Κεμάλ Οκουγιάν: Η πανδημία τoυ κορωνοϊού αντικατοπτρίζει το πνεύμα των επόμενων ετών – Τώρα είναι η ώρα να φέρουμε στο προσκήνιο τη σοσιαλιστική εναλλακτική
Εάν σήμερα ο κομμουνισμός δεν κάνει ξανά αισθητό το ιδεολογικό και πολιτικό του βάρος στη διεθνή σκηνή, είναι σαφές το πού θα διοχετευθεί η εκτεταμένη δυσαρέσκεια και ο θυμός: Σήμερα στον ρατσισμό, τον δεξιό λαϊκισμό και αύριο ίσως στο φασισμό!
Με τις εισαγωγικές ομιλίες του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα και του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας Κεμάλ Οκουγιάν ξεκίνησαν οι εργασίες της Έκτακτης Διεθνούς Συνάντησης Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων που θα διεξαχθούν έως την Κυριακή 12 Δεκέμβρη, με θέμα «Οι διεθνείς οικονομικές, πολιτικές και στρατιωτικές εξελίξεις. Η εμπειρία από την πάλη των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων και των λαών. Αλληλεγγύη στην Κούβα, στον λαό της Παλαιστίνης, σε όλους τους λαούς που αγωνίζονται ενάντια στις κυρώσεις, στις μηχανορραφίες και στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα».
Λόγω της πανδημίας η συνάντηση πραγματοποιείται μέσω τηλεδιάσκεψης, με την αμοιβαία ευθύνη του ΚΚΕ και του ΚΚ Τουρκίας, των δύο κομμάτων που το 2019 είχαν φιλοξενήσει στη Σμύρνη της Τουρκίας την 21η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων.
Στην τηλεδιάσκεψη έχουν δηλώσει συμμετοχή 73 κόμματα από 57 χώρες από όλες τις ηπείρους.
Παραθέτουμε την ομιλία του Κεμάλ Οκουγιάν:
«Αγαπητοί σύντροφοι,
Πριν από δύο χρόνια, όταν ολοκληρώσαμε μια επιτυχημένη συνάντηση στη Σμύρνη και συμφωνήσαμε να συναντηθούμε το 2020 στην Πιονγιάνγκ, την πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας, κανείς μας δεν θα μπορούσε να προβλέψει ότι λίγο αργότερα ο κόσμος θα αντιμετώπιζε μια πρωτοφανή πανδημία. Αναμφίβολα, ο καθένας από εμάς γνωρίζει την αστάθεια και τη φύση του καπιταλισμού που διαρκώς γεννά κρίσεις, και γνωρίζουμε επίσης ότι οι ισορροπίες μπορούν να αλλάξουν πολύ γρήγορα στους ταξικούς αγώνες. Επιπλέον, ως μέρος της φύσης των ευθυνών μας, είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε ριζικές αλλαγές και γενικά προτιμούμε το δυναμισμό από την στασιμότητα.
Αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η επίθεση του καπιταλισμού ήρθε από μια μεριά που δεν είχαμε προβλέψει, και αποτύχαμε να αναλάβουμε αρκετές πρωτοβουλίες διεθνώς για να οδηγήσουμε την εργατική τάξη να βρει την αναγκαία απάντηση. Η ίδια η πανδημία, ο κορωνοϊός, μπορεί να είναι μέρος της φύσης. Αλλά υπάρχουν καθαρά ταξικοί λόγοι για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ανθρωπότητα απέναντι σε αυτή την πανδημία. Το πιο σημαντικό είναι ότι με την επιδημία, η αστική τάξη έκανε μια εξαιρετικά σωστή κίνηση, εξαπολύοντας μια νέα επίθεση στα ήδη συρρικνωμένα δικαιώματα των εργατικών μαζών, ενώ ταυτόχρονα δεν έχασε χρόνο να μετατρέψει την πανδημία σε ευκαιρία για νέα κέρδη.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Εκ μέρους του TKP, θα ήθελα να πω το εξής. ”Η επικαιρότητα της επανάστασης” ήταν πάντα το κύριο σύνθημα του Κόμματός μας και σύμφωνα με αυτό δρομολογούσαμε τις πολιτικές και οργανωτικές μας πρωτοβουλίες. Ακόμα και στις πιο σκοτεινές μέρες, όταν προετοιμαζόμασταν, ποτέ δεν είπαμε ”είναι πολύ νωρίς ακόμα για να σκεφτούμε το σοσιαλισμό στην Τουρκία”. Ωστόσο, η πανδημία μας έδειξε ότι δεν είμαστε σε επαγρύπνηση, ότι μπορεί να συναντήσουμε εξελίξεις στην ταξική πάλη που δεν θα μπορούσαμε ποτέ να προβλέψουμε από τα πριν. Ομολογουμένως, το TKP, όπως και πολλά από τα κόμματα εδώ, υπερασπίστηκε τα δικαιώματα των εργαζομένων απέναντι στην επιδημία, τους στήριξε, οργάνωσε εκστρατείες βοήθειας, εναντιώθηκε στην αστική τάξη, στάθηκε ενάντια στη δεισιδαιμονία και την εχθρότητα προς την επιστήμη, αμφισβήτησε από ριζοσπαστική σκοπιά την ηγεμονική συμπεριφορά των φαρμακευτικών μονοπωλίων στον τομέα της υγείας και την ηγεμονική συμπεριφορά των ιμπεριαλιστικών χωρών.
Ωστόσο, η αδυναμία εδώ είναι η απουσία ενός διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος που θα φέρει την ανικανότητα και την εξάντληση του καπιταλισμού στη συνείδηση μεγάλων κοινωνικών στρωμάτων και θα χρησιμοποιήσει την πολυδιάστατη κρίση που βιώνουμε για μια επαναστατική άνοδο.
Δυστυχώς, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν είναι δυνατόν να αντισταθμιστεί αυτή η απουσία. Ποτέ δεν υπήρξε περίοδος στην ιστορία του πλανήτη μας που να εκτίθενται πιο φανερά οι ανισότητες και η αδικία και να αποδεικνύεται πιο καθαρά πόσο ανόητη είναι η καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε ότι αξιοποιήσαμε σωστά αυτή την ιστορική περίοδο, η οποία άνοιξε μια χαραμάδα ώστε η σοσιαλιστική εναλλακτική να γίνει έντονα αισθητή.
Ωστόσο, αυτή η περίοδος δεν έχει τελειώσει ακόμα. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί λόγοι να πιστεύουμε ότι η πανδημία τoυ κορωνοϊού αντικατοπτρίζει πολύ καλά το πνεύμα των επόμενων ετών. Αστάθεια, πολυεπίπεδες κρίσεις, περιφερειακοί πόλεμοι, η απειλή ενός ευρύτερου πολέμου, ρατσισμός, μαζικές μεταναστευτικές ροές, ταχεία εξάντληση των πολιτικών κομμάτων και των ηγετών, εξαθλίωση, κινήσεις κεφαλαίων με πρωτοφανείς ταχύτητες, μυστικισμός, καταστροφή του περιβάλλοντος… Από μια άποψη, όλα αυτά θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγοι ώστε να παραμείνει η εργατική τάξη σε ”αμυντική” θέση. Ως εκ τούτου, το κομμουνιστικό κίνημα μπορεί να προβάλει μια στρατηγική με επίκεντρο την ενότητα ευρύτερων δυνάμεων, την πάλη για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προβολή του αιτήματος για ειρήνη ως πρωταρχικό του καθήκον.
Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η στρατηγική δεν είναι καινούργια. Κάθε ένα από τα σημεία που απαρίθμησα προηγουμένως είναι αναμφίβολα σημαντικό. Είναι αδιανόητο στοιχεία όπως η δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ειρήνη να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα στην πάλη της εργατικής τάξης. Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να είναι γνωστό ότι με μια στρατηγική που δίνει στον καπιταλισμό το δικαίωμα ύπαρξης και τον νομιμοποιεί, η εργατική τάξη όχι μόνο δεν θα κατορθώσει κάποια αξιοσημείωτη επιτυχία, αλλά δεν θα μπορέσει καν να αποτρέψει την απώλεια θέσεων που είναι προϊόν των επαναστατικών κινήσεων του 20ου αιώνα.
