Καναδάς: Λεφτά με τη σέσουλα στους επιχειρηματίες – Ψίχουλα με πολλούς αποκλεισμούς για τη δήθεν στήριξη των εργαζομένων

«Η επόμενη μέρα βρίσκει μεγάλο ποσοστό των εργαζομένων στον Καναδά σε δεινή οικονομική θέση. Και επειδή και στον Καναδά όπως και σε πολλές άλλες χώρες πολλά ακούστηκαν και ακούγονται περί ατομικής ευθύνης, και επειδή ο λαός ανταποκρίθηκε και έδειξε υπευθυνότητα και σύνεση, έχει έρθει πια η ώρα της ουσιαστικής κρατικής ευθύνης. Γιατί η ασφάλεια και η προστασία των πολιτών είναι κρατική ευθύνη.

– Να μπει ρήτρα στις απολύσεις και να ακυρωθούν οι απολύσεις από την πρώτη Μαρτίου

-Η καταβληθεί το ΕΙ ή CERB σε όλους όσους βρίσκονται χωρίς δουλειά, εργαζόμενους και αυτοαποσχολούμενους με αναδρομική ισχύ από τις αρχές Μαρτίου

-Να στηριχθούν ουσιαστικά οι υγειονομικοί, ικανοποιώντας τα δίκαια αιτήματα τους και όχι με ψίχουλα

-Να παρθούν άμεσα μέτρα πραγματικής στήριξης των εργαζόμενων των ανέργων (ορατών και… αόρατων), των επαγγελματιών, των μικρομεσαίων, των επιστημόνων, των καλλιτεχνών που βυθίζονται. Με παραγραφές χρεών, με τόνωση της εργασίας και όχι «στο όνομα της εργασίας», με αντίθετη πορεία από την άμεση και έμμεση φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων, με δημόσιες επενδύσεις και όχι με ξεπουλήματα

-Να παρθούν μέτρα προστασίας των εργαζομένων σε όλους τους χώρους δουλειάς

-Να παρθούν μέτρα προστασία των πολιτών στα μέσα μαζικής μεταφοράς,

-Να διασφαλιστεί η ασφάλεια των μαθητών και των εκπαιδευτικών στα σχολεία,

-Να διατεθούν άμεσα μαζικά διαγνωστικά τεστ για τον πληθυσμό,

-Να προμηθευτεί ο λαός με προστατευτικές μάσκες δωρεάν και χωρίς τον «μεσάζοντα» της αισχροκέρδειας.

-Να αξιοποιηθεί ο χρόνος που κερδήθηκε με την πειθαρχία του λαού για να στηριχτεί ουσιαστικά το δημόσιο σύστημα Υγείας.»

Τα παραπάνω τονίζονται σε σημείωμα που λάβαμε από τους συντρόφους της Λέσχης Φίλων του ΚΚΕ στο Τορόντο Καναδά. Ακολουθεί ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο τους το οποίο αναδημοσιεύουμε από τον Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου που κυκλοφορεί.

ΚΑΝΑΔΑΣ
Προνόμια στους επιχειρηματίες – απροστάτευτοι οι εργαζόμενοι

Τα στοιχεία που παρουσίασε η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία του Καναδά στις 8 Μάη τεκμηριώνουν τη ζοφερή πραγματικότητα με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι στον Καναδά: Τα 5,5 εκατ. φτάνουν όσοι έχουν μείνει άνεργοι ή έχουν υποστεί μείωση των ωρών εργασίας τους εξαιτίας του Covid-19.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα Φλεβάρη – Απρίλη, 2,5 εκατ. εργαζόμενοι δούλεψαν λιγότερο από το 50% των ωρών εργασίας τους, με το 40% αυτών να φοβάται ότι θα χάσει τη δουλειά του, ενώ 4 στους 10 αυτοαπασχολούμενους δεν δούλεψαν καθόλου. Οι νέοι άνεργοι είναι 1,3 εκατ., με την ανεργία να φτάνει επισήμως το 13%.

Στο ποσοστό αυτό, όμως, δεν συνυπολογίζονται μεγάλο μέρος των εποχικών υπαλλήλων, οι ξένοι εποχικοί εργάτες, όσοι εργάζονται με βάρδιες αλλά δεν δούλεψαν κάποια βάρδια τη συγκεκριμένη περίοδο, όσοι «εγκατέλειψαν την αγορά εργασίας» για να φροντίσουν συγγενικά τους πρόσωπα κ.λπ., καθώς και οι «παράνομοι» μετανάστες. Αν συμπεριληφθούν όλοι αυτοί, τότε προκύπτει ότι το 36,7% του δυνητικού εργατικού δυναμικού δεν εργάστηκε το συγκεκριμένο διάστημα.

Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι η ανεργία από το Μάρτη του 2019 μέχρι το Φλεβάρη του 2020 κυμαινόταν από 5,4 έως 5,9%.

Λεφτά με τη σέσουλα για τη στήριξη των επιχειρήσεων…

Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του Καναδά για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την αντιστάθμιση των οικονομικών της επιπτώσεων όχι μόνο δεν σταμάτησαν την ανεργία και τη φτωχοποίηση των εργατικών – λαϊκών στρωμάτων, αλλά έδωσαν νέα προνόμια στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ας δούμε περιληπτικά τα πιο χαρακτηριστικά μέτρα, ξεκινώντας με αυτά για τις επιχειρήσεις, που πλασάρονται ως μέτρα στήριξης της εργασίας:

— Επιδότηση του 75% των μισθών για μάξιμουμ 12 βδομάδες. Ο εργοδότης υποβάλλει αίτηση κάθε 3 βδομάδες και κρίνεται αν οι υπάλληλοί του πληρούν τις προϋποθέσεις, με όσους δεν έχουν πληρωθεί 14 και πλέον συνεχόμενες μέρες να αποκλείονται. Ο εργοδότης δεν υποχρεούται να καταβάλλει το υπολειπόμενο 25% του μισθού.

— Επιδότηση του 10% των εργοδοτικών εισφορών προς το κράτος για 3 μήνες.

— Το πρόγραμμα work-share, μια τριμερής συμφωνία μεταξύ κράτους, εργοδότη και μέρους των εργαζομένων της επιχείρησης με μειωμένο φόρτο εργασίας (τουλάχιστον 2 εργαζόμενοι). Οι εργαζόμενοι καλούνται να συναινέσουν στη μείωση των ωρών εργασίας τους και στο μοίρασμα της δουλειάς μεταξύ τους, για να μην απολυθούν. Το πρόγραμμα ισχύει από τον Οκτώβρη του 2018, δηλαδή προηγήθηκε κατά πολύ της πανδημίας.

— Ευέλικτες μορφές δανεισμού, ρυθμίσεις δανείων, αναβολή εξόφλησης οφειλών στην εφορία κ.ά.

Στις 11 Μάη η κυβέρνηση ανακοίνωσε και νέα μέτρα στήριξης για τις μεγάλες επιχειρήσεις, μέσω του προγράμματος LEEFF, το οποίο παρέχει νέου τύπου χρηματοδοτήσεις για την εξασφάλιση ρευστότητας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 31 Μάρτη, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση ανακοίνωσε επενδύσεις 2 δισ. δολαρίων για διαγνωστικά τεστ, αναπνευστήρες και μέσα προσωπικής προστασίας, επαφές με 3.000 επιχειρήσεις για τις συμφωνίες για την παραγωγή και παροχή υγειονομικού υλικού, ενώ 50 εκατ. δολάρια δόθηκαν στη «Next Generation Manufacturing Supercluster» για την παραγωγή και ανάπτυξη νέων τεχνολογιών στον τομέα της Υγείας.

…ψίχουλα με πολλούς αποκλεισμούς για τη δήθεν στήριξη των εργαζομένων

Τα κυβερνητικά μέτρα για εργαζόμενους και αυτοαπασχολούμενους περιλαμβάνουν:

— Πρόσβαση στο Ταμείο Ανεργίας (Employment Insurance). Το μέγιστο ποσό που μπορεί να λάβει ένας εργαζόμενος είναι το 55% του εισοδήματός του, για τα οποία έχει πληρώσει εισφορές, με μέγιστο τα 573 δολάρια τη βδομάδα (χωρίς κατώτατο όριο), για χρονικό διάστημα ανάλογο των ωρών εργασίας και του ποσοστού ανεργίας στην αντίστοιχη περιφέρεια.

— Για όσους έχασαν τη δουλειά τους λόγω της πανδημίας από τις 15 Μάρτη και μετά, προβλέπεται μηνιαίο επίδομα 2.000 δολαρίων (ή 500 δολαρίων τη βδομάδα), μέσω του μηχανισμού Canadian Emergency Response Benefit (CERB), το οποίο δικαιούνται και αυτοαπασχολούμενοι που έβαλαν λουκέτο λόγω Covid-19.

— Ευέλικτες μορφές δανεισμού και επιδότηση ενοικίου για τους αυτοαπασχολούμενους με συγκεκριμένα κριτήρια, ρυθμίσεις δανείων, αναβολή εξόφλησης οφειλών στην εφορία, αύξηση του επιδόματος παιδιού.

Κάποια επιπλέον στοιχεία μάς επιτρέπουν να τεκμηριώσουμε περαιτέρω τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των μέτρων. Για παράδειγμα, το 16% των ανέργων τον Απρίλη δεν δικαιούται κανένα από τα δύο προαναφερθέντα επιδόματα (το ποσοστό αυτό μειώθηκε σε σχέση με το 30% του Μάρτη). Για να πάρουν το επίδομα ανεργίας, οι εργαζόμενοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι «έχασαν τη δουλειά τους χωρίς να φταίνε», ότι «είναι έτοιμοι και έχουν τη διάθεση να δουλέψουν» και ότι «ψάχνουν για δουλειά» (κρατώντας αρχείο για τις επαφές τους με πιθανούς εργοδότες). Επίσης, από τη στιγμή που το επίδομα σχετίζεται άμεσα με τις ώρες εργασίας, οι μακροχρόνια άνεργοι (π.χ. ενός χρόνου) δεν το δικαιούνται.

Οι δικαιούχοι του CERB είναι περισσότεροι, ειδικά μετά τις πρόσφατες ρυθμίσεις που δίνουν πρόσβαση και σε εργαζόμενους με μέγιστο εισόδημα 1.000 δολαρίων το μήνα και ελάχιστο εισόδημα 5.000 δολαρίων μέσα στον τελευταίο χρόνο, αρκεί να έχασαν τη δουλειά τους λόγω του ιού.

Ομως, σύμφωνα με ανάλυση του Canadian Centre of Policy Alternatives (CCPA), που δημοσιεύτηκε στις 23 Απρίλη, οι 549.000 που έχασαν τη δουλειά πριν από τις 15 Μάρτη δεν δικαιούται το CERB, ενώ 466.000 εργαζόμενοι κυρίως από τους τομείς της φιλοξενίας, της εστίασης, του εμπορίου, του πολιτισμού και του αθλητισμού δεν φτάνουν αυτό το ελάχιστο εισόδημα (5.000 δολάρια).

Επίσης, δεν καλύπτονται εποχικοί υπάλληλοι οι οποίοι δεν ξεκίνησαν δουλειά λόγω του ιού, όπως και 232.000 που καταγράφονται ως παραιτήσεις και όχι ως απολύσεις (συμπεριλαμβανομένων αυτών για λόγους υγείας). Ακόμα, 199.000 είχαν μεν εισόδημα λιγότερο από 1.000 δολάρια το μήνα, όμως δεν έφτασαν τα 5.000 δολάρια τον προηγούμενο χρόνο. Τέλος, υπολογίζονται σε 165.000 όσοι δεν έκαναν καν αίτηση, γιατί το σύστημα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο.

Αξίζει να αναφερθεί ότι, σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, το 50% των εργαζομένων που έχασαν τη δουλειά τους ή το μεγαλύτερο ποσοστό των ωρών εργασίας τους, έβγαζαν λιγότερα από 16 δολάρια την ώρα, ενώ υπολογίζεται ότι 2 στους 5 νέους ηλικίας 15 – 24 ετών έχει χάσει τη δουλειά τους ή το μεγαλύτερο ποσοστό των ωρών εργασίας τους.

Η ανάλυση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι όσοι επλήγησαν περισσότερο εργάζονται κατά πλειοψηφία σε εργασιακά περιβάλλοντα όπου είναι αδύνατο να τηρηθούν οι αποστάσεις ασφαλείας και έτσι, χωρίς μέτρα υγιεινής και προστασίας, εκτίθενται σε μεγάλο κίνδυνο μόλυνσης, χωρίς την επιλογή να μπορούν να αρνηθούν να δουλέψουν, καθώς φοβούνται ότι δεν θα μπορούν μετά να πάρουν κάποιο επίδομα.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι μικρές επιχειρήσεις καταγγέλλουν πως τα κυβερνητικά μέτρα δεν τις καλύπτουν, ενώ αυτοί που έχουν ήδη κλείσει δήλωσαν ότι ακόμα και αυτά τα μέτρα πάρθηκαν πολύ αργά.

