Κι αφού ξορκίσετε τον Μαρξ θεμελιώνετε ατάκα – Εξοβελίστηκε ο φιλόσοφος από το Πανεπιστήμιο της Φλόριντα λόγω… Ρωσίας

Ο στίχος του τίτλου προέρχεται φυσικά από το γνωστό σατιρικό άσμα του Γιώργου Μαρίνου “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”. Οποιαδήποτε ομοιότητα όμως με πρόσωπα και καταστάσεις ανάμεσα στην Ελλάδα του Παττακού και τη σημερινή “μεγαλύτερη φιλελεύθερη δημοκρατία του κόσμου” είναι απλά συμπτωματική.

Μετά το “εμπάργκο” στη βότκα (που στις ΗΠΑ εισάγεται κυρίως από τη Φινλανδία ή και παράγεται εσωτερικά κατά ποσοστό περίπου 80%), την απαγόρευση ρωσικών γατών στα καλλιστεία, και άλλα τέτοια μέτρα βγαλμένα από τις καλύτερες παραδόσεις του δυτικού διαφωτισμού και ορθολογισμού, σειρά είχε ο Καρλ Μαρξ, του οποίου οι βαθιά ρωσόφιλες αντιλήψεις το 19ο αιώνα είναι πασίγνωστες. Λογικό λοιπόν να σκανδαλίζουν την ακαδημαϊκή κοινότητα στο Πανεπιστήμιο της Φλόριντα, που αποφάσισε να αλλάξει το όνομα στις αίθουσες μελέτης της πανεπιστημιακής βιβλιοθήκης, μία εκ των οποίων λεγόταν “Αίθουσα Μελέτης Καρλ Μαρξ”.

Η Έσι Φερνάντες, ως εκπρόσωπος επικοινωνίας του πανεπιστημίου, δήλωσε πως “με δεδομένα τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία και αλλού, αποφασίσαμε ότι είναι αρμόζον να αφαιρέσουμε το όνομα του Καρλ Μαρξ που τοποθετήθηκε σε ομάδα μελέτης στο πανεπιστήμιο της Φλόριντα το 2014”.

Μαζί με το όνομα, αφαιρέθηκε και η αναμνηστική πλάκα στην είσοδο της αίθουσας, που τον περιέγραφε ως “φιλόσοφο, ριζοσπάστη οικονομολόγο και επαναστατικό επικριτή όλων όσων υπάρχουν”, όπως και ως “θεμελιωτή του επιστημονικού σοσιαλισμού”, προσθέτοντας πως “Η μοναδική επιρροή της μαρξιστικής υλιστικής επεξήγησης του τρόπου λειτουργίας της κοινωνίας, της οικονομίας και της ιστορίας, αναπόφευκτα είδε τη μαρξιστική θεωρία να επεκτείνεται στη λογοτεχνική κριτική”.

Να σημειωθεί ότι, σε μια προφανή απόπειρα “ξεκαρφώματος”, όλες οι αίθουσες μελέτης που ήταν αφιερωμένες σε ιστορικά πρόσωπα, ανάμεσά τους γνωστοί οπαδοί του Πούτιν όπως ο Φραγκλίνος, ο Σαίξπηρ, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Μαχάτμα Γκάντι, πλέον φέρουν μόνο αριθμούς. Εξάλλου τι την χρειάζονται οι φοιτητές την ιστορική γνώση, μπορεί να παρουσιάσουν παρενέργειες όπως κριτική σκέψη, άντληση αναλογιών με το σήμερα και συμπερασμάτων, ιδιότητες κάθε άλλο παρά επιθυμητές ειδικά σε περιόδους όπου η μονοφωνία, αν όχι η σιγή νεκροταφείου, επιβάλλεται με μεθόδους που δεν ορρωδούν ούτε μπροστά στο γκροτέσκο.