Δεν υπάρχει ούτε ένα ιστορικό επίτευγμα για το οποίο να δικαιολογείται η αμυντική/προστατευτική θέση του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Κανείς δεν μπορεί να πει ότι κερδίσαμε μια ευρύτερη δημοκρατία, έναν πιο ειρηνικό κόσμο, ένα περιβάλλον περισσότερων ελευθεριών με αντάλλαγμα την υποχώρηση από τον στόχο του σοσιαλισμού.
Κατά πάσα πιθανότητα, κανείς εδώ δεν πιστεύει ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας προτείνει μια τυχοδιωκτική, αλόγιστη, ανεύθυνη και ανυπόστατη στρατηγική στον δεδομένο συσχετισμό δυνάμεων. Φυσικά, γνωρίζουμε ότι η επανάσταση δεν μπορεί να προκύψει με σκόπιμες προσπάθειες και ότι οι αντικειμενικές δυνατότητες που θα προκύψουν δεν μπορούν να αξιολογηθούν χωρίς να επιτευχθεί μια βαθιά ριζωμένη και ευρεία δύναμη μέσα στην εργατική τάξη.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συσκότιση του στόχου του σοσιαλισμού και η επικέντρωση στα κέρδη του καπιταλισμού είναι μια μεγαλύτερη περιπέτεια για την ανθρωπότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις σημερινές συνθήκες.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το πότε η τρέχουσα ασταθής πορεία του καπιταλισμού θα οδηγήσει σε εκτεταμένους κλονισμούς και κοινωνικές εκρήξεις. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι η εργατική τάξη μπορεί να αφήσει το στίγμα της σε έναν τέτοιο ξεσηκωμό εάν το κομμουνιστικό κίνημα, ο σημαιοφόρος του σοσιαλισμού, είναι εκτός της ημερήσιας διάταξης της εργατικής τάξης και αποδεχτεί αυτή την παρακμή;
Όχι, δεν μπορούμε να το πούμε αυτό. Εάν σήμερα ο κομμουνισμός δεν κάνει ξανά αισθητό το ιδεολογικό και πολιτικό του βάρος στη διεθνή σκηνή, είναι σαφές το πού θα διοχετευθεί η εκτεταμένη δυσαρέσκεια και ο θυμός: Σήμερα στον ρατσισμό, τον δεξιό λαϊκισμό και αύριο ίσως στο φασισμό!
Ο μόνος τρόπος για να αποκτήσει σήμερα ο κομμουνισμός ιδεολογικό και πολιτικό βάρος είναι να αντιταχθεί στον καπιταλισμό με ένα σαφές και απλό κοινωνικό σχέδιο. Αυτό το σχέδιο πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη, να προκαλεί ενθουσιασμό. Για αρκετές δεκαετίες μετά την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, ήταν ευρέως αποδεκτό το αίσθημα ότι «ο σοσιαλισμός καταστράφηκε ούτως ή άλλως». Αλλά η καταστροφική φύση του καπιταλισμού και η αποτυχία του άλλαξαν αυτό το αίσθημα. Επιπλέον, η επιθετικότητα της αντεπανάστασης και του ιμπεριαλιστικού κόσμου είναι η μόνη πραγματικότητα που γνωρίζουν οι σημερινές νεότερες γενιές. Και επομένως, είναι απελπισμένες, αβοήθητες.
Τώρα είναι η ώρα να φέρουμε στο προσκήνιο τη σοσιαλιστική εναλλακτική.
Είναι πολύ πιο εύκολο σήμερα να συνδυάσουμε τους καθημερινούς αγώνες με μια μελέτη στην οποία θα εκφράζεται ανοιχτά η εχθρότητα προς την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής και το τι μπορεί να επιτύχει μια ισότιμη κοινωνική τάξη πραγμάτων σε τομείς όπως η εκπαίδευση, η υγεία, οι μεταφορές, η διατροφή και η στέγαση.
