Εργατικό Κέντρο Bouches-du-Rhône: η CGT κινητοποιείται για ένα αξιοπρεπές καλωσόρισμα στους ασυνόδευτους ανηλίκους και για το σεβασμό των δικαιωμάτων των παιδιών!
20-11-2018
Παγκόσμια ημέρα για τα δικαιώματα του παιδιού σήμερα και δεκάδες ανήλικοι ασυνόδευτοι πρόσφυγες που καταφτάνουν στη Μασσαλία καθημερινά στερούνται ακόμα και εκείνο της επιβίωσης.
Με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα για τα δικαιώματα του παιδιού, λάβαμε και δημοσιεύουμε κείμενο μεταφρασμένο από σύντροφο αναγνώστη σχετικά με το σημερινό κάλεσμα κινητοποίησης του Εργατικού Κέντρου του Bouches-du-Rhône στη Γαλλία, σχετικά με τις τραγικές συνθήκες διαβίωσης των δεκάδων ασυνόδευτων παιδιών που φτάνουν κάθε μέρα στη Μασσαλία:
Δεκάδες έφηβοι φτάνουν στη Μασσαλία κάθε μέρα και έχουν διασχίσει αρκετές χώρες, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους. Οι μαρτυρίες φαίνεται να είναι εξωπραγματικές, τόσο πολύ, που τα αναφερόμενα γεγονότα είναι τρομακτικά. Κάποιοι έχουν βιώσει βασανιστήρια, φυλακές, δουλεία, πείνα, δίψα, επιβίωση μεταξύ των νεκρών, όταν διασχίζουν το μεσογειακό έδαφος σε αυτοσχέδια σκάφη. Είναι παιδιά, φτωχά, κουρασμένα και με μεγάλη ταλαιπωρία που καταφθάνουν στη Μασσαλία. Ορισμένα έχουν προσβληθεί από ασθένειες και χρειάζονται φροντίδα. Όλα υποφέρουν από μετατραυματικά συμπτώματα και υποσιτισμό.
Μια σχεδόν συστηματική υπόνοια:
Έτσι, ναι, ορισμένοι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένων των θεσμικών οργάνων μας, θα μας πουν: δεν είναι πραγματικά μικροί, μας λένε για την ηλικία τους. Ενώ άλλοι αρνούνται να δεχθούν όλη τη δυστυχία του κόσμου και ακόμη και να διεκδικήσουν την προτεραιότητα για τους ανηλίκους της χώρας μας. Λέμε ότι η έλλειψη πόρων των τμημάτων, η έλλειψη εθνικής και τοπικής προθυμίας για την παροχή αξιοπρεπών λύσεων στην υποδοχή αυτών των παιδιών οδηγώντας με υπόνοιες στο ότι δεν μιλάμε για ανηλίκους.
Με ή χωρίς OPP (εντολή τοποθέτησης), τα μέτρα βοήθειας πρέπει να είναι τα ίδια: εγκατάλειψη, αμέλεια, ηθική κακοποίηση λόγω έλλειψης υποστήριξης. Όσοι είναι αρκετά τυχεροί για να φιλοξενηθούν στο ξενοδοχείο μερικές φορές δεν λαμβάνουν την ανάλογη στήριξη. Έχουν αρκετά για να φάνε.
Λέμε ότι δεν είναι μόνο “εκτός νόμου”, αλλά και ό,τι πάνω απ ‘όλα είναι απάνθρωπο ό,τι βιώνουν
Ποια είναι τα στοιχεία;
Μέσα από τα συνδικάτα μας καταγγέλλουμε εδώ και χρόνια την έλλειψη θέσεων φροντίδας για όλα τα παιδιά που πρέπει να τους παρέχουμε και την ανάλογη φροντίδα, ένα φαινόμενο που εντάθηκε με τη λογική της δημοσιονομικής λιτότητας εις βάρος της προστασίας της δημόσιας υπηρεσίας την παιδική ηλικία.
Στο διαμέρισμά μας, έχουμε 150 θέσεις κενές ΟPP, οι οποίες δεν έχουν καλυφθεί με το πρόσχημα της έλλειψης χώρου. Υπάρχουν παρα πολλοί νέοι που δεν στεγάζονται ούτε συνοδεύονται. Η στέγαση και προστασία αυτών των παιδιών (κατά την οποία θέλουν οι υπηρεσίες να αξιολογήσουν τους εφήβους) δεν εφαρμόζεται συστηματικά, όπως απαιτείται από το νόμο. Στις υπηρεσίες που ανατέθηκε από το Υπουργείο για την εξασφάλιση ημερήσιας φροντίδας είναι συγκλονισμένοι οι εργαζόμενοι από την κατάσταση. Ποίου είναι το λάθος; Σίγουρα όχι των εργαζομένων σε αυτές τις υπηρεσιες που καλούνται να βοηθήσουν αυτούς τους νέους ανθρώπους σε άθλιες συνθήκες εργασίας με ανιδιοτέλεια και που σχετίζονται όλα αυτά τα προβλήματα, με τις ελλείψεις σε βασικά μέσα για αυτή την κοινωνική και την υγειονομική κατάσταση έκτακτης ανάγκης.
