονη κριτική ακούστηκε στη διάρκεια της συγκέντρωσης, με τον πρόεδρο των ταχυδρομικών υπαλλήλων να ζητά οι εργαζόμενοι να “ρίξουν την αντικοινωνική και άδικη κυβέρνηση”, ενώ η πρόεδρος της συνδικαλιστικής νεολαίας Σουζάνε Χόφερ δήλωσε πως “η κυβέρνηση μας έχει χ…”. Σε ανάλογο μήκος κύματος, η Σοσιαλιστική Φοιτητική Νεολαία (προσκείμενη στο αντιπολιτευόμενο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, που βέβαια δεν είναι άμοιρο ευθυνών για τη διαμόρφωση αντεργατικών πολιτικών στη χώρα) κρατούσε πανώ με την προτροπή “Γίνεται να χ….το 12 ωρο”.

Θεωρητικά η ακροδεξιά κυβέρνηση συμμαχίας υπό τον Σεμπάστιαν Κουρτς που εξελέγη πρόσφατα, διατείνεται ότι δε θα ισχύει για όλο το έτος το 12ωρο  κι ότι κατά μέσο όρο το σύνολο των ωρών εργασίας θα παραμείνει στις 40 ώρες ανά εβδομάδα. Αφενός βέβαια αυτού του τύπου η “ευελιξία” (ή ευελφάλεια, όπως θα έλεγε και μια παλιά πασοκική ψυχή) είναι κυριολεκτικά κόλαφος για τον προγραμματισμό της προσωπικής και οικογενειακής ζωής κάθε εργαζόμενου, αφετέρου είναι σαφές ότι η όρεξη των αφεντικών, τους οποίους τόσο καλά υπηρετεί (και) η νέα κυβέρνηση δεν πρόκειται να μείνει εκεί. Η αυστριακή κυβέρνηση, που εξελέγη κυρίως με αντιπροσφυγική ατζέντα, απέδειξε για μια ακόμα φορά ότι η στοχοποίηση των πιο αδύνατων τμημάτων της κοινωνίας πάει χέρι-χέρι με μια συνολική επίθεση στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Θα έλεγε κανείς πως η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα με τον πιο ανοιχτό τρόπο είναι το διαχρονικό έργο της ακροδεξιάς διεθνώς, αν τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές της ιδιαίτερα σε τέτοια ζητήματα δεν είχαν γίνει ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουν γίνει φαιορόζ με εκείνες της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, περιλαμβανομένητης της ελληνικής.

Προς το παρόν οι αντιδράσεις αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση με απαξία και συκοφάντηση, ωστόσο ο πιθανός τους αντίκτυπος, ειδικότερα εφόσον συνεχιστούν φαίνεται από το γεγονός πως λίγο μόλις διάστημα πριν κατόρθωσαν να αποτρέψουν την εφαρμογή ενός άλλου σχεδιαζόμενου αντεργατικού μέτρου, σύμφωνα με το οποίο οι εργαζόμενοι θα υποχρεούνταν να δηλώσουν γραπτά τα αίτια άρνησής τους σε περίπτωση που δεν δέχονταν να εργαστούν πάνω από 10 ώρες τη μέρα.

Με πληροφορίες από: heute. at