Εδώ και αρκετά χρόνια, το TKP προσπαθεί να διορθώσει κάποια από τα λάθη που το κράτησαν μακριά από τις εργαζόμενες μάζες και να αλλάξει τη γλώσσα και τον τρόπο δουλειάς του. Μπορώ να πω ότι αρχίζουμε να έχουμε αποτελέσματα. Αλλά μόλις ξεκινήσαμε… Το κόμμα μας εξαπλώθηκε σε όλη τη χώρα, άνοιξε νέα Στέκια Γειτονιάς σε περισσότερες από 50 εργατικές γειτονιές κατά την περίοδο της πανδημίας, ξεκίνησε πολυάριθμες πρωτοποριακές δράσεις και διεξάγει μια αποτελεσματική εκστρατεία που εστιάζει στην πολιτική της χώρας, και όχι μόνο στα δύο αστικά μπλοκ που του επιβάλλουν.
Κάνοντας τα όλα αυτά, είδαμε ότι η έμφαση στον σοσιαλισμό και στην επικαιρότητα της επανάστασης δεν μας απομακρύνει από τον λαό, αλλά αντίθετα, αυξάνει τις οργανωτικές μας δυνατότητες στην εργατική τάξη, με την προϋπόθεση ότι συνεχίσουμε να δρούμε με τα σωστά όργανα.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Η οικονομική κρίση στην Τουρκία έχει εισέλθει σε νέα φάση με τον απίστευτο βαθμό απώλειας της αξίας της τουρκικής λίρας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας οργανώνει διαδηλώσεις στις εργατικές γειτονιές και ταυτόχρονα προσπαθεί να ενισχύσει την οργανωτική ικανότητα της εργατικής τάξης στους χώρους δουλειάς μπροστά στις δύσκολες ημέρες που έρχονται. Παρατηρούμε σε αυτές τις προσπάθειες ότι πολλοί εργάτες που είχαν προηγουμένως συντηρητικές, ισλαμιστικές ή ακόμα και εθνικιστικές τάσεις, τώρα ακούν και υποστηρίζουν μια απλουστευμένη εξήγηση του σοσιαλισμού.
Έχουμε μια δύσκολη εκλογική διαδικασία μπροστά μας. Φυσικά, το TKP γνωρίζει ότι το μπλοκ της αστικής αντιπολίτευσης που σχηματίστηκε ενάντια στον Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιήσει το αντι-Ερντογανικό αίσθημα που υπάρχει στην κοινωνία ως ατού και να εμποδίσει μια επαναστατική εναλλακτική. Από αυτή την άποψη, γνωρίζουμε επίσης ότι ένα ΤΚΡ που θα κρατήσει το κεφάλι ψηλά στις εκλογές θα γίνει γρήγορα κέντρο έλξης στη δύσκολη περίοδο που θα προκύψει αμέσως μετά από τις εκλογές, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα. Για το λόγο αυτό, δεν θα γίνουμε ποτέ μέρος του μπλοκ της αστικής αντιπολίτευσης που σχηματίζεται με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστικών χωρών και της καπιταλιστικής τάξης.
Δεν είναι καθήκον των κομμουνιστών να δίνουν πράσινο φως σε λύσεις για τον καπιταλισμό. Σας χαιρετίζουμε γεμάτοι με αυτή την αποφασιστικότητα.
Ευχόμαστε επιτυχία στον κουβανικό λαό και τους Κουβανούς κομμουνιστές που αντιστέκονται στον ιμπεριαλισμό!
Ευχόμαστε επιτυχία στον παλαιστινιακό λαό και όλους όσους αγωνίζονται για ισότητα και ελευθερία σε όλα τα μέρη του κόσμου!
Κάτω η βάρβαρη τάξη πραγμάτων που λέγεται καπιταλισμός!
Σύντροφοι, ευχόμαστε η πάλη μας να συνεχιστεί με επιτυχία».