Μια ανισότητα στην παροχή βοήθειας:
Η κορυφή του παγόβουνου: Όταν κάποιοι εφηβοι επιτέλους καταφέρνουν να τοποθετηθούν υπό στέγαση, μαθαίνουμε ό,τι το ημερήσιο ποσό βοήθειας για στέγαση δεν είναι το ίδιο όσο αυτό του ιδρύματος υποδοχής. Γιατί; Αυτοί οι νέοι έχουν λιγότερη ανάγκη από άλλους; Γιατί υπάρχει μετέπειτα υποστήριξη χαμηλού κόστους;
Στην δημόσια εκπαίδευση, η έλλειψη χώρου και οικονομικών πόρων, μαζί με το πρόβλημα έλλειψης υλικών, αφήνουν τους νέους εκτός σχολείων όπου κενές θέσεις παραμένουν ή κατευθύνονται συνήθως προς την επαγγελματική εκπαίδευση χωρίς να ερωτούνται αν θα ήθελαν την γενική εκπαίδευση.
Στο Protection Judiciaire de la Jeunesse (Υπηρεσία προστασιας ανηλίκων) δεν είναι καλύτερα τα πράγματα. Οι ασυνόδευτοι ανήλικοι βρισκονται έγκλειστοι περισσότερο από τους υπόλοιπους πρόσφυγες λόγω έλλειψης εγγυήσεων εκπροσώπησης (για παράδειγμα, μιας διεύθυνσης κάποιου κοινού προσώπου). Είμαστε μάρτυρες μιας παντελώς επιλεκτικής ποινικής πολιτικής που τους αφορά. Οι λύσεις στέγασης στο τέλος της κράτησης είναι σχεδόν μηδενικές. Ακόμη χειρότερα, ορισμένοι αξιωματούχοι ζητούν από τους εκπαιδευτικούς να αφήσουν αυτούς τους νέους στο δρόμο κ δίνοντας τους απλά μια βοήθεια, με εισιτήρια λεωφορείου και κουπόνια σίτισης.
Αυτό ονομάζεται άνιση μεταχείριση και στη CGT λέμε ότι είναι απαράδεκτο!
Επιβεβαιώνουμε δυνατά και ξεκάθαρα ότι δεν πρέπει να επικαλείται κανένας οικονομικός προβληματισμός στη συζήτηση όταν πρόκειται για το σεβασμό του νόμου στο θέμα της Προστασίας του Παιδιού, μόνο το πρωταρχικό ενδιαφέρον του Παιδιού θα πρέπει να καθοδηγεί τις πρακτικές. ο νόμος πρέπει να ισχύει, ανεξάρτητα από την προέλευση, το χρώμα του δέρματος, τη διαδρομή …
Ευτυχώς, ορισμένα συλλογικά όργανα, συνδικάτα και άλλες ομάδες αλληλεγγύης έχουν αναπτύξει δίκτυα υποδοχής, τα οποία σε μικρότερο βαθμό ελαφρύνουν, την απαράδεκτη κατάσταση. Είναι φυσιολογικό για τους ακτιβιστές αλληλεγγύης να κανουν τα αδύνατα δυνατά για να ξεπεραστεί η έλλειψη θέσεων υποδοχής; Λέμε και εμείς πως δεν πάψουμε να πιστεύουμε ότι είναι δυνατό να ανοίξουν χώρους λογω της καταστασης αυτης που βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη και να δημιουργήσουν εκπαιδευτικές θέσεις που θα συνοδεύουν αυτούς τους νέους.
Ζητούμε από το Συμβούλιο της κομητείας να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να εξασφαλίσει την υποδοχή και υποστήριξη όλων αυτών των παιδιών και να καταστήσει την προστασία τους ύψιστη προτεραιότητα.
Η CGT ΑΠΑΙΤΕΙ:
– Το άνοιγμα των θέσεων σε επαρκή αριθμό για να φιλοξενήσουν τους ανηλίκους που βρίσκονται στο δρόμο.
– Ένα εκπαιδευτικό και συμβουλευτικό σύστημα, αντάξιο της αποστολής της προστασίας των παιδιών μας, όχι σε έκπτωσεις, με ημερήσια αξία ισοδύναμη με εκείνη που λαμβάνουν όλα τα παιδιά στο πλαίσιο της κοινωνικής πρόνοιας.
– ίση πρόσβαση στη σχολική φοίτηση.
– Τη δημιουργία κατάλληλων υγειονομικών εγκαταστάσεων και επαρκούς αριθμού κλινών.
– Αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και προσαρμοσμένη εκπαίδευση για όλους τους επαγγελματίες που συνοδεύουν αυτούς τους εφήβους.
Η CGT ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ:
– Τις προσβλητικές ομιλίες που συνίστανται στη δημιουργία διακρίσεων εντός της ίδιας της προστασίας της παιδικής ηλικίας.
– Την απροκάλυπτη φασιστική θεση μέσα από τις ομιλίες διαφόρων και τις πρακτικές, συμπεριλαμβανομένης ακόμα και αυτών που μπορεί να εργάζονται σε κοινωνικές υπηρεσίες, για να δικαιολογήσουν τις ανισότητες και να δημιουργησουν διαιρέσεις μεταξύ των πιο ευάλωτων.
– Η ποινικοποίηση των αλληλέγγυων ανθρώπων, οι οποίοι αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για να ξεπεράσουν τις αποτυχίες ενός ολόκληρου συστήματος.
– Κυβερνητικές πολιτικές και πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης που παραβιάζουν τα βασικά και στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Η CGT ΚΑΛΕΙ:
Σε ένα ενωμένο και ενιαίο μπλοκο με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας των Δικαιωμάτων του Παιδιού:
20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ στις 11:30, μπροστά από το διοικητικό συμβούλιο, Saint Just metro.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ! ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ!
CGT Συμβούλιο του διαμερίσματος του Bouches-du-Rhône – CGT Educ’Action – CGT CPCAM13 – CGT PACA Περιφερειακό Συμβούλιο – CGT Ένωση Fouque – CGT PJJ – CGT Anef – τοπικό συνδικάτο CGT Μασσαλία Κέντρο
