Έγκλημα και Τιμωρία

Στο μυθιστόρημα του Ρώσου συγγραφέα Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι «Έγκλημα και Τιμωρία» περιγράφεται ένας διπλός φόνος, μια αυτοκτονία και ένας έρωτας. Το έργο τελειώνει με τον ήρωά του να έχει ζήσει την κάθαρση και να αναμένει το ξεκίνημα μιας νέας αρχής. Ωστόσο, ο τίτλος του έργου δεν μεταφράζεται σε καμία άλλη γλώσσα με τη σημασία του ρωσικού αρχικού τίτλου. Στα Γερμανικά αποδίδεται ως “Schuld und Sühne”. Schuld, η γερμανική λέξη που σημαίνει ταυτόχρονα ενοχή αλλά και χρέος. Sühne είναι εξιλέωση.

Δεν υπάρχει κάτοικος της Ελλάδας, είτε υποστηρικτής του Ευρώ και του συνδεδεμένου μ’ αυτό καπιταλισμού, είτε οπαδός του αστικού καπιταλισμού με άλλο νόμισμα, νέας δραχμής ή ρουβλιού, είτε ακροδεξιός, είτε μαρξιστής, που να μην έχει εμπεδώσει ότι ως προς το χρέος της Ελλάδας, η Γερμανία απαιτεί με ανελέητο τρόπο την τιμωρία της Ελληνικής κοινωνίας. Για τον εαυτό της όμως η Γερμανία απαιτεί, όπως ο ήρωας του Ντοστογιέφσκι Ρασκολνικόφ, άλλο μέτρο. Όπως λοιπόν ο Ρασκόλνικοφ συγκρίνει τον εαυτό του με τον Βοναπάρτη και μοιράζεται με τον Γάλλο αυτοκράτορα την πεποίθηση ότι μια δολοφονία είναι επιτρεπτή όταν επιδιώκεται ένας υψηλότερος σκοπός, έτσι και η Γερμανία για τα δικά της εγκλήματα δεν επιλέγει την τιμωρία αλλά την επιβράβευση. Πώς αλλιώς να αντιληφθεί κανείς την στάση της Γερμανικής κυβέρνησης απέναντι στην αυτοκινητοβιομηχανία της;

Ας ανακαλέσουμε μερικά γεγονότα, ενός από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη σειρά. Το 2009 την εποχή που η Ελλάδα, γνωστή ως «χώρα που δεν παράγει τίποτα» έπεσε στις δαγκάνες των «αγορών» η Volkswagen, εταιρία με μεγαλομέτοχο το Γερμανικό δημόσιο πέτυχε να λάβει επιδοτούμενο δάνειο από την ΕΕ για να δημιουργήσει τάχα μου δήθεν καθαρό, ως προς τα καυσαέρια, κινητήρα αυτανάφλεξης. Απ’ ότι μάθαμε, «πέφτοντας» απ’ τα σύννεφα, αντί για καθαρό κινητήρα δημιούργησαν λογισμικό για να ξεγελάσουν τους ελέγχους που οι ίδιες οι αυτοκινητοβιομηχανίες τυποποίησαν.

Εκ των υστέρων ενημερωθήκαμε πως οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες είχαν δημιουργήσει καρτέλ για να ελέγχουν τόσο τις τιμές πώλησης των προϊόντων τους, όσο και να προωθήσουν τους «καθαρούς κινητήρες», αλλά και να συμφωνήσουν για τον τρόπο εξαπάτησης πελατών και δημοσίου. Αυτό όσον αφορά τα τέλη κυκλοφορίας (που πάλι με προτροπή του λόμπι συνδέθηκαν με τους ρύπους των κινητήρων) λαμβάνει πολύ λιγότερα έσοδα απ’ ό,τι αναλογούν στα οχήματα των Γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών. Μάθαμε ότι όλα αυτά ήταν σε γνώση των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΕ – το αργότερο από το 2014 όταν η Daimler προέβη σε αυτοκαταγγελία στα όργανα της ΕΕ. Διαβάζουμε στις ανακοινώσεις της ΕΕ ότι δεν θα ασκηθεί καμία ποινική δίωξη για το εν λόγω δάνειο αφού αυτό έχει αποπληρωθεί.

