Γαλαζοαίματο θράσος – Οι απόγονοι του Κάιζερ ζητούν πίσω τα παλάτια που απαλλοτρίωσαν οι Σοβιετικοί στο Βερολίνο
Αποθρασυμένη η έκπτωτη δυναστεία των Χοεντσόλερν από τη μακροχρόνια πολιτική αποζημίωσης ευγενών με δημευμένη περιουσία στην τέως ΓΛΔ ζητά χρόνο με το χρόνο περισσότερα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς από το “γενναιόδωρο” ως τώρα γερμανικό αστικό κράτος.
Μια σχετικά άγνωστη πτυχή της γερμανικής επανένωσης, είναι πως το γερμανικό δημόσιο προχώρησε σε επιστροφή περιουσιακών στοιχείων ή χορήγηση αποζημιώσεων ύψους πολλών εκατομμυρίων μάρκων ή ευρώ αργότερα, για τις δημεύσεις περιουσιών ευγενών στην επικράτεια της ΓΛΔ, που είχαν αποδοθεί στον ανατολικογερμανικό λαό για μια σειρά χρήσης.
Αυτή η πολιτική στο πέρασμα των ετών άνοιξε και την όρεξη του τελευταίου απόγονου του Γερμανού αυτοκράτορα, γνωστότερου στο εξωτερικό ως Κάιζερ, Γουιλιέλμου Β’. Εδώ και πέντε χρόνια, ο τρισέγγονος του Κάιζερ, Γκέοργκ Φρίντριχ, πρίγκηπας της Πρωσίας (η Γερμανία αναγνωρίζει ακόμα τίτλους ευγενείας) βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με το γερμανικό δημόσιο για την επανάκτηση ή την αποζημίωση για κυριολεκτικά χιλιάδες εκθέματα μουσείων στο Βερολίνο και το συνορεύον κρατίδιο του Βραδεμβούργου. Πρόκειται για πίνακες, αρχαιότητες, πορσελάνες, αλλά και αρχειακό υλικό των παλιών βασιλέων της Πρωσίας.
Μην αρκούμενος σε αυτές τις διεκδικήσεις, ο Γεώργιος Φρειδερίκος ζητά με επιστολή του να του αποδοθεί το μόνιμο δικαίωμα κατοικίας, χωρίς αποζημίωση από τον ίδιο, στο ανάκτορο Cecilienhof και δύο ακόμα παλάτια στο Πότσνταμ, πρωτεύουσα του κρατιδίου του Βραδεμβούργου, μερικά χιλιόμετρα έξω από το Βερολίνο.
Το Cecilienhof είναι το ανάκτορο όπου είχε φιλοξενήσει τη Διάσκεψη του Πότσνταμ, όπου οι ηγέτες ΕΣΣΔ, ΗΠΑ και Βρετανίας αποφάσιζαν για τη μεταπολεμική τύχη της ηττημένης Γερμανίας μεταξύ Ιουλίου και Αυγούστου 1945. Φαίνεται πως ο πρίγκηπας λαχταρά να βρεθεί στον ίδιο χώρο όπου κάποτε είχε μείνει ο Ιωσήφ Στάλιν. Πρόκειται για το ίδιο μέρος όπου ο προπάππος του, Γουιλιέλμος πρίγκηπας της Πρωσίας, είχε καλοδεχτεί στις αρχές του 1932 τον Αδόλφο Χίτλερ, σηματοδοτώντας τη στήριξη της έκπτωτης από το 1918 αυτοκρατορικής δυναστείαις των Χοεντσόλερν στους ναζί. Η δυναστεία, καίτοι χωρίς επίσημο πολιτικό ρόλο μετά την παραίτηση του Κάιζερ στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, σε μια προσπάθεια να κατευναστούν οι εξεγερμένες μάζες στρατιωτών κι εργατών στη Γερμανία. διατηρούσε ακέραια τα περιουσιακά της δικαιώματα στη Γερμανία, ώσπου οι Σοβιετικοί απαλλοτρίωσαν χωρίς αποζημίωση κινητή και ακίνητη περιουσία της οικογένειας στη “Σοβιετική Ζώνη Κατοχής”, δηλαδή την επικράτεια της μετέπειτα ΓΛΔ.
Οι διεκδικήσεις τέως βασιλικών οικογενειών σε βάρος των πρώην υπηκόων τους δεν είναι βέβαια φαινόμενο που αφορά μόνο τις χώρες με σοσιαλιστικό παρελθόν. Σχετικά πρόσφατα, το 2002, το ελληνικό δημόσιο κατέβαλε μετά από μακροχρόνια δικαστική διαμάχη και χάρη στη σχετική απόφαση πάντα φιλολαϊκού Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου 12 εκ. ευρώ στον Κωνσταντίνο Γλύξμπουργκ ως αποζημίωση για τα περιουσιακά του στοιχεία στην Ελλάδα.
Με πληροφορίες από jungewelt.de