Στήριξη των επιχειρηματιών στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας

Επίσης, τέσσερα προγράμματα που προϋπήρχαν του νέου κορονοϊού ενισχύονται και προβάλλονται ως «σωτήρια μέτρα» για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, προβλέποντας διαφόρων μορφών επιδοτήσεις εταιρειών και οργανισμών στον Καναδά και στο εξωτερικό για την πρόσληψη νέων εργαζομένων. Μέσω αυτών, οι επιχειρήσεις αποκτούν πρόσβαση σε φτηνό «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα με τα οποία συνδέονται, στο όνομα της δυνατότητας απόκτησης δεξιοτήτων και παροχής εργασιακής εμπειρίας στους νέους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τα εξής προγράμματα:

— YESS (Youth Employment and Skills Strategy). Αφορά διμερείς συμφωνίες μεταξύ κράτους και οργανισμών, μικρών επιχειρήσεων και άλλων φορέων για νέους που δεν έχουν ολοκληρώσει τη βασική εκπαίδευση, είναι από μονογονεϊκές οικογένειες, με χαμηλά εισοδήματα, με αναπηρία κ.λπ. Αν και έχουν κλείσει οι αιτήσεις για το 2019 – 2020, προβάλλεται ως ένα ακόμα μέτρο ανακούφισης της ανεργίας ενόψει της επόμενης μέρας.

— Student Work Placement Program. Αφορά τριμερείς συμφωνίες μεταξύ κράτους, πανεπιστημίων, άλλων εκπαιδευτικών φορέων και διαφόρων οργανισμών και συνεταιρισμών.

— Θέσεις εργασίας για φοιτητές και σπουδαστές μέσω των ΜΚΟ Mitacs και BHER σε οργανισμούς έρευνας και νέων τεχνολογιών στον Καναδά και διεθνώς.

— Επιδότηση θέσεων εργασίας για νέους για την καλοκαιρινή περίοδο, σε ΜΚΟ, μικρές επιχειρήσεις και το δημόσιο τομέα.

Η πανδημία επιτείνει αλλά δεν προκαλεί την κατάσταση με την οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι εργαζόμενοι

Μια σειρά από άλλα στοιχεία καταδεικνύουν ότι και στον Καναδά, όπως και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα είναι αυτοί που μένουν απροστάτευτοι τόσο στην πανδημία όσο και στην κρίση.

Για παράδειγμα, το καθεστώς στα νοσοκομεία και στους άλλους φορείς Υγείας μπορεί να γίνει άμεσα αντιληπτό μέσα από κάποια από τα αιτήματα των αντίστοιχων συνδικάτων για συνεχή προμήθεια των ιδρυμάτων με μέσα προσωπικής προστασίας, μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, προσλήψεις νέου μόνιμου προσωπικού, παροχή επιδόματος για την αγορά της στολής εργασίας (παπούτσια και ρούχα), επίδομα γεύματος για κάθε βάρδια και πολλά άλλα. Εξάλλου, όπως είχε καταγγείλει και το Καναδικό Συνδικάτο Δημοσίων Υπαλλήλων (CUPE) τον Σεπτέμβρη του 2019, το Συντηρητικό Κόμμα που κυβερνά την περιφέρεια του Οντάριο ανακοίνωσε τον Απρίλη του 2019 μείωση του κόστους λειτουργίας των νοσοκομείων κατά 3% όρο ετησίως.

Η πανδημία ήρθε να επιτείνει μια ήδη ζοφερή κατάσταση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα του Καναδά. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με την καναδική Στατιστική Υπηρεσία ζούσαν στον Καναδά 3,2 εκατ. άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας (8,7% του πληθυσμού). Η ίδια η Στατιστική Υπηρεσία έχει εντοπίσει σημαντικές παραλείψεις στις έρευνές της, αφού π.χ. δεν συμπεριλαμβάνονταν οι αυτόχθονες πληθυσμοί του Καναδά. Ετσι, μέχρι το Δεκέμβρη του 2019 υπολόγιζαν ότι ο πραγματικός αριθμός ανθρώπων που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας ήταν 4 εκατ.

Τέλος, ένα ακόμα στοιχείο είναι αποκαλυπτικό: Ο δείκτης προσωπικού χρέους προς εισόδημα ήταν στο 176% το τρίτο τετράμηνο του 2019, που σημαίνει ότι για κάθε 1 δολάριο του εισοδήματός τους, οι Καναδοί χρωστούσαν τα 1,76 δολάρια!

Λέσχη Φίλων του ΚΚΕ στο Τορόντο Καναδά