“Δεν μπορεί να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός με υποταγή στα συμφέροντα των καπιταλιστών” – Επιστολή του ΚΚ Βενεζουέλας για την κάθοδό του με αυτόνομο πόλο στις εκλογές

Αναφέραμε πριν από ενάμιση μήνα περίπου την απόφαση του ΚΚ Βενεζουέλας να κατέλθει στις ερχόμενες εκλογές συμμετέχοντας σε έναν νέο πολιτικό σχηματισμό, τη “Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική”, τερματίζοντας την εκλογική κάθοδο στο πλευρό του κυβερνώντος Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος Βενεζουέλας. Τα αίτια που οδήγησαν τους κομμουνιστές της χώρας σε αυτή την επιλογή καταγράφονται σε επιστολή που απηύθυνε το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΒ προς τα αδελφά ΚΚ στις 7 Σεπτέμβρη, το περιεχόμενο των οποίων παρουσιάζεται σε άρθρο του Ριζοσπάστη αυτού του σαββατοκύριακου. Εκεί σημειώνονται ανάμεσα στα άλλα η αθέτηση των δεσμεύσεων του ΕΣΚΒ για μέτρα σε φιλολαϊκή κατεύθυνση, η ατιμωρησία για τις δολοφονίες αγωνιστών, η συνεχιζόμενη προάσπιση της ανεξαρτησίας της χώρας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις αλλά και η καταγγελία για κλίμα εχθρότητας έως και διώξεων σε βάρος του ΚΚΒ από το κυβερνών κόμμα και τον κρατικό μηχανισμό, με πρόσχημα τη δήθεν “προδοσία”.

Το ΚΚ Βενεζουέλας, με επιστολή του ΠΓ της ΚΕ, στις 7 Σεπτέμβρη, στα αδελφά Κομμουνιστικά Κόμματα, ενημέρωσε για τις Αποφάσεις δύο Ολομελειών της ΚΕ του μέσα στο καλοκαίρι, σχετικά με τη στάση απέναντι στη συμμαχία που είχε έως τώρα με το σοσιαλδημοκρατικό κυβερνών κόμμα Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα Βενεζουέλας (ΕΣΚΒ).

Οπως σημειώνει, «με κεντρικό θέμα τις πολιτικές εξελίξεις σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, οι Ολομέλειες της ΚΕ εξέτασαν την τακτική του κόμματος στις νέες συνθήκες της ταξικής πάλης στη Βενεζουέλα και τις προοπτικές για συσπείρωση δυνάμεων στο πλαίσιο των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών στις 6 Δεκέμβρη. Ετσι αποφάσισαν να προωθήσουν την οικοδόμηση μιας συμμαχίας Λαϊκής Επαναστατικής Εναλλακτικής με ευρύ ενωτικό χαρακτήρα, που δεν θα αποκλείει καμία πατριωτική αντιιμπεριαλιστική δύναμη και αναλαμβάνει ένα πρόγραμμα πάλης για επαναστατική διέξοδο από την κρίση του εξαρτημένου και ρεντιέρικου καπιταλισμού της Βενεζουέλας, πάει πέρα από το εκλογικό ζήτημα και εκφράζει την επαναστατική ενότητα εργατών, αγροτών και των οργανώσεων των κοινοτήτων και μια ευρεία πατριωτική αντιιμπεριαλιστική συμμαχία».

Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε αυτή τη «Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική» συμμετέχουν εκτός από το ΚΚ Βενεζουέλας κάποια από τα κόμματα που συμμετείχαν στην εκλογική συμμαχία του Μεγάλου Πατριωτικού Πόλου «Σιμόν Μπολίβαρ» με το κυβερνών κόμμα, και άλλα όπως το Κόμμα «Πατρίδα για όλους» (με σοσιαλδημοκρατική κατεύθυνση), το Κίνημα Τουπαμάρος (αυτοπροσδιοριζόμενοι ως οπαδοί του Τσε Γκεβάρα), το Επαναστατικό Κόμμα Εργασίας (εμφανίζονται ως Μαρξιστές – Λενινιστές), η οργάνωση Ταξική Πάλη – διεθνιστικό Μαρξιστικό Ρεύμα (στον τροτσκιστικό χώρο), το Κίνημα «Είμαστε η Λίνα» (αντιιμπεριαλιστική οργάνωση που πήρε το όνομά της από την Λίνα Ρον, οπαδό του Τσάβες η οποία πέθανε το 2011), Επαναστατικό Μπολιβαριανό Κίνημα 200 (αυτοπροσδιορίζονται ως πατριωτική αριστερά), Δέσμευση για την Πατρίδα (αντιολιγαρχικό κίνημα), Αυτόνομο Δίκτυο Κοινοτήτων.

