“Φταίει η ΓΛΔ για τους φόνους από ακροδεξιούς στη Γερμανία” λέει ο τέως επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος
Όταν ο γερμανικός καύσωνας συναντά τον αντικομμουνισμό.
Έχουν σφίξει οι ζέστες και στη Γερμανία, όπου την Κυριακή καταγράφηκαν έως και 40 βαθμοί Κελσίου σε διάφορα τμήματα της επικράτειας. Θύμα του καύσωνα φαίνεται πως έπεσε και ο τέως επικεφαλής της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος Χανς – Γκέοργκ Μάασεν, που απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του τον περασμένο Νοέμβριο, μετά από μακρύ ιστορικό ανοχής ως και συγκάλυψης της ακροδεξιάς βίας στη χώρα.
Κατά την ομιλία αποχώρησής του από την ηγεσία της Υπηρεσίας Προστασίας του Συντάγματος, ο Μάασεν είχε αποδώσει την απομάκρυνσή του σε “ακροαριστερή συνωμοσία” κύκλων της γερμανικής κυβέρνησης. Τα αριστερά φαντάσματα όμως εξακολουθούν να τον καταδιώκουν μήνες μετά την αναγκαστική του συνταξιοδότηση, την οποία – σημειωτέον – προσπάθησε αρχικά να αποτρέψει με κάθε τρόπο ο προστάτης του Μάασεν υπουργός εσωτερικών του CDU, Χορστ Ζεεχόφερ.
Μιλώντας λοιπόν στην Bild της Κυριακής, έντυπο πάντα πρόθυμο να φιλοξενήσει αντικομμουνιστικά σενάρια επιστημονικής φαντασίας, ο Μάασεν δήλωσε πως είναι “ξεδιάντροπο”, να τοποθετείται “ειδικά εκείνος”, στο “ακροδεξιό τσουβάλι”. Ο ίδιος έκανε “ό,τι μπορούσε” για να καταπολεμήσει την ακροδεξιά βία, αλλά η αποτροπή των χτυπημάτων ήταν εντέλει δουλειά “της πολιτικής και της αστυνομίας”. Ποιος φταίει λοιπόν που εν έτει 2019 εξακολουθούν να δολοφονούνται άνθρωποι από τους ναζί; “Οι διαρκείς εκστρατείες απονομιμοποίησης και υπονόμευσης της αξιοπιστίας από το παλιό SED (σ.σ. το κυβερνών κόμμα της ΓΛΔ), τη σημερινή Die Linke και τους πράσινους, έχουν βλάψει τη δουλειά της Προστασίας του Συντάγματος”.
Η αλήθεια είναι πως έχουμε ακούσει συχνά το “επιχείρημα” πως για την άνοδο της ακροδεξιάς, ειδικότερα στην επικράτεια της τέως ΓΛΔ, ευθύνεται ο σοσιαλισμός, ο Μάασεν όμως μας λέει πως ένα κόμμα που δεν υπάρχει εδώ και καμία 30αριά χρόνια παρεμποδίζει την Υπηρεσία να κάνει σήμερα τη δουλειά της, ή μάλλον αυτή που θεωρητικά είναι η δουλειά της, όσο κι αν η πραγματική ιστορία της Υπηρεσίας λέει άλλα.
Πέρα από το φαιδρό του πράγματος, δε φταίει φυσικά η ζέστη για όσα ευφάνταστα ισχυρίζεται ο Μάασεν. Αλλά η συνειδητή στόχευσή του σε εξίσωση “των άκρων” και δικαίωση της αστικής δημοκρατίας που τάχα υπονομεύεται από τα “βαρίδια” της σοσιαλιστικής κληρονομιάς.
Με πληροφορίες από jungewelt.de