Έχει υπολογίσει άραγε κανείς από το σώμα δίωξης οικονομικού εγκλήματος το ποσό που έχασε το Ελληνικό Δημόσιο με αυτή τη πρακτική των αυτοκινητοβιομηχανιών, που έγινε κατ΄ επάγγελμα και εξακολούθηση; Θα έπρεπε μήπως κάποιος εντός του νομικού πλαισίου για εγκληματικές οργανώσεις κι εξαπάτηση δημοσίου να προβεί σε ποινική δίωξη; Εξωπραγματικό; Σε μια Ελλάδα πιστά υποταγμένη στις ορέξεις του Δόκτορα Σόιμπλε σίγουρα, αλλά οι ΗΠΑ των Ομπάμα και Τραμπ έχουν ξεκινήσει ήδη τις ποινικές διώξεις.

Ένας συνήγορος του διαβόλου θα μπορούσε να παραθέσει ότι και οι λοιπές αυτοκινητοβιομηχανίες της Ευρώπης εφάρμοσαν παρόμοιες μαϊμού μεθόδους για τους κινητήρες τους. Αλλά έλα μου ντε που στο κέντρο του σκανδάλου η τεχνογνωσία προέρχεται από την γνωστή σ’ όλους μας εταιρία Bosch, μια θυγατρική της Siemens.

Τι  γίνεται όμως στη Γερμανία, τη χώρα της οποίας η βαριά βιομηχανία πάλι δεσπόζει ως κινητήρια δύναμη σκανδάλου; Πραγματοποιήθηκε «Εθνικό φόρουμ Ντίζελ» με συμμετοχή κυβέρνησης και βιομηχάνων ώστε να σωθεί… η βιομηχανία!

Στους εξαπατημένους Γερμανούς πελάτες προτείνεται να περάσουν από τα συνεργεία ώστε να μπει νέο λογισμικό στις κεφαλές των κινητήρων τους. Λύνεται έτσι το πρόβλημα των ρύπων; Όχι βέβαια, αλλά επειδή αυτό θα λυνόταν μόνο με 1500 Ευρώ έξοδα για το καθένα από τα περίπου οχτώ εκατομμύρια μαϊμού καθαρά οχήματα που κυκλοφορούν στους Γερμανικούς δρόμους, η λύση αυτή φαντάζει ως βέλτιστη για την Γερμανική κυβέρνηση. Μάλιστα. Αποφασίστηκε και μια χρηματική βοήθεια για τις αυτοκινητοβιομηχανίες ύψους 250 εκατομμυρίων Ευρώ. Βλέπετε, δεν είναι Έλληνες, Πορτογάλοι, Ισπανοί, Κύπριοι ή και Ιταλοί  συνταξιούχοι, άρρωστοι ή εργαζόμενοι για να τιμωρηθούν με περικοπές.

Και φυσικά οι βιομήχανοι δεν ανήκουν στο Γερμανικό πόπολο που το καλεί η κυβέρνηση να αγοράσει νέα οχήματα ώστε να έχει δικαίωμα εισόδου στον δακτύλιο των πόλεων. Να πληρώσουν δηλαδή τους ίδιους που τους εξαπάτησαν. Θα γίνουν και κάτι μαζικές απολύσεις εργατών – το αναλώσιμο του συστήματος αφού τώρα πέτυχε το θαύμα!

Διότι τώρα, διατυμπανίζει σύσσωμα το Εθνικό Φόρουμ της Γερμανίας, υπάρχουν στα καταστήματα των αυτοκινητοβιομηχανιών καθαρά ντίζελ. Σπεύσατε! Αλλά μη τυχόν πάρετε πέντε κάστανα στο δρόμο από καστανά που δεν έχει POS και δε σας κόβει θεωρημένη απόδειξη. Διότι τότε είστε αρνητικό στοιχείο για το σύνολο.

Και μη τυχόν σας μπει στο μυαλό ότι το Γερμανικό βιομηχανικό θαύμα είναι το μεγάλο τραύμα που ωθεί τους λαούς της Ευρώπης στη δυστυχία. Αυτό θα ήταν ριζοσπαστικό και φυσικά γι αυτό υπάρχει μια συντονισμένη δράση της ΕΕ κατά της ριζοσπαστικοποίησης.