Το ΚΚ Βενεζουέλας στην επιστολή του επισημαίνει ότι 30 μήνες μετά τη συμφωνία του με το Ενιαίο Σοσιαλιστικό Κόμμα για τη στήριξη του Προέδρου Μαδούρο στις εκλογές του 2018, που προέβλεπε και «αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης με μέτρα φιλολαϊκά σε πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, με πατριωτικό αντιμπεριαλιστικό χαρακτήρα», με ευθύνη της ηγεσίας του ΕΣΚΒ «δεν έχει επιδειχθεί πολιτική θέληση για την υλοποίηση καμίας από τις δεσμεύσεις της συμφωνίας. Μόνο στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής συντονίστηκαν δράσεις για την έκφραση αλληλεγγύης στον βενεζουελάνικο λαό και στην καταδίκη των επιθέσεων του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των Ευρωπαίων συμμάχων του».

Επιπλέον, σημειώνεται ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ήταν υπέρ του κεφαλαίου, που επιδείνωσε τη θέση των εργατών και των φτωχών αγροτών. Η πολιτική μισθών οδήγησε σε μεγάλη πτώση των εισοδημάτων, επίσης υπήρξε χτύπημα των συλλογικών συμβάσεων, μαζικές απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα με την εμπλοκή του υπουργείου Εργασίας, στον αγροτικό τομέα ενισχύθηκαν οι καπιταλιστικές επιχειρήσεις του κλάδου. Επίσης προχώρησε σε ιδιωτικοποιήσεις, ενώ διογκώθηκε και η διαφθορά. Σε ό,τι αφορά το αγροτικό κίνημα, σημειώνεται ότι συστηματοποιήθηκαν το χτύπημά του και οι δολοφονίες αγωνιστών που μένουν ατιμώρητες, όπως αυτή στις 31 Οκτώβρη του 2018 του Λουίς Φαχάρδο, μέλους της ΚΕ του ΚΚ Βενεζουέλας, πρωτοπόρου αγρότη συνδικαλιστή στο Μαρακάιβο.

Επίσης, το ΚΚ Βενεζουέλας δηλώνει ότι για να αντιμετωπιστεί η εντεινόμενη ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, χρειάζεται η οικοδόμηση της «ευρύτερης συμμαχίας δημοκρατικών, λαϊκών, πατριωτικών, προοδευτικών, αντιιμπεριαλιστικών και επαναστατικών δυνάμεων», ενώ αναφέρει ότι είναι πεπεισμένο ότι «δεν μπορεί να ηττηθεί ο ιμπεριαλισμός με παραχωρήσεις και υποταγή στα συμφέροντα των καπιταλιστών». Διευκρινίζει ότι η στάση του για τη δημιουργία της «Λαϊκής Επαναστατικής Εναλλακτικής» δεν «αποτελεί δήλωση ρήξης του ΚΚ Βενεζουέλας με την κυβέρνηση με επικεφαλής τον Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο, τον οποίο θεωρούμε νόμιμο Πρόεδρο της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας, ούτε με τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλο “Σιμόν Μπολίβαρ”, με τον οποίο συμφωνούμε να αντιμετωπίσουμε την επιθετικότητα από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους του. Αυτό που σημαίνει είναι η εμβάθυνση των διαφωνιών στην εσωτερική πολιτική στο ιδεολογικό, πολιτικό επίπεδο και αγροτικού προγράμματος και άρα στη θεώρηση της οικονομικής παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας, στο ρόλο και τον χαρακτήρα της δημοκρατικής πρωταγωνιστικής συμμετοχής των μαζών στην άσκηση διεύθυνσης και κοινωνικού ελέγχου στην οργάνωση της κοινωνίας, της παραγωγής, της διανομής όπως και στα ζητήματα ηθικής που επηρεάζουν σοβαρά την κοινωνία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον τρόπο διακυβέρνησης».

Το ΚΚ Βενεζουέλας καταλήγει ότι θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τη χώρα, θα καταγγέλλει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα, τις κυρώσεις κατά της χώρας και της κυβέρνησης και ταυτόχρονα θα αντιπαλεύει την πολιτική του συμβιβασμού, υπερασπιζόμενο τα λαϊκά συμφέροντα για να ανοίξει η προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Μετά τη στάση του αυτή, το ΚΚ Βενεζουέλας καταγγέλλει ότι έχουν πυκνώσει οι συκοφαντικές επιθέσεις περί «προδοσίας» σε στελέχη του και άλλους που συμμετέχουν στη «Λαϊκή Επαναστατική Εναλλακτική», από το ΕΣΚΒ και τον κρατικό μηχανισμό, που προχωράει σε δικαστικές παρεμβάσεις στο εσωτερικό οργανώσεων της «Εναλλακτικής», όπως και σε απολύσεις συνδικαλιστών σε κρατικές επιχειρήσεις που είναι υποψήφιοί της. Κάτι που δείχνει ότι η ταξική πάλη θα οξυνθεί το επόμενο διάστημα παράλληλα με την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα.