Φιντέλ Κάστρο: “Ντιέγκο εσύ δε δείλιασες ποτέ, δε μετάνιωσες ποτέ” (VIDEO)
Δείξε μου τους πολιτικούς σου φίλους να σου πω ποιος είσαι…
Ο “πολιτικός Ντιέγο” θα μπορούσε να είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του. Ήταν από τους λίγους ποδοσφαιριστές που δεν είχε μαλλιά στη γλώσσα του, δεν υπολόγιζε την πολιτική ορθότητα και τους υψηλά ιστάμενους, ούτε καν τον Πάπα -ποιος Θεός θα έδινε σημασία σε έναν εκπρόσωπό του; Και μολονότι είχε πει πως δε συμπαθεί τους πολιτικούς γιατί ποτέ δεν κάνουν αυτό που λένε, από τον κανόνα αυτό εξαιρούνταν οι μεγάλοι λαϊκοί ηγέτες της Λατινικής Αμερικής.
Μια από τις πιο ιδιαίτερες στιγμές ήταν η συνέντευξη που πήρε από τον Φιντέλ Κάστρο, όταν επισκέφτηκε την Κούβα στο πλαίσιο της αποτοξίνωσής του.
Ο Ντιέγο μιλάει από σεβασμό στον πληθυντικό στον Φιντέλ και τον ρωτάει σχετικά με μια παλιότερη δήλωσή του.
–Είπατε σχετικά με τη Λατινική Αμερική πως θα μπορούσαμε να είμαστε τα πάντα, αλλά δε γίναμε τίποτε. Σε τι αναφερόσασταν;
Και ο Φιντέλ διορθώνει και συμπληρώνει τον εαυτό του και τη δική του φράση.
Μπορούσαμε να είμαστε τα πάντα και δεν είμαστε τίποτε. Αλλά θα γίνουμε πολλά…
Έχει επίσης ενδιαφέρον πως ο Φιντέλ χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή (της Λατινικής Αμερικής) ως “βαλκανοποιημένη”, με σαφώς αρνητική χροιά, τονίζοντας πως “δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά να ενωθούμε, παρά τις αδυναμίες μας”.
Αμέσως μετά απευθύνεται στον Ντιέγο και του πλέκει το εγκώμιο για τη σχέση του με την Κούβα.
Εσύ Ντιέγο, πάντα ήσουν φίλος. Ποτέ δε μετάνιωσες. Ποτέ δε δείλιασες.
Αλλά το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι η απάντηση του Φιντέλ για τις εκατοντάδες απόπειρες δολοφονίας του, όπου εξήγησε ότι γλίτωσε επειδή οι επίδοξοι δολοφόνοι του ήταν μισθοφόροι και δεν ήθελαν να πεθάνουν…
Εξίσου στενές ήταν οι σχέσεις του και με τον Ούγκο Τσάβες, τον ηγέτη της Βενεζουέλας. Σε μια επίσκεψή του στο προεδρικό μέγαρο Μιραφλόρες, όταν ήταν προπονητής της Εθνικής Αργεντινής, την ώρα που ο Ντιέγο μιλούσε στους δημοσιογράφους, ο Τσάβες έρχεται αθόρυβα σαν σκανδαλιάρικο παιδί, του ρίχνει μία από πίσω κι ακολουθεί ένας χείμαρρος πειραγμάτων, κυρίως με αθλητικό περιεχόμενο και περισσή εγκαρδιότητα. Όταν όμως ένας δημοσιογράφος τον ρωτάει για τη σχέση του με τον Τσάβες, ο Μαραντόνα σοβαρεύεται, λέει πως ο Τσάβες αγωνίζεται για τον λαό και την πατρίδα του και γι’ αυτό είναι μαζί του μέχρι θανάτου! Και ο Τσάβες ανταποδίδει με τον ίδιο τρόπο και την ίδια φράση…
Ο Ντιέγο ήταν ο Τσε του ποδοσφαίρου και καμάρωνε για αυτόν τον τίτλο και τα δύο τατουάζ που είχε στο χέρι του Θεού (με τον Τσε) και το πόδι του θεού (με τον Φιντέλ).
Ένα ανθρώπινο ηφαίστειο, γεμάτο συναισθήματα που δεν τα συγκρατούσε τίποτα, όπως ούτε και αυτόν στο γήπεδο. Κι ένα εκρηκτικό μείγμα, αυθεντικά λαϊκό που δεν μπορούσε να μην πάρει θέση σε όσα συνέβαιναν γύρω του. Δεν είναι τυχαίο πως ο Κοστουρίτσα, που γύρισε και ταινία για το φαινόμενο Μαραντόνα, σχολίασε πως δε θα μπορούσε ποτέ να κάνει κάτι αντίστοιχο για έναν άχρωμο υπερπαίκτη της σημερινής εποχής, όπως ο Κριστιάνο Ρονάλντο…
Ένα μικρό δείγμα από αυτό το εκρηκτικό λαϊκό πολιτικό κοκτέιλ μπορεί να πάρει κανείς κάνοντας μια περιήγηση στο αρχείο της Κατιούσα και κάποιες χαρακτηριστικές αναρτήσεις.
Ντιέγκο Μαραντόνα: “Στη Βενεζουέλα κυβερνά ο λαός. Τους αγαπώ…”
Ντιέγκο Μαραντόνα – “Ο λαός της Βενεζουέλας δεν παραδίδεται”
Μαραντόνα: «Είμαστε “τσαβίστας” μέχρι θανάτου – Ζήτω η Επανάσταση»
