Μια όμορφη ατμόσφαιρα στο τουριστικό Αμβούργο – Ο Μπράουν, ο Φίσερ και ο Κραφτ σε νέες περιπέτειες

Είχε ένα όνειρο. Η μεσόκοπη κυρία φανταζόταν τον εαυτό της σε ρόλο οικοδέσποινας για τους υπόλοιπους δέκα εννέα ηγέτες του κόσμου. Σκεφτόταν την οικογενειακή φωτογραφία που θα την έδειχνε ως αρχόντισσα της σύναξης μόλις δύο μήνες πριν από τις εκλογές. Άρχισε πριν από τρία έτη με τις προετοιμασίες. Τα καλά παιδιά μαγειρεύουν πριν πεινάσουν…

Ήταν το σχέδιο για ένα φανταστικό μ’ όλη τη σημασία της λέξης σκηνικό. Ταυτόχρονα ένας επίσης μεσόκοπος κύριος, ένα άτομο το οποίο στο δημόσιο λόγο του εκπέμπει το ταμπεραμέντο από δέκα χαπάκια λεξοτανίλ, ήθελε να αποδείξει ότι η πόλη κρατίδιο που διοικεί είναι ένα τόσο κοσμοπολίτικο, φιλήσυχο μέρος που μπορεί να φιλοξενήσει Τραμπ, Πούτιν, Ερντογάν και Μέρκελ μαζί με τουρίστες και τον Πέτρο, τον Γιόχαν και τον Φραντς. Η σύναξη των G 20, υποσχέθηκε ο Olaf Scholz, κυβερνών δήμαρχος από το κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας της ελεύθερης πόλης κρατιδίου του Αμβούργου, «θα περάσει στις 9 Ιουλίου χωρίς να καταλάβει κανένας τουρίστας ή κάτοικος κάτι.»

Στους δρόμους του Αμβούργου όμως άναψαν φωτιά στα αυτοκίνητα, έγιναν καταστροφές καταστημάτων, αστυνομικοί με πολιτικά – καμουφλαρισμένοι ως αναρχικοί – άνοιξαν πυρ όταν κατάλαβε το πλήθος την παρουσία προβοκατόρων. Τεθωρακισμένα οχήματα της Γερμανικής αλλά και τις Αυστριακής αστυνομίας σουλατσάριζαν τους δρόμους. Ειδικές δυνάμεις με αυτόματα όπλα έκαναν ζωντανή αναπαράσταση σκηνών που γνωρίζαμε μόνο από κάτι ταινίες σαν το Ράμπο, την Αποκάλυψη Τώρα  ή το Ρομποκοπ.

Εντούτοις το Αμβούργο φλέγεται, αλλά η μεσόκοπη κυρία, η ομοσπονδιακή καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ επισκέπτεται ατάραχη την Elbphilarmonie, πανάκριβος ναός μουσικής – έργο της κοινοπραξίας  Adamanta (Hochtief + Commerzbank) με μια δικιά του ιστορία υπερτιμολογήσεων και ξέφρενων αποκλίσεων από τους προϋπολογισμούς. Όλοι ήταν εκεί, όλοι οι πολιτικοί φίλοι του Μπράουν, του Φίσερ και του Κραφτ. Όλοι πλην του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Προτίμησε να μην απολαύσει την 9η Συμφωνία του Μπετόβεν που καταλήγει σ΄αυτή τη μελωδία, την οποία γνωρίζουν οι πολλοί σήμερα ως ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της «ωδής στη χαρά».

Ενώ λοιπόν οι άρχοντες φιλοφρονούσαν με τη χαρά και γευμάτισαν έπειτα με τις ντελικατέσεν του Αμβούργου στο τραπέζι, κουβέντιασαν και «έλυσαν» τα θέματα της φτώχιας, του εμπορίου, της ανεργίας, της τρομοκρατίας και της βίας – με τα δικά τους κριτήρια.

Απ’ έξω υπήρχε σκηνικό πολέμου. Πάνοπλοι αστυνομικοί έριχναν στοχευμένα με την αύρα τους σε φωτογράφους που ήταν αγκυροβολημένοι σε σκεπές. Ενημέρωναν φωτορεπόρτερ και οπερατέρ ότι «δεν ισχύει πια η ελευθερία του τύπου».  Ως επιβεβαίωση του περιορισμού της ελευθερίας του τύπου έρχεται ένα άλλο γεγονός. Διαπιστευμένοι φωτορεπόρτερ της σύναξης των G 20 βίωσαν μια ταπεινωτική εμπειρία.

