Μεξικό – Πίσω από τα εξωτικά τοπία και τις τηλεοπτικές «ναρκωσειρές» η καπιταλιστική εκμετάλλευση ζει και βασιλεύει

Χιμένες: Τα προβλήματα για τους νέους εργαζόμενους είναι η ανεργία και η ανασφάλεια, καθώς πολλοί νέοι δεν μπορούν να βρουν δουλειά και εκείνοι που καταφέρνουν να βρουν, δουλεύουν με πολύ χαμηλούς μισθούς, σε εργασιακούς χώρους με άσχημες συνθήκες, χωρίς παροχές ή εργασιακή εξασφάλιση, εξαιτίας των σημερινών ελαστικών σχέσεων απασχόλησης με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με πολλές ώρες εργασίας. Οι νέοι έρχονται επίσης αντιμέτωποι με τις αλλαγές στους όρους εργασίας που έχουν φέρει οι νέες τεχνολογικές εφαρμογές π.χ. στους κλάδους της παράδοσης φαγητού (ντελίβερι), των μεταφορών και του εμπορίου, που ενώ οι συνθήκες της εργασίας παραμένουν ίδιες, τώρα τους δίνουν την ψευδαίσθηση ότι είναι αφεντικά του εαυτού τους και ιδιοκτήτες του χρόνου τους, με μια αίσθηση ότι είναι επιτυχημένοι επιχειρηματίες, ενώ στην πραγματικότητα αποδεικνύεται το αντίθετο.

Όσον αφορά τους σπουδαστές, πολλοί σταματάνε τις σπουδές τους λόγω της επιδείνωσης της οικονομικής κατάστασης των οικογενειών τους, ενώ κάποιοι από αυτούς που τις ολοκληρώνουν θα πρέπει να προσφέρουν κοινωνική εργασία (σ.σ. προϋπόθεση για την απόκτηση επαγγελματικού τίτλου), σε συνθήκες παρόμοιες με τους εργαζόμενους, αλλά χωρίς καμία αμοιβή. Επιπλέον, αφού ολοκληρώσουν τις σπουδές τους, δεν υπάρχει εργασιακή εξασφάλιση, ενώ οι δουλειές που βρίσκουν δεν πληρούν ούτε τις ελάχιστες προσδοκίες που είχαν όσο ήταν φοιτητές. Ταυτόχρονα τα πανεπιστήμια βρίσκονται σε κακή κατάσταση λόγω της εγκατάλειψης των εγκαταστάσεων, που “τρέχει” παράλληλα με τη διαφθορά στη διαχείριση κονδυλίων η αστική ιδεολογία διαπερνά όλο και περισσότερο το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, πράγμα που εκφράζεται στους στόχους για παραγωγή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού για τα μονοπώλια. Η αυξανόμενη αυτή ανασφάλεια επηρεάζει τόσο τους νέους εργαζόμενους όσο
και τους σπουδαστές.

Η FJC επιδιώκει να παρέμβει σε κάθε ένα από τα τμήματα της νεολαίας με τις πολιτικές της θέσεις σχετικά με τα αιτήματα των νέων, δουλεύοντας μέσα στη μάζα των φοιτητών για να καταπολεμήσει την (ιστορικά διαμορφωμένη) αποδιοργάνωση του φοιτητικού κινήματος στο Μεξικό και να δημιουργήσει συνδικαλιστικές οργανώσεις φοιτητών (μέτωπα, συλλόγους κ.λπ.) σε κάθε σχολή, προκειμένου να συγκλίνουν σε μια ενιαία φοιτητική οργάνωση σε εθνικό επίπεδο. Δουλεύει επίσης για να οργανώσει χώρους για την ψυχαγωγία και έτσι να μπορεί να παρέμβει σε νέους ανθρώπους από τα λαϊκά στρώματα, επιδιώκει επίσης να τους προετοιμάσει με κύκλους σπουδών, παρουσιάσεις και συζητήσεις με θέματα που ενδιαφέρουν τη νεολαία.

Χ.: Από το ξεκίνημα της κυβέρνησης του Λόπες Ομπραδόρ (επίσημα από πέρσι την 1η Δεκεμβρίου, ουσιαστικά από τον Ιούλιο), διάφορες δυνάμεις έχουν κινητοποιηθεί ενάντια στα μέτρα και την πολιτική της κυβέρνησής του: από τις κινητοποιήσεις ενάντια στα μέτρα που αφορούν το Νέο Διεθνές Αεροδρόμιο της Πόλης του Μεξικού μέχρι το ζήτημα της Εθνικής Φρουράς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να διακρίνουμε τις διαφορετικές θέσεις που εκφράζονται στην αντιπολίτευση. Από τη μία μεριά, υπάρχουν διάφορες πολιτικές ομάδες που αντιπροσωπεύονται από το Κόμμα Εθνικής Δράσης (PAN), ομάδες του Επαναστατικού Θεσμικού Κόμματος (PRI) και κάποια επαγγελματικά επιμελητήρια που έχουν προχωρήσει σε μικρές κινητοποιήσεις και συνεντεύξεις τύπου ενάντια στην κυβέρνηση Ομπραδόρ για δευτερεύοντα ζητήματα, ιδίως δημόσια έργα, αλλαγές στον προϋπολογισμό, με περιορισμένα αιτήματα. Ο ανταγωνισμός τους με την κυβέρνηση βασίζεται σε μια ενδομονοπωλιακή διαμάχη εξαιτίας διαφορών που αφορούν την οικονομική διαχείριση.

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν διάφορες λαϊκές οργανώσεις και τμήματα του λαού που αγωνίζονται ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της καινούργιας κυβέρνησης. Κυρίως οι αυτόχθονες λαοί και οι αγροτικές κοινότητες νοτιοανατολικά της χώρας που θα επηρεαστούν από τα μεγαλεπήβολα σχέδια της παρούσας κυβέρνησης (“Τραίνο των Μάγια”, Υπερ-ίσθμιο Τραίνο, Πρόγραμμα “Σπορά Ζωής”). Μεταξύ αυτών των λαϊκών αγωνιστών ενάντια στην κυβέρνηση υπάρχουν ορισμένοι που έχουν δολοφονηθεί από τις παραστρατιωτικές δυνάμεις του κράτους, όπως η περίπτωση του Σαμίρ Φλόρες στην πολιτεία του Μορέλος και του Νόε Χιμένες στην Τσιάπας.

Η Ομοσπονδία Νέων Κομμουνιστών του Μεξικό (FJC), μαζί με το ΚΚ Μεξικού, προσπαθούν να παρέμβουν σε όλους τους χώρους που φτάνουν με τις δυνάμεις που διαθέτουν, προσπαθώντας να αποκαλύψουν τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων της καινούργιας κυβέρνησης, που ουσιαστικά δεν έχουν καμία διαφορά από τα μέτρα προηγούμενων κυβερνήσεων, απλά ωραιοποιούνται από την κυβερνητική προπαγάνδα ώστε να φαίνονται ωφέλιμα για την εργατική τάξη. Καταδικάζουμε τη δημαγωγία της σημερινής κυβέρνησης μέσα από τα ΜΜΕ που διαθέτουμε, πραγματοποιούμε παραστάσεις διαμαρτυρίας, παρεμβαίνουμε στην εργατική τάξη για να προειδοποιήσουμε για τους κινδύνους της αντιλαϊκής πολιτικής που θέλουν να μάς επιβάλλουν με τις νέες πολιτικές μεταρρυθμίσεις και για να υπερασπιστούμε τα δίκαια αιτήματα. Για την νεολαία είναι ιδιαίτερα σημαντικό το ζήτημα της Εθνικής Φρουράς και το Πρόγραμμα “Οι νέοι δημιουργούν το μέλλον”. Σταδιακά συσπειρώνουμε δυνάμεις τμημάτων της νεολαίας “από τα κάτω” για να αποκαλύψουμε και να διαμαρτυρηθούμε ενάντια σε αυτά τα μέτρα.

Χ.: Αρχικά, αντιμετωπίζουμε τις θέσεις που ντύνονται με τον μανδύα του “εθνικού”, εξηγώντας πως για τις άσχημες εργασιακές συνθήκες δεν έχουν την ευθύνη οι μετανάστες, αλλά είναι συνέπεια της επισφάλειας που δημιουργεί ο καπιταλισμός (κυρίως στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής). Επομένως, δεν είναι πρόβλημα εθνικής καταγωγής, αλλά ταξικό, το οποίο προσπάθησαν να αξιοποιήσουν η νέα κυβέρνηση με τα μονοπώλια που βρίσκονται κοντά της μέσω της εκστρατείας της “εθνικής ενότητας” και που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προσπαθούν να διαπεράσει τη χώρα.

