“Δεν μπορούμε να τους ταΐσουμε όλους” – 10000 άνθρωποι στην ουρά για συσσίτιο στο Σαν Αντόνιο του Τέξας

Ένα από τα αγαπημένα επιχειρήματα των πανταχού αντικομμουνιστών κατά του υπαρκτού σοσιαλισμού ήταν οι “τεράστιες ουρές” στα καταστήματα. Η εικόνα 10000 ανθρώπων να περιμένουν στην ουρά για να λάβουν συσσίτιο δεν είναι βέβαια από κάποια σοβιετική δημοκρατία, ούτε από κάποια χώρα του τρίτου κόσμου, αλλά από την πλουσιότερη χώρα του κόσμου τις ΗΠΑ. Πριν πει κανείς πως “έχουν όλοι αμάξια”, να υπενθυμίσουμε ότι στις ΗΠΑ το 95% των νοικοκυριών στις ΗΠΑ διαθέτουν ένα ή περισσότερα αυτοκίνητα, λόγω των μεγάλων αποστάσεων και των σε πολλές περιοχές των ΗΠΑ υπανάπτυκτων δημόσιων συγκοινωνιών. Εξάλλου, αρκετοί, αν όχι οι περισσότεροι από όσους περίμεναν για ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο του Τέξας για λίγες κονσέρβες, γάλα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, ήταν άνθρωποι που ως το ξέσπασμα της πανδημίας δεν είχαν αντιμετωπίσει επισιτιστικό πρόβλημα. Αυτό αλλάζει ραγδαία σε όλες τις ΗΠΑ, όπου μόνο την Πέμπτη 6,6 εκ. άνθρωποι έκαναν πρώτη φορά αίτηση για επίδομα ανεργίας.

“Ποτέ δεν ανταποκριθήκαμε σε τόσο μεγάλη ζήτηση όσο τώρα”, λέει ο CEO της οργάνωσης Food Bank, Έρικ Κούπερ, που διοργανώνει αυτά τα συσσίτια από τις 31 Μαρτίου, σε διαστήματα περίπου δυο φορών την εβδομάδα. Ως τώρα 15500 νοικοκυριά στο Σαν Αντόνιο έχουν λάβει διατροφική βοήθεια, ενώ για την επόμενη Τρίτη και Παρασκευή κανονίζονται τα επόμενα συσσίτια, ωστόσο οι διοργανωτές ζητούν τη βοήθεια της Εθνικής Φρουράς για να τα βγάλουν πέρα με τον ολοένα και αυξανόμενο κόσμο.

Παρά την τεράστια προσπάθεια του προσωπικού και εθελοντών, ο Κούπερ δηλώνει πως “δεν μπορούμε να ταΐσουμε τόσους ανθρώπους μονομιάς χωρίς τη βοήθεια της Εθνοφρουράς πιθανότατα ή κάποιον να μας βοηθάει”.

Για την Πέμπτη είχαν προεγγραφεί 6000 οικογένειες στη διανομή, αλλά χιλιάδες ακόμα άνθρωποι ήρθαν απροειδοποίητα, ευελπιστώντας να βάλουν κάτι στο τραπέζι τους. Ενώ η διανομή θα ξεκινούσε στις 10 το πρωί και θα έληγε στις 2, στην πραγματικότητα κράτησε ως τις 6 το απόγευμα.Από τις έξι το πρωί της Πέμπτης το πάρκινγκ είχε γεμίσει, ενώ τουλάχιστον ένας οδηγός είχε καταφτάσει από τις 6 το απόγευμα της προηγούμενης μέρας, διανυκτερεύοντας στο χώρο για να εξασφαλίσει καλή σειρά στη διανομή. Ο Κούπερ προσθέτει πως “εμφανίστηκαν κάποιοι που δεν είχαν τις προϋποθέσεςι, αλλά υπήρχαν κι εκείνοι που εμφανίζονταν κι έλεγαν: Άκουσα ότι συμβαίνει αυτό, δεν ήξερα πως έπρεπε να εγγραφώ, αλλά χρειάζομαι φαγητό. Είμαι ξενοδοχοϋπάλληλος και απολύθηκαν. Αυτές είναι οι ιστορίες πολλών ανθρώπων που προσήλθαν”.

Μια από τις κυρίες που προσήλθαν στη διανομή είναι η 63χρονη Γιολάντα Μπεναβίντες, που κάνει λόγο για “αγγέλους εξ ουρανού” αναφορικά με το συσσίτιο, παρότι νιώθει περίεργα που αναγκάζεται να λάβει βοήθεια: “Με πονάει, γιατί πάντα έδινα βοήθεια και τώρα είμαι από την άλλη πλευρά”, λέει η γυναίκα, που έχει αναπηρία και φροντίζει 4 ανήλικα εγγόνια μαζί με το σύζυγό της, έναν πρόσφατα απολυμένο οδηγό λεωφορείων. “Θα τρώγαμε ρύζι και φασόλια χωρίς αυτό”, προσθέτει για να δείξει το μέγεθος της ανάγκης.

Ο Κούπερ θεωρεί ότι τα αποθέματα φτάνουν μόνο για τρεις εβδομάδες, ενώ ο ανεφοδιασμός έχει γίνει δυσκολότερος, όχι μόνο λόγω της αυξημένης ζήτησης, αλλά κι επειδή τα σούπερ μάρκετ διαθέτουν λιγότερα τρόφιμα ως δωρεά, λόγω των εκτεταμένων αγορών των καταναλωτών σε εποχή πανδημίας. Τα εστιατόρια, που αποτελούσαν άλλη μια συνηθισμένη πηγή τροφίμων, παραμένουν κλειστά. Η οργάνωση ζητά άμεσα ενίσχυση 12 εκ. από τις αρχές της πολιτείας του Τέξας για να συνεχίσει το έργο της.

Εκείνο που δε λείπει, προς το παρόν τουλάχιστον, είναι οι εθελοντές, περίπου 400 μόνο την Πέμπτη. Κυρίως αποτελούνται από γυναίκες κάθε ηλικίας, που ως βασικό κίνητρο για τη συμμετοχή τους αναφέρουν τη θρησκευτική πίστη, σε μια περιοχή γνωστή ως βαθιά θρησκευόμενη και συντηρητική. Υπάρχουν και ηλικιωμένοι, άρα ευπαθείς στον ιό, άντρες, όπως ο 80χρονος C.J Littlefield, που εκτός από τη χριστιανική αλληλεγγύη στον πλησίον αναφέρει ως κίνητρό του και την ανάγκη του να νιώσει δραστήριος και χρήσιμος.

Μια από τις εθελονότριες προσπάθησε να τονώσει και ψυχικά τους συμπολίτες της: “Γεια, πώς είστε; Να έχετε ένα υπέροχο Πάσχα. Ο Θεός να σας ευλογεί και πείτε μου παρακαλώ αν υπάρχει οτιδήποτε που μπορώ να πω για σας στις προσευχές μου”.

Με πληροφορίες από San Antonio Express