Nα μην αποκαλούνται “θύματα” αλλά “ταραχοποιοί” οι διαδηλωτές του BLM που δολοφόνησε ο Kyle Rittenhouse ζητά ο δικαστής της υπόθεσης

Ήταν Αύγουστος του 2020, όταν ο 17χρονος τότε Kyle Rittenhouse περιδιάβαινε τους δρόμους της πόλης Kenosha στο Ουισκόνσιν, βαριά οπλισμένος με ημιαυτόματα όπλο, για να “προστατέψει” τις περιουσίες των κατοίκων κατά των “βανδαλισμών” στη διάρκεια των διαδηλώσεων του Black Live Matters. O αυτόκλητος vigilante εκείνο το βράδυ έστειλε στον τάφο δύο ανθρώπους και τραυμάτισε άλλων ένα, ισχυριζόμενος εξαρχής πως βρισκόταν σε “αυτοάμυνα”, καθώς οι διαδηλωτές του είχαν επιτεθεί νωρίτερα.

Από την πρώτη στιγμή ένα ευρύ φάσμα της αμερικανικής (ακρο)δεξιάς βρέθηκε στο πλευρό του δράστη, οδηγώντας μάλιστα στη γρήγορη συλλογή του ποσού των 2 εκ. δολαρίων για την εγγύηση αποφυλάκισης του νεαρού ρατσιστή δολοφόνου, ο οποίος το πρώτο πράγμα που φρόντισε να κάνει μετά την απελευθέρωσή του, ήταν να φωτογραφηθεί με μέλη της φασιστικής οργάνωσης Proud Boys.

Φαίνεται όμως πως η συμπαράσταση στο Rittenhouse δεν περιορίζεται στο πολιτικό περιθώριο, αλλά βρίσκει αντανάκλαση και σε εκπροσώπους της ίδιας της αδέκαστης αμερικανικής αστικής δικαιοσύνης. Αυτό αποδεικνύει η στάση του δικαστή στην επικείμενη σε λίγες μέρες δίκη του Rittenhouse, του 75χρονου Bruce Schroeder, ο οποίος κατά την προακροαματική διαδικασία, απαγόρευσε σε υπεράσπιση και πολιτική αγωγή να χρησιμοποιούν τον όρο “θύμα” για τα τους δολοφονημένους (πρακτική που ακολουθεί εκ πεποιθήσεως σε όλες του τις δίκες), επιτρέποντας όμως παράλληλα στους δικηγόρους του Rittenhouse να τους αποκαλούν “ταραχοποιούς, βάνδαλους ή εμπρηστές”, εφόσον τα στοιχεία στήριζαν αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Την ίδια στιγμή, ο εν λόγω δικαστής, που αποτελεί και τον μακροβιότερο στην ίδια θέση στην πολιτεία του Ουισκόνσιν, προσπαθεί με κάθε τρόπο να υποβαθμίσει το ρατσιστικό και πολιτικό χαρακτήρα του εγκλήματος, λέγοντας πως θα αντιμετωπίσει τη δίκη όπως “κάθε άλλη υπόθεση ανθρωποκτονίας”. Το κυριότερο όμως είναι ότι απαγόρευσε στους δικηγόρους της υπεράσπισης να χρησιμοποιήσουν ερωτηματολόγια κατά τη διάρκεια της επιλογής των ενόρκων, ώστε να ελεγχθεί αν εκείνοι φέρουν εμφανείς φυλετικές προκαταλήψεις. Είναι σαφές ότι με τον τρόπο αυτό, ακόμα και δωρητές υπέρ της αποφυλάκισης του Rittenhouse θα μπορούσαν θεωρητικά να βρεθούν ανάμεσα σε όσους θα αποφασίσουν για την τύχη του Rittenhouse.

Η στάση του δικαστή, όπως είναι αναμενόμενο, έχει ήδη προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις μεταξύ οργανώσεων για τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών, αλλά και των χρηστών των ΜΚΔ που ζητούν εμφατικά να παραιτηθεί από την υπόθεση ο Schroeder. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο δικαστής βρίσκεται στο στόχαστρο κριτικής για το χειρισμό του ακόμα και σε πολιτικά μη φορτισμένες υποθέσεις. Πρόσφατα, ακυρώθηκε σε δεύτερο βαθμό απόφαση του Schroeder, που είχε επιβάλει σε γυναίκα καταδικασθείσα για κλοπή καταστήματος, να ενημερώνει επί δύο χρόνια μετά την αποφυλάκισή της τους διευθυντές κάθε εμπορικού καταστήματος στο οποίο έμπαινε ότι έχει ποινικό μητρώο για το συγκεκριμένο αδίκημα. Μάλιστα, το σκεπτικό της απόφασης ουσιαστικά ανοιχτά αποδοκίμαζε την κρίση του αρχικού δικαστή, αναφέροντας πως “δεν είμαστε πεπεισμένοι πως το να ντροπιάζονται ή να ταπεινώνονται οι κατηγορούμενοι με την κρατικά επιβαλλόμενη δημόσια ανακοίνωση [των αδικημάτων τους] συμβάλλει στην επανένταξή τους”.