“Καρκίνος” οι Παλαιστίνιοι για τον νέο εκλεκτό του Νετανιάχου ως διευθυντή του Μουσείου Ολοκαυτώματος Yed Vashem

Το Yad Vashem στην Ιερουσαλήμ δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς αποτελεί το μεγαλύτερο μουσείο Ολοκαυτώματος στον κόσμο, με πάνω από ένα εκατομμύριο επισκέπτες το χρόνο προ πανδημίας και παράλληλα το κεντρικό σημείο αναφοράς για τη διαμόρφωση της δημόσιας ιστορίας περί Ολοκαυτώματος στο Ισραήλ και τον κόσμο, σε συμφωνία με τις πολιτικές επιδιώξεις της άρχουσας τάξης της χώρας, αλλά και του τρόπο διδασκαλίας του γεγονότος στα σχολεία και τα πανεπιστήμια.

Ως καθοριστικός θεσμός του ισραηλινού κράτους, η επιλογή νέου διευθυντή για το Yad Vashem είναι λογικό να αποτελεί ζήτημα πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα. Ειδικότερα αφότου ανακοινώθηκε η προσωπική επιλογή του Βενιαμίν Νετανιάχου για τη θέση, ο 68χρονος απόστρατος αξιωματικός Έφι Έιταμ, που ζει στους παράνομους εποικισμούς των υψωμάτων του Γκολάν και έχει δηλώσει ξεκάθαρα τη στήριξή του σε πολιτικές εθνοκάθαρσης των Παλαιστινίων.

Ο Έιταμ ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία πριν περίπου 20 χρόνια, ως επικεφαλής ακροδεξιού κόμματος, στην πορεία των ετών ωστόσο προσέγγισε το κυβερνών κόμμα Λικούντ και πλέον είναι μια ανάσα πριν τη θέση του διευθυντή του Yed Vashem, καθώς στο τέλος του έτους αποχωρεί λόγω συνταξιοδότησης ο επί 25ετία διευθυντής του μουσείου Άβνερ Σαλέφ. Μένει η επικύρωση της επιλογής του από την κυβέρνηση, που έχει αναβληθεί, όχι όμως για λόγους αντίθεσης στην υποψηφιότητά του για ηθικούς ή πολιτικούς λόγους.

Η επιλογή του Νετανιάχου στοχεύει κυρίως στο εκλογικό ακροατήριο των εποίκων, ενόψει των νέων εκλογών που αναμένεται να προκηρυχθούν το αμέσως επόμενο διάστημα. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δεν έχει να φοβάται σημαντικές αντιδράσεις εντός του κυβερνητικού σχηματισμού, καθώς ο αρχηγός του “κεντρώου” κόμματος που αποτελεί βασικό κυβερνητικό εταίρο, ενδιαφέρεται κυρίως στο να ανταλλάξει την ψήφο στήριξης στον Έιταμ με διορισμούς δικών του ανθρώπων σε υψηλόβαθμες κρατικές θέσεις.

Οι αντιδράσεις στην υποψηφιότητα Έιταμ προέρχεται κυρίως από ακαδημαϊκούς κύκλους, τμήμα του προσωπικού του μουσείου, αλλά και επιζήσαντες του Ολοκαυτώματος. Σε κείμενο υπογραφών 750 ερευνητών Εβραϊκών Σπουδών και του Ολοκαυτώματος επισημαίνεται πως “Ο διορισμός του Έφι Έιταμ ως επικεφαλής του Yad Vashem θα μετέτρεπε ένα διεθνώς σεβαστό ίδρυμα αφιερωμένο στην καταγραφή των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και την επιδίωξη των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε κοροϊδία και ντροπή”.

Ακόμα και η αμερικανοεβραϊκή οργάνωση “Anti – Defamation League”, όχι ακριβώς εχθρική απέναντι στην κυβέρνηση του Ισραήλ, παραδέχτηκε το “προβληματικό ιστορικό του ήθους” του Έιταμ.

Αυτό το “προβληματικό ιστορικό περιλαμβάνει μεταξύ άλλων, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, το βίαιο ξυλοδαρμό δύο Παλαιστίνιων αδερφών, του ενός μέχρι θανάτου, από Ισραηλινούς στρατιώτες που είχαν ως διοικητή τον Έιταμ, ο οποίος έδωσε και την εντολή για τη βία, για να γλιτώσει τελικά με μια απλή “επίπληξη” από τους ανωτέρους του. Ο ίδιος παραιτήθηκε από το στρατό λίγα χρόνια μετά, ως αντίδραση στις πολύ ήπιες για εκείνον ειρηνευτικές συμφωνίες του Όσλο

Ο Έιταμ επανειλημμένα χαρακτήρισε τους Παλαιστίνιους ως “καρκίνο”, που “μέχρι να αντιληφθείς το μέγεθος της απειλής, είναι ήδη αργά να την αντιμετωπίσεις”, ενώ σε άλλη περίπτωση έκανε λόγο για “επικίνδυνη πέμπτη φάλαγγα” και “βόμβα που θα εκραγεί στα θεμέλια όλου του δημοκρατικού συστήματος στο Ισραήλ”. Το 2006 είχε καλέσει σε εκτοπισμό της πλειονότητας των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης, λέγοντας πως “Δεν μπορούμε να είμαστε με όλους αυτούς τους Άραβες και δεν μπορούμε να παραδώσουμε τη γη μας”. Επιπλέον, θεωρεί τους Παλαιστίνιους “σκοτεινές δυνάμεις”, προσθέτοντας πως “Πρέπει να τους σκοτώσουμε όλους… Δεν εννοώ όλους τους Παλαιστίνιους, αλλά εκείνους που έχουν το κακό στο νου τους”. Επιπλέον, επέκρινε την δικαστική απόφαση του 2005 που απαγόρευε την ως τότε νόμιμη πρακτική της χρήσης Παλαιστινίων ως “ανθρώπινων ασπίδων” από το στρατό του Ισραήλ, κάνοντας λόγο για “πολύ ηθική πρακτική”.

Όλα αυτά δεν τον εμπόδισαν, αντίθετα ενίσχυσαν την πολιτική σταδιοδρομία του Έιταμ, που από το 2008 ένωσε το κόμμα του Ahi με το Λικούντ και έχει υπηρετήσει σε μια σειρά θέσεις ως εκλεκτός της ισραηλινής κυβέρνησης.