Ομοίως, καταγγείλαμε το κυνήγι των μεταναστών από την Κεντρική Αμερική που πραγματοποιείται από την κυβέρνηση του Κόμματος Εθνικής Αναγέννησης (ΜΟRΕΝΑ) μέσω της νεοσύστατης Εθνικής Φρουράς. Αυτή η κυβέρνηση αύξησε τις απελάσεις, μείωσε το δημοκρατικό δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης και διώκει με τις αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις τις οργανώσεις που προσφέρουν ανθρωπιστικό καταφύγιο στους μετανάστες (“Σπίτια των μεταναστών”). Η κατάσταση αυτή οφείλεται στη συμφωνία που υπεγράφη με τις Ηνωμένες Πολιτείες στη διάρκεια των μονοπωλιακών διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της USMCA (σ.σ. Συμφωνία ΗΠΑ-Μεξικού-Καναδά).

Επίσης, συνεργαστήκαμε με Κομμουνιστικές Νεολαίες της Βόρειας, Κεντρικής και Νότιας Αμερικής και δημοσιεύσαμε μια κοινή διακήρυξη για τη μεταναστευτική κρίση στη Βόρεια Αμερική. Καταδικάσαμε την αντιμεταναστευτική πολιτική των κυβερνήσεων του Τραμπ και του Ομπραδόρ, όπως επίσης και τις θέσεις που στηρίζουν τις κυβερνήσεις της Κεντρικής Αμερικής. Επίσης, αντιπαλέψαμε τις ξενοφοβικές και εθνικιστικές θέσεις που τμήματα της αστικής τάξης προσπάθησαν να καλλιεργήσουν στην εργατική τάξη στις χώρες μας.

Χ.: Ως μέρος της πολιτικής ισχυροποίησης και της οργανωτικής ανάπτυξης της FJC, ενισχύσαμε τη συμμετοχή μας στο διεθνές κίνημα, κυρίως στην ήπειρό μας. Από το 5ο Συνέδριο του ΚΚ Μεξικού, ένας από τους προσανατολισμούς ήταν η στρατηγικής σημασίας δουλειά στους μετανάστες, τόσο τους Μεξικανούς μετανάστες που πάνε στις ΗΠΑ και τον Καναδά, όσο και τους μετανάστες από την Κεντρική Αμερική που περνάνε από το Μεξικό. Γι’ αυτόν τον λόγο, έχουμε προσπαθήσει να ενισχύσουμε τη δουλειά μας με τις Κομμουνιστικές Νεολαίες στη Βόρεια και Κεντρική Αμερική για να αναπτύξουμε κοινές πρωτοβουλίες σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα και τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες, όπως η USMCA ή η CAFTA(Συμφωνία Ελευθέρου Εμπορίου Δομινικανής Δημοκρατίας Κεντρικής Αμερικής). Πραγματοποιήσαμε τον Μάρτιο ένα ταξίδι στο Ελ Σαλβαδόρ, στο περιθώριο της Συνάντησης των Κομμουνιστικών Κομμάτων Κεντρικής Αμερικής και Μεξικού, όπου καταφέραμε να αποκτήσουμε δεσμούς με τις Κομμουνιστικές Νεολαίες τους. Ξεκινώντας από αυτήν τη δουλειά, πραγματοποιήθηκε η Σχολή Στελεχών Κάρμεν Λίρα” στην Κόστα Ρίκα με Κομμουνιστικές Νεολαίες και τμήματα νεολαίας των Κομμουνιστικών Κομμάτων της Κεντρικής Αμερικής. Σε κάποιες χώρες της Κεντρικής Αμερικής, όπως και στο Μεξικό, ήρθαμε αντιμέτωποι πριν από δεκαετίες με τη διάλυση των Κομμάτων μας και γι’ αυτό θεωρούμε ότι η ανταλλαγή πείρας αποτελεί κομμάτι του προλεταριακού διεθνισμού για την ανασυγκρότηση του Κομμουνιστικού Κινήματος και την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων.

Επιπλέον, καταφέραμε να παραβρεθούμε στις συναντήσεις του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΔΝ τον Απρίλιο και στην τελευταία Περιφερειακή Συνάντηση τον Αύγουστο, πριν τη Γενική Συνέλευση της ΠΟΔΝ (Δεκέμβρης 2019), που πραγματοποιήθηκαν στο Καράκας. Εκεί, καταφέραμε να διευρύνουμε τις σχέσεις μας με τις Κομμουνιστικές Νεολαίες που ανήκουν στην ΠΟΔΝ στη Νότια Αμερική.

Για τον επόμενο χρόνο, που θα διεξαχθεί το 3ο Συνέδριο της FJC, προγραμματίζουμε την πραγματοποίηση της Σχολής Στελεχών Κομμουνιστικών Νεολαιών, που θα αποτελέσει ένα ακόμα βήμα για την ενίσχυση, τον συντονισμό και τη διεύρυνση σχέσεων των ΚΝ, κυρίως στην αμερικανική ήπειρο.

Πηγή: Οδηγητής