Τι και αν το επάγγελμα του φωτορεπόρτερ είναι ένα από τα λίγα που φέρνει τον επαγγελματία, λόγω εργασίας, τόσο σε επαφή με αστυνομικούς, πολιτικούς, χούλιγκαν, εγκληματίες, απλούς πολίτες, ηθοποιούς, πρόσφυγες, εργάτες και αφεντικά; Τι και αν όλοι γνωρίζουν ότι οι φωτορεπόρτερ απλά καταγράφουν με τον φακό τους το τι βλέπουν και πως βλέπουν σε διάφορα γεγονότα;

Η ομοσπονδιακή ασφάλεια είχε στήσει έλεγχο και αφαίρεσε την διαπίστευση από μια σειρά ρεπόρτερ. «Για λόγους ασφάλειας του κράτους», όπως μετέπειτα ανακοίνωσε σε δελτίο τύπου. Τώρα, το πώς προέκυψαν αυτοί οι λόγοι κατά την διάρκεια της σύναξης ενώ οι συγκεκριμένοι φωτογράφοι είχαν περάσει όλες τις διαδικασίες για τις διαπιστεύσεις στους μήνες πριν το γεγονός – αυτό παραμένει μυστήριο. Η κρατική ασφάλεια αρνείται πεισματικά, επικαλούμενη «προσωπικά δεδομένα», να εξηγήσει τι είδους λόγοι ήταν αυτοί.

Θα είναι τελείως συμπτωματικό ότι το μεγαλύτερο μέρος των αποκλεισμένων φωτορεπόρτερ δείχνει να έχει αριστερό προφίλ, να προτιμάει πιο ελεύθερο ντύσιμο, να έχει μακριά μαλλιά και γενικά να έχει καταγράψει και τις διαδηλώσεις ενάντια της σύναξης των ισχυρών με το φακό αλλά ενίοτε και με πένα. Σίγουρα δε φταίει το γεγονός ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς έχουν δημοσιεύσει φωτογραφίες και σχόλια για σκηνές βίας των οργάνων της τάξης. Τι όχι; Αφού μάθαμε ότι άλλη η καταστολή του Ερντογάν και άλλη αυτή της Μέρκελ και του δημάρχου του Αμβούργου.

Άλλωστε η Γερμανική αστυνομία κράτησε τους τύπους. Ενημέρωσε με ντουντούκες ότι πια δεν έχει την δυνατότητα να προστατεύσει τουρίστες και πολίτες παρά μόνο τους Μπράουν, Φίσερ και Κραφτ.

Σαν να μην αρκούν αυτά για να μας δείξουν ότι η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία βαδίζει ολοταχώς σε μια νέα συλλογική καταστροφή έχουμε και τις διχασμένες αντιδράσεις στις γραμμές των Πέτρο, Γιόχαν και Φραντς.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που στα κοινωνικά δίκτυα, στις κάμερες των τηλεοπτικών σταθμών ή και στα σχόλια των άρθρων στα ΜΜΕ τονίζουν την ανάγκη τους να δουν την αστυνομία να πυροβολεί τους διαδηλωτές. Αλλά για όλα υπάρχει μια εξήγηση.

Την παρουσίασε ο Armin Schuster, ειδικός για την εσωτερική πολιτική από το κόμμα της Μέρκελ. Αψηφώντας τις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ αντιεξουσιαστών, αναρχικών, κομμουνιστών και αριστερών έβγαλε το συμπέρασμα ότι πρέπει να κλείσουν όλα τα κέντρα της Αριστεράς.

Α ρε Νεγροπόντη….

«ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ

σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ

ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ

ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ»

Οι φωτογραφίες για το άρθρο είναι από τον ελεύθερο φωτογράφο Tim Lüddemann, που διαθέτει το υλικό του μέσου flickr για κάθε μη εμπορική χρήση και μόνο σε άτομα που δεν ανήκουν στον ακροδεξιό χώρο.

Υποσημείωση προς τον Tim Lüddemann «